ANS

Afgelopen weekend kwam het niet geheel onverwachte, maar nog altijd tragische nieuws dat je overleden bent. De dood slaat alle grenzen weg. Prachtig citaat van jouw hand, over wat op je grafsteen mocht: 'Mulisch. Misschien nog met Harry erboven.' Het is nu zeker dat er nooit meer een fantastisch boek van je hand zal verschijnen, nooit meer een Mulisch als De ontdekking van de hemel, het beste Nederlandstalige boek ooit. Misschien is dat wel maar beter, misschien moeten we de legende een beetje in stand houden.

Matthijs van Nieuwkerk was, zoals verwacht, van slag en wijdde een hele uitzending van DWDD aan jou. Beetje jammer dat je daar eerst voor moest sterven, maar goed. De necrologieën werden weer van stal gehaald, familieleden en vrienden struikelen over elkaar om positief over je te zijn. Vooral de enkele malen terugkerende Kluun vond ik tenenkrommend. Die heeft zeker gedacht: 'Hee, kanker, daar kan ik wel weer wat mee.' Misselijkmakende man.

Prachtig was wel de herenclub. Deze groep werd al bekend toen je vriend Hans van Mierlo verleden jaar overleed, maar nu jij, de pater familias, bij wijze van spreken, verscheiden bent, gaf dat ons prachtige inzichten. Jeroen Henneman was te gast in De Wereld Draait Door en vertelde over de club, zonder de ongetwijfeld vele geheimen prijs te geven. Hij vertelde terloops dat jullie zelfs invloed hadden op Van Mierlo’s beslissing over de kernkoppen. Prachtige visioenen van een groep eminente verstandige heren die meer invloed uitoefenen op de politiek dan de politici in Den Haag.

Van dit gezelschap was jij de grote meneer, al wilde Henneman dat niet zeggen. Geen wonder, jij herschiep wereldbeelden, jij ving de maatschappij in je romans, je was zelf de grootste gebeurtenis uit de twintigste eeuw: WO II. Misschien is het dan nu toch tijd om afstand te nemen van de oorlog. Laten we hopen dat jouw dood dan nog voor één enkel ding goed zou zijn: het definitief achter ons laten van de wereldoorlog. Dat zou je pas echt onderscheiden van, zoals je ze noemde, die andere twee gekken, Reve en Hermans.

Dag Harry, Grote Een, het ga je goed,

Walbert