ANS

Vrijdagochtend, tien uur. Geen Henk Strikkers achter zijn laptop. Geen Eva-Marijn de Vries achter de hoofdredactie-computer. Slechts een aantal lege bierkratten, vieze kopjes en een restje wijn van de borrel van gisteren. Het is het einde van het tijdperk Henk de Vries, en de start van Wijkhuisman. Of Joline. Of hoe je het ook wilt noemen.

Afgelopen jaar hebben we als redacteuren mogen schuilen in de luwte van onze voorgangers. Echt moeilijke beslissingen gingen aan ons voorbij en we konden elke lastige vraag doorgeven aan de hoofdredactie. We konden iedere dag om twaalf uur komen aanfietsen, rustig een kopje koffie erbij pakken en nog even snel de krant lezen. En als wij om vier uur besloten dat het wel weer mooi was geweest, dan gingen we weer terug naar huis. Maar die tijd is niet meer. Vanaf vandaag gaan wij vol goede moed en stiekem ook met enige gezonde spanning de uitdaging aan. De voetbal wordt opgepompt (want ook vrouwen voetballen) en de voorraad koffie wordt aangevuld. Het kantoor wordt zo goed en zo kwaad als het gaat opgeruimd en we kiezen alvast een aantal albums uit die we de komende tijd gaan draaien.

Samen met de nieuwe redactie gaan we weer tien nieuwe ANS'en maken, honderden postjes schrijven, tientallen kratten Schultenbrau erdoorheen jagen en nachtenlang sparren over één klein zinnetje in een artikel. We hebben er zin in! Maar nu eerst weekend.

Eline Huisman en Jozien Wijkhuijs