ANS

Op woensdagavond 12 november werd in de fietsenstalling onder het Collegezalencomplex een filmvertoning gehouden. Dit was niet zomaar een filmvertoning, maar een heuse drive-in bioscoop. Eenmaal bij de fietsenstalling tegenover het Collegezalencomplex aangekomen, kijken de bioscoopbezoekers elkaar twijfelend aan: 'Is het écht de bedoeling om met je fiets naar binnen te rijden?' Tekst: Kim Saris Foto: Cultuur op de Campus Technische mankementen in de kelder De fietsenbioscoop ligt verscholen aan het einde van de fietsenstalling. Een groot scherm met twee joekels van boxen en dertig stoeltjes staan klaar. Gelukkig maar, het idee om daadwerkelijk twee uur lang op je fiets te koekeloeren naar een film, zou een tikkeltje onaangenaam zijn geweest. Als iedereen zich onder de dekentjes heeft genesteld die over de stoelen hangen, start de Argentijnse thriller El secreto de sus ojos. Dan begint een reeks aan technische storingen. 'Vandaag is gewoon zo’n dag dat alles fout gaat', grimast Cultuur op de Campus krampachtig. Als het audio-knopje eindelijk is gevonden, blijkt dat ook de ondertiteling ontbreekt. Dat is natuurlijk heel leerzaam en goed voor je Spaans, maar zonder de subtitels had ANS nooit de poëtische zinnen uit de film kunnen begrijpen. Indringende beelden De film, eenmaal met geluid en ondertiteling, is een ontroerende film die iedere kijker met zich meeneemt. Het publiek kijkt met indringende ogen naar het scherm, waarop de zoektocht van een gepensioneerde strafrechtelijke onderzoeker wordt afgebeeld. De man schrijft een roman over de zaak Morales uit 1974, waarbij een knappe vrouw bruut werd vermoord en verkracht. In de film worden het heden en het verleden met elkaar afgewisseld, is er ruimte voor romantiek die zich beperkt tot de ojos (ogen) en wordt de kijker getrakteerd op fraaie zinnen die zo uit een gedicht lijken te komen. Aan het einde van de film blijft iedereen even zitten. De een wellicht uit afwachting op gratis warme drank, de ander door de ontroerende beelden. Duidelijk is dat iedereen het niet koud gekregen heeft van de tochtige fietsenkelder, maar koude rillingen heeft gekregen van de indrukwekkende film.

 

Het leven van een bèta gaat niet altijd over rozen. Natuurkundestudent Manu trekt over het hobbelige pad van het Huygensgebouw naar de rest van de wereld. Hieronder zijn verslag. Tekst: Manu Compen Dit artikel verscheen eerder in de januari-ANS Aan slome fietsers heb ik een hekel. Als iedereen twee keer zo snel zou fietsen, zouden we allemaal drie keer sneller bij onze bestemmingen aankomen. Tenminste, dat denk ik altijd als op weg naar college ‘t stoplicht voor m’n neus naar rood verspringt. Ik vervloek dan, terwijl ik ongeduldig op het zwarte knopje ram, iedereen die mij op mijn tocht vertraagd heeft. Dat opaatje die zijn hond niet aan de lijn hield, die scholieren die met z’n vieren naast elkaar fietsten en die importstudent die als een dronken schipper het fietspad aflaveerde. Vooral semi-oma’s die met hun zoemende fietsen inhalen om hierna voor me te blijven hangen, halen het ergste in me naar boven. De wereld is te klein voor zoem-oma’s. Ik snijd ze af en kijk niet meer om. Deze bitterheid is het resultaat van jarenlang niet meer gewonnen te hebben. Op zondagochtend verlies ik meestal van een elftal doorgezakte slagers en marktmannen uit Weurt of Beuningen en doordeweeks verlies ik elke keer als ik bij een werkcollege een of andere vergelijking niet weet op te lossen. Opeens word ik ingehaald door een bekend gezicht. Reflexmatig begin ik harder te trappen. Ik zag haar bij m’n P-uitreiking een paar dagen geleden. Ze had een jaar sneller dan ik haar propedeuse in de wacht gesleept. Daarbovenop had ze ook haar P Wiskunde gehaald. Summa cum laude. Ik weiger ook nog eens op de fiets door dit meisje ingehaald te worden. Ze slaat rechtsaf waar ik rechtdoor ga. Ironisch. Stom wijf. Ik zet hard aan en kom haar een kruispunt later weer tegen. Met kreunende fiets kom ik net iets eerder bij de fietsenstalling aan. Ik ben opgelucht, maar een overwinning voelt anders. Stoïcijns kijkt ze recht vooruit wanneer ze de stalling binnenkomt. Alsof onze race nooit was. De gedachte dat ze niet haar best heeft hoeven doen om het me zo moeilijk te maken, irriteert me. Nadat we onze jassen hebben opgehangen, gaan we andere kanten op. Aangekomen bij m’n werkcollege verlies ik na een paar minuten de aandacht als de eerste opdracht niet lukt. Zij zal al wel bijna klaar zijn met dit werkcollege. ‘De Argentijnen kennen niet van jou winnen, maar je kunt wel van hun verliezen’, zei Cruijff ooit. Maar tijden veranderen. Ooit. Voor mij misschien komende zondagochtend tegen Bemmel. Tot die tijd moet ik leren verliezen. Klik hier voor de overige artikelen uit de januari-ANS.

 

De fietsenchaos om en nabij het Nijmeegse Centraal Station wordt voorlopig nog niet beëindigd, zo blijkt uit de reactie van het College van B&W op in september gestelde raadsvragen. In haar antwoord zegt het College het principe 'eerst voldoende stallingen, dan pas strenge handhaving' te onderschrijven. Het beleid dat momenteel wordt gevoerd en waarbij de AFAC elke fiets buiten de daarvoor bestemde rekken zonder pardon verwijdert, wordt echter niet als 'streng' geclassificeerd. Een woordvoerder van de gemeente Nijmegen stelt: 'Het gaat hier vooral om fietsen die midden in gangpaden geparkeerd zijn door mensen die geen zin hebben om hun fiets netjes te stallen.' Naar een oplossing voor het ruimtegebrek wordt gezocht: de gemeente probeert een deal te sluiten met de eigenaar van de grond achter Metterswane. Mocht dit op niets uitlopen zal het nog meer dan een jaar wachten zijn op opening van de fietsenstalling bij de nieuwe Doornroosje. Menig student zal voorlopig dus wat eerder van huis moeten gaan voor het veilig stallen van zijn stalen ros alvorens de trein te halen.

 

Hij is er weer, de parkeercoach. In september werd deze op de campus geïntroduceerd. De Nijmeegse student bleek toen namelijk niet in staat om zijn fiets juist te parkeren. Nu is het dus weer raak. De hulpjes grijpen bijvoorbeeld in als een student een fiets pontificaal voor de UB zet. De rest van de tijd is het in de kou buiten koffie drinken en turen naar de smartphone. Waarom zijn de parkeerhulpjes terug? Michiel ter Berg van het Universitair Vastgoed Bedrijf gaat over de coaches: 'We moeten studenten wel blijven opvoeden, daarom is het belangrijk fysiek aanwezig te zijn'. Ter Berg ziet niks in plannen om studenten op andere wijze te informeren over fietsparkeergedrag: 'Coaches zijn duur, maar het is belangrijk je gezicht te laten zien.'

 

In de laatste tien dagen van 2013 blikt ANS terug op een opmerkelijk jaar. In overzichten vatten we de memorabele en bijzondere momenten samen, lachen we om idiote plannen van Bussemaker en rakelen we eigenaardige nieuwtjes op. Deze eerste kerstdag: dit was de RU. 5. No!Siam Afgelopen jaar gooide medezeggenschapspartij Siam de handdoek in de ring. Na jaren van speculatie kon ANS eindelijk het plaatje met een zinkend Siam-schip tevoorschijn halen. In 2012 deden de Siamezen voor het laatst mee met de verkiezingen en wisten ze met Si!Siam nog net één zetel te halen. Toegegeven: het campagnefilmpje met bijbehorend deuntje was leuk. Tijdens diezelfde verkiezingen werden we overigens op de redactie verblijd met een pak van het welbekende Thaise gerecht. De verpakking kwamen we dit voorjaar weer tegen en daar stond toch wel een zeer opmerkelijke houdbaarheidsdatum op: maart 2013. De partij heeft het een maand langer weten vol te houden dan haar smakelijke naamgenoot. 4. Fietsterreur De RU was klaar met de vele rijwielen op plekken waar ze toch vooral niet bedoeld waren. Er werden tal van nieuwe stallingen gebouwd, wat bij het Gymnasion een woestijn tot gevolg had. De aannemer had namelijk het weerbericht niet in de gaten gehouden, waardoor zo’n veertig kubieke meter zand werd verplaatst. Foutje, bedankt. Toen alle stallingen in het nieuwe collegejaar af waren, besloot het Universitair Vastgoed Bedrijf (UVB) om meteen een opvoedcursusje aan studenten te geven. Parkeercoaches kregen de taak om de hogeropgeleiden aan te wijzen waar ze hun stalen ros konden parkeren. Na een paar weken waren de heropvoeders er weer vandoor en inmiddels zijn de tweewielers weer óveral te vinden. Mission failed. 3. Merkel’s eredoctoraat De RU vierde haar negentigste verjaardag en iedereen mocht het weten. Met een grote sportdag, Radboud Rocks en TedX werd het lustrum goed gevierd. Maar het hoogtepunt vond plaats op 23 mei: Angela Merkel vereerde de Radboud Universiteit met een bezoek om een eredoctoraat in ontvangst te nemen. Niet alleen Merkel was aanwezig in de Stevenskerk, ook Mark Rutte, Jeroen Dijsselbloem en andere hoogwaardigheidsbekleders woonden het spektakel bij. Na afloop nam Merkel nog alle tijd om met studenten te proosten en uitgebreid te dineren. Met het dessert achter de kiezen scheurden de auto’s weer weg met de bondskanselier, richting helikopter en regeringsvliegtuig. 2. Rukker van de wand gerukt De RU en kunstexposities, het is geen geweldige combinatie. Waar vorig jaar Peter Otto’s Fonzie in de kliko verdween, werd dit jaar kunst gecensureerd in het Huygensgebouw. Het schilderij Saat kulesi werd na klachten verwijderd. De beeltenis van een man die zich laat bevredigen door een vrouw in hoofddoek, werd niet goed ontvangen door een medewerker. Ze vond zichzelf teveel lijken op de persoon op het schilderij en diende een klacht in bij de kunstcommissie. ‘Ook collega’s vonden dat de medewerker in kwestie leek op de afgebeelde persoon’, aldus de kunstcommissie. 1. De Refter Het universiteitsrestaurant. Een van de onderwerpen waar ANS het meeste over schreef in 2013. Zo riepen studenten op om de Refter te sluiten, werd de plofkip uit het assortiment gehaald en kon er éindelijk gepind worden bij de vriendelijke Refterdames. Maar het grootste nieuws was dat het Facilitair Bedrijf in zwaar weer zat. Door de vele bezuinigingen zijn studenten en medewerkers massaal weg gelopen: het was tijd voor actie. Studenten kregen tien procent korting op hun refterhap, er vond een verbouwing plaats en er werden goedkope broodjes geïntroduceerd. Bovenal schreef ANS voor het eerst in jaren weer positief over de nieuwe gerechten in de Refter en kreeg ook het kerstdiner een goede recensie. Er gloort hoop.

 

Goed nieuws voor wanhopige spoorstudenten die hun fiets nergens kwijt kunnen. Als oplossing voor de fietsenchaos bij het station heeft de gemeente gezorgd voor een tijdelijke, onbewaakte fietsenstalling, waar duizend rijwielen terechtkunnen. Wie gebruik wil maken van de stalling en de trein wil halen, moet wel op tijd vertrekken: de stalling ligt aan de van Schaek Mathonsingel, om de hoek bij het kantoor van Metterswaene. Wethouder Henk Beerten opent de nieuwe fietsenstalling maandag door de eerste gebruiker een waar pakket fietsaccessoires te schenken. 'Dit is een goede tijdelijke oplossing voordat de grote stalling onder Doornroosje klaar is. Op deze manier kunnen we onder meer de piek van fietsers bij het begin van het studiejaar in september beter opvangen', aldus Beerten. Eerder werd nog geopperd om in de Keizer Karelgarage fietsenstallingen ze zetten, maar dat lijkt met de nieuwe stalmogelijkheden niet langer nodig. De nieuwe stalling blijft zeker tot de realisatie van zo'n 3500 rijwielhouders onder het nieuwe Doornroosje bestaan.

 

Het parkeren van je fiets in het centrum van Nijmegen blijft een probleem, ondanks de nieuwe fietsenstalling onder Plein 1944. Ook wethouder Ben van Hees erkent het fietsparkeerprobleem. Hij plaatste een oproep in de Gelderlander, waarin hij bewoners van de binnenstad vraagt of zij ideeën hebben om het stallingsprobleem op te lossen. De wethouder belooft de ingekomen suggesties goed te bekijken en goede voorstellen uit te voeren.

 

Voor ons geen verrassing, maar toch: nachtelijke stadsfietsers zijn bijna altijd dronken. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Meer dan tweederde heeft 's nachts meer alcohol in het bloed dan wettelijk (0,5 promille) is toegestaan. Van vroeg in de avond tot diep in de nacht zijn zo'n duizend fietsers in Groningen en Den Haag gevraagd om te blazen. Tussen één en drie uur 's nachts bleek 89 procent te hebben gedronken. Hoe later het werd, hoe meer mensen alcohol in hun bloed hadden. Verkeerspsycholoog Dick de Waard voerde het onderzoek uit met zijn studenten en vindt de resultaten opvallend. Ook laat hij in de Volkskrant weten dat deze cijfers in andere Nederlandse steden waarschijnlijk niet heel anders zullen zijn. Dat lijkt ons ook. Op het Keizer Karelplein en de Sint Anna zal waarschijnlijk geen enkele fietser in de nacht nuchter aan te treffen zijn.

 

Vandaag, de eerste werkdag van het nieuwe jaar, gaf Gerard Meijer, voorzitter van het College van Bestuur, de nieuwjaarsrede. In ruim een uur durende speech blikte hij terug op 2014, werden de Hermesdorfprijzen uitgereikt en werd vooruitgekeken naar wat 2015 de RU gaat brengen. ANS bezocht de nieuwjaarsrede, die toch wel veel weg had van Ik hou van Holland, met kaas, fietsen en bloemen.

Meijer op de fiets
Wanneer je binnenkomt bij de aula, merk je meteen dat er iets bijzonders te gebeuren staat: een ensemble met vier muzikanten met strijkinstrumenten wacht de bezoekers binnen op. ANS neemt plaats in de overvolle zaal vol net geklede mensen. De fietsroute van Gerard Meijer werd gefilmd en op een groot scherm getoond. Na een grote omweg over de campus komt de collegevoorzitter met zijn jas aan op een Radboud-fiets de zaal binnenrijden, terwijl de fiets pas 5 seconden daarvoor arriveerde bij de aula. Opvallend is dat zijn microfoon al werkt.

Kaas als hoogtepunt
Tijdens het jaaroverzicht passeerden de opening van het Grotiusgebouw, het vijftigjarig bestaan van de Faculteit der Sociale Wetenschappen, het evenement Radboud Sports, de oplevering van SSHN-complex Talia, de rectoraatswissel en de Vrede van Nijmegen Penning, die uitgereikt werd aan Neelie Kroes, de revue. In dit rijtje werd ook de Duitse kaasetende student genoemd, die met een blok kaas tijdens college op 9gag verscheen. Meijer stapte voor de gelegenheid over op de Duitse taal en begon over het feit dat de internationale student waarschijnlijk nooit van een kaasschaaf heeft gehoord; dat is immers een typisch Nederlands product. De Duitser mocht naar voren komen en kreeg een enorm blok kaas overhandigd, met kaasschaaf. Minpunten van het afgelopen jaar werden tijdens de zitting achterwege gelaten, aan het ontslag van het management van de Honours Academy is geen woord gewijd.

Geen gekke sprongen
Na de bespreking van het verleden volgt de uitreiking van de Hermesdorfprijzen, die gaan naar onderzoekers die veel media-aandacht verwierven. De drie winnaars in verschillende categorieën ontvangen een bijzondere medaille en bloemen. De nieuwjaarsrede eindigt met een blik op de toekomst. Met behulp van het Strategisch Plan voor 2015-2020, met als motto Change Perspective, wil de RU in een open cultuur blijven werken aan de toekomst. 'We gaan geen gekke sprongen maken, maar gaan door op de ingeslagen weg', aldus Meijer. Met de boodschap 'een gelukkig 2015 toegewenst', begeeft de menigte zich naar een luxe lunch met - om 12.30 uur op de eerste maandag van het jaar - champagne.

 

Commotie op de medische faculteit, want het UMC Sint Radboud heeft er een nieuwe taak bij. Zij zal zich ook gaan ontfermen over de verkeerd geplaatste fietsen op het UMC terrein. Dit liet Pieter Monté, hoofd Ondersteuning Initiële Opleidingen afgelopen vrijdag weten op Ad Valvas, de website voor studenten Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen. Fietsen buiten de rekken worden vanaf nu vergezeld van een fietsenklem. Studenten die hun arme stalen ros graag terug willen, kunnen de klem voor tien euro laten verwijderen. Deze maatregelen doen daarmee denken aan de beruchte methoden van de fietsenpolitie AFAC. De maatregelen om deze ‘ontoelaatbare fietspraktijken’ te stoppen zijn echter broodnodig volgens Monté. Op dit moment worden invalideparkeerplaatsen, bevoorradingsroutes en vluchtwegen geblokkeerd door talloze fietsen. Monté verwacht dat dit volgende week pas echt gaat resulteren in levensbedreigende situaties. ‘Dan is er een ontruimingsoefening, dus hou de vluchtwegen vrij', zo waarschuwt hij. Het is nog maar te bezien hoeveel schade de fietsen volgende week zullen aanrichten. Naar onze verwachting hebben inmiddels alle dokters in spe zich op de brandoefening voorbereid en sukkelen zij op hun gemak via een andere, fietsvrije route naar buiten. Op Ad Valvas is er dan ook nogal wat kritiek van studenten. Zij stellen dat de oude fietsenstalling prima functioneerde en dat na verwijdering van de fietsenrekken onduidelijkheid heerste waar ze hun tweewielers konden stallen zonder beboet te worden. Inmiddels is dat meer dan duidelijk, zo vertelt Lotte Eijkenboom, vice-voorzitter  van Studentenorganisatie voor Onderwijs en Studie UMC St. Radboud (SOOS). Door middel van vele bordjes, stickers op de verkeerd geparkeerde fietsen en heuse bewakers wordt er fel opgetreden tegen wanparkeerders. Toch blijven de koppige studenten hun fietsen voor de hoofdingang van het UMC plaatsen. 'Het is natuurlijk niet netjes dat de studenten de parkeerplaats van de invaliden bezetten', erkent Lotte. Marielle Wijngaarden, tevens bestuurslidvan SOOS, wijt het gedrag van de studenten aan hun tijdgebrek. 'De nieuwe fietsenstalling is vijf minuten verder lopen. De gemiddelde student denkt er niet aan om daarvoor eerder op te staan.'