Het Laatste Oordeel: Eric Corton

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Tijdens het Wintertuinfestival verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over de gastsprekers.

‘Ik ben niet vaak gespannen maar voor dit college ben ik pleuriszenuwachtig,’ opent Eric Corton met een lach op zijn gezicht. Dat hij zenuwachtig is blijkt echter niet uit zijn verhaal. Vol enthousiasme begint hij te vertellen over de reportages die hij in Afrika maakte en het belang van stiltes in die opnames. ‘Radio is een lawaaierig medium, als je nooit stiltes laat vallen vinden mensen je al snel een goede dj. Ik doe dat niet, als ik een radioprogramma maak hoor je me denken. Dat vind ik mooi, wat ik zeg is niet van tevoren bedacht en dat geeft een bepaalde sfeer.’ Even later laat Corton een emotioneel item horen dat hij onlangs in Afrika maakte. ‘Je moet je voorstellen dat ik tijdens zo’n opname een beetje autistisch rondloop in het Afrikaanse landschap. Op zo’n moment zit er veel tussen wit en woord. De emotie ligt in de stiltes die vallen en veel minder in wat je feitelijk zegt.’ De oude rocker vertelt dat het wit tussen zijn woorden ook heel belangrijk was bij het schrijven van zijn boek. ‘Toen ik besloot al mijn verhalen op te tekenen wilde ik veel te veel vertellen. De uitgever schrapte dan hele passages omdat ik steeds maar in herhaling viel. Mijn emoties werden al duidelijk tussen de regels door, daar hoefde ik geen extra hoofdstukken aan te wijden.’ Het college loopt bijna een half uur uit door de overweldigende hoeveelheid vragen die worden gesteld en na een tijdje merkt Corton met een lach op: ‘Volgens mij moet ik gaan afronden’, waarna hij op zijn horloge kijkt en zegt, ‘ben ik al zo lang bezig? Dan wil ik nu een laatste interessante vraag.’ Een student roept onmiddelijk vanuit de zaal: ‘Ga je ooit nog terug?’ Met een volmondig ‘ja’ sluit hij het college af.

Het Laatste Oordeel der Toehoorders Uit het hoofdstuk dat Eric Corton voorleest blijkt duidelijk dat hij geen schrijver is. Het simplistische taalgebruik zal het hart van een literatuurliefhebber niet sneller later kloppen. Corton is wel een begenadigd spreker die het publiek met zijn mooie spreekstijl om zijn vinger windt. Zijn vrij zware relaas houdt hij moeiteloos luchtig door talloze grapjes en anekdotes. De toehoorders vonden het dan ook een interessant college van een sympathieke man. Het grootste commentaar valt het publiek zelf ten deel: ‘Er werden echt teveel pretentieuze vragen gesteld die totaal oninteressant zijn.’

Spreker Eric Corton Uitstraling Oude rocker met een hart van goud Publiek Oude grijze mutsen en hautaine studenten Inhoud Omzwervingen in Afrika en het belang van stilte in tekst Eindcijfer 7