ANS

Iedere vrijdag becommentarieert een redactielid zijn of haar week in ‘Vanuit het ANS-kantoor’.

In het leven bestaat een aantal zekerheden: belasting betalen, doodgaan en ANS fingeert ruzie met Vox. Alle overige zaken kunnen verschillen, maar deze bestonden, bestaan en zullen altijd blijven bestaan. Wanneer Voxlog een keer wordt teruggefloten is er op ons kantoor groot jolijt. Uit betrouwbare bron hebben we gehoord dat aan de Comeniuslaan eveneens al onze maandelijkse edities uitgebreid worden geanalyseerd. Soms laten we per ongeluk fouten staan en denken we achteraf aan het gegniffel om ‘januari 2009’ op de voorkant van de laatste januari-editie.

Niemand bij ons weet waar de geveinsde strijd vandaan komt, maar dat deze bestaat wordt er vanaf dag één ingepeperd. De schrik sloeg ons dan ook om het hart toen bleek dat vlak na de oprichting van ANS nog over KU-nieuws (de voorloper van Vox) als grote broer werd gesproken. Zou dit het einde zijn van onze gimmick? Het herhaaldelijk kietelen van een scholierensufferdje als de Sensor of Babylon Magazine zou immers bij lange na niet zo leuk zijn. Niet voor lezers en niet voor ons.

Wij hebben ook wel door dat we vaak het vervelende kleine broertje zijn. Het kleine broertje dat niet alleen de ouders, maar ook zijn grote broer het bloed onder de nagels vandaan haalt. Dat het niet kan laten om in iedere vlek te gaan wrijven totdat deze gigantisch is geworden. Het mag dan ook geen verbazing wekken dat de grappen en grollen over tafel vlogen toen bleek dat Voxlog achter het ‘terreurslotje’ terecht kwam. Mails van voormalige redacteuren stroomden binnen met vrijwel altijd datzelfde confronterende screenshot. De link met een eventuele stunt van de vertrekkende webredacteur was snel gelegd.

Bij Vox hoeven ze echter niet bang te worden. Aan het eind van de dag zullen we samen weer in dezelfde bank zitten om dezelfde universiteit uitgebreid te becommentariëren.

Henk Strikkers