Vanuit het ANS-kantoor (week 17)

vanuit het ans-kantoor Ieder weekend becommentarieert een redactielid zijn of haar week in ‘Vanuit het ANS-kantoor’.

Mijn koelkast ligt vol met bier en eieren. In de voorraadkast liggen talloze pakken Euroshopper worstenbroodjes klaar en er is drie liter sap gehaald. Verder heb ik cola, chips, twee zakken borrelnootjes, een vijftal flessen wijn en - niet te vergeten - genoeg ingrediënten in huis om bergen nachtelijke tosti’s te bakken. Dit alles heb ik vanochtend in mijn eentje van de AH naar mijn studentenhuis in de Wolfskuil gesleept. Het zweet parelde op mijn voorhoofd en ik heb minstens twee keer mijn scheenbeen gestoten aan het winkelkarretje-met-eigen-wil.

En waarom? Om mijn Brabantse vrienden, die ik nog ken van de middelbare school en die dit jaar eindelijk zijn ingegaan op mijn smeekbedes om Koninginnenacht in Nijmegen te vieren, zonodig op hun wenken bediend willen worden. ‘Ik ben allergisch voor bier. Doe mij maar rosé’, aldus de in Maastricht studerende dispuutsvriend. Een vriendin: ‘Ik kom direct vanuit mijn coschappen en neem geen slaapspullen mee. Mag ik met jou lepeltje-lepeltje liggen vanavond?’ En: ‘Kan ik mee eten? Ik kan alleen niet helpen met koken want ik ben er pas rond 19.00 uur.’

Maar als straks de bratwürsten op zijn, de chipszakken leeg en de biertjes doodgeslagen zullen we in opperbeste stemming naar De Vasim lopen. Daar zullen we die Nijmo’s een laten zien hoe een Brabander kan adten, swingen, schreeuwen en kotsen. Rond een uurtje of vijf begeven we ons als een stel malloten weer richting de Kuul. Daar houden we in woonkamer, keuken en slaapkamer een snelle powernap om vervolgens fris en fruitig op de rommelmarkt in het Gofferpark te verschijnen. Nadat we onze vers bemachtigde videobanden, rolschaatsen, kledingstukken en kapstokken thuis hebben gedumpt, nemen we een zooi sixpacks mee naar het Valkhof. In het gras zullen wij daar onze hernieuwde kater uitzitten onder het genot van onder meer Barbarella, Black Bottle Riot en Bettie Serveert. Compleet gebroken neemt iedereen aan het eind van de dag de trein naar zijn of haar persoonlijke studentenstad. En ik, ik stort mijn bed in om er op zijn vroegst zaterdagavond weer uit te komen.

Leuk hoor, zo’n feestje bij mij thuis. Maar volgend jaar vieren we de verjaardag van de Koningin gewoon weer in Eindhoven.

Ateke Willemse