ANS

Een week lang goedkoop bier drinken, karaoke zingen tot je geen stem meer over hebt en de volgende ochtend ontbijt op bed laten bezorgen. Deze week zijn deze activiteiten filantropisch te noemen: de zesde Nijmeegse Ragweek is van start gegaan en ANS doet verslag van de acties. Dit keer: een mengelmoes aan korte films Heel lang lijkt het alsof de Nijmeegse student op woensdagavond en masse kiest voor licht vermaak bij de pubquiz in het Cultuurcafé. Vlak voor half 8 stroomt CC3 alsnog vol voor de exclusieve Go Short-preview, georganiseerd door Cultuur op de Campus. Voor slechts anderhalve knaak genieten vijftig tot zestig geïnteresseerden van zes korte films, die een goede weergave zouden moeten zijn van het uiteindelijke programma van het filmfestival. Leuke bijkomstigheid is dat de bezoekers lekker voor Johan Derksen mogen spelen: eenieder wordt voorzien van scorebiljet en pen, dus dat is bekritiseren geblazen. Een gevarieerde potpourri aan films komt voorbij. Van het - niet erg boeiende - Nederlandse drama Sevilla, over drie jongeren in de Spaanse stad, en Fille du Calvaire, dat zich volledig in de Parijse metro afspeelt, tot het absurde en droogkomische Carlitopolis, over een experiment met een muis. Solipsist vraagt wat meer van de kijker. Het plot in vogelvlucht: twee danseressen vergroeien in elkaar, bizarre beesten vliegen door het scherm en een paar jongens verliezen hun hoofd. Op het einde spat alles in een enorme kleurige wolk uit elkaar. Dit jaar staat bij Go Short onder andere de Zweedse korte film centraal en dat is ook vanavond met twee inzendingen uit het Scandinavische land te merken. Ten eerste de filmdocu Crossed Out (trailer), waarin een man zijn 90-jarige grootmoeder probeert over te halen hem te vertellen over zijn oom en tante, die ze systematisch van iedere foto afgekrast heeft. Ook het toetje van de avond komt uit het knäckebrödland. Instead of Abracadabra slaat aan, de bezoekers lachen zich suf wanneer hoofdpersonage Thomas tijdens een goocheltruc zijn moeder neersteekt met een Middeleeuws zwaard. De anderhalf uur aan cinema smaakt naar meer. Dat treft: onder degenen die vanavond hun stem hebben uitgebracht wordt een ticket voor het Go Short-festival verloot. Na het succes met de stuiterbal van gisteren, kan deze ons niet ontgaan.

 

Een week lang goedkoop bier drinken, karaoke zingen tot je geen stem meer over hebt en de volgende ochtend ontbijt op bed laten bezorgen. Deze week zijn deze activiteiten filantropisch te noemen: de vijfde Nijmeegse Ragweek is van start gegaan. ANS doet verslag van de week. Dit keer: Babylon bekogelen De activiteit van SVBC Babylon stond zo leuk omschreven in het boekje van de Ragweek: 'Het hele bestuur zal aan de schandpaal worden genageld en je kunt ze met soesjes en andere etenswaren bekogelen.' Helaas was de werkelijkheid toch net wat anders. Slechts drie bestuursleden stonden vanmiddag tijdens de lunchpauze op het Erasmusplein met hun hoofd door een laken gestoken. De schandpaal moest je er zelf maar bij bedenken. Niet dat het niet vermakelijk was om te doen. Voor twee euro kreeg je vier soesjes en kon je de ongelukkige, blauwbekkende bestuursleden bekogelen. Helaas kwam er niet veel publiek op deze ludieke actie af. De studenten die wel bleven staan om te kijken naar wat er aan de gang was, waren voornamelijk toeschouwer. Slechts een enkeling waagde een poging, die meestal mislukte. Hieronder echter het (schamele) resultaat van een geslaagde soesjesgooier.

 

Een week lang goedkoop bier drinken, karaoke zingen tot je geen stem meer over hebt en de volgende ochtend ontbijt op bed laten bezorgen. Deze week zijn deze activiteiten filantropisch te noemen: de zesde Nijmeegse Ragweek is van start gegaan en ANS doet verslag van de acties. Dit keer: Van zinkende eilanden tot zwevende bollen Om acht uur zijn er slechts drie mensen aanwezig voor de spelletjesavond van studievereniging Cognac van Kunstmatige Intelligentie in café Chicco. Organisator Stef zegt zo’n tien man te verwachten, maar zeker weten doet hij dat niet want er is iets mis gegaan met het online aanmeldingsformulier. Dat blijkt geen hindernis voor de robotbouwers, na een uur heeft een groep van meer dan twintig studenten zich verzameld en op verschillende spellen gestort. Klassiekers zoals Pictionary ontbreken niet in het assortiment, maar er zijn ook minder bekende spellen, zoals Caribic en Het Verboden Eiland. Bij dit laatste spel beeldt een aantal vierkante kaartjes een eiland uit, dat aan het zinken is. Taak aan de spelers is de voeten figuurlijk droog te houden. Alle spelers vormen één team, dus iedereen wint of gaat ten onder. Ondertussen verkoopt Stef lootjes voor het goede doel. Aan het einde van de avond mag de grote winnaar van de loterij een robot op zonne-energie mee naar huis nemen, een echt hebbeding voor KI-studenten. ANS is de gelukkige winnaar van een stuiterbal. Het meest opvallende spel is een futuristische, witte machine met een balletje dat ongevoelig lijkt voor de wetten van de zwaartekracht. ‘Het zweeft doordat er een luchtstroom onder zit', zo verklaart een van de twee spelers dit tegennatuurlijk lijkende fenomeen. Beide spelers zitten tegenover elkaar met elk een hoofdband met rode lampjes om. De bedoeling van het spel is om slechts met je geest en gedachten het balletje in de richting van je opponent te bewegen, zo wordt uiterst serieus uitgelegd. In opperste concentratie zitten de twee mannen tegenover elkaar en onder begeleiding van een catchy deuntje zweeft het balletje een kant op, waarna de andere speler door het spel wordt uitgeroepen tot winnaar. Cognac heeft met dit spelletjesfestijn uiteindelijk 34 euro opgehaald voor de Ragweek. Foto: Inge Widdershoven

 

Een week lang goedkoop bier drinken, karaoke zingen tot je geen stem meer over hebt en de volgende ochtend ontbijt op bed laten bezorgen. Deze week zijn deze activiteiten filantropisch te noemen: de vijfde Nijmeegse Ragweek is van start gegaan. ANS doet verslag van de week. Dit keer:Special summons bij Sigma Aanvankelijk had Scheikunde-studievereniging Sigma zowel een Yu-Gi-Oh!- als een Magic: The Gathering-toernooi op het programma staan. Aangezien op het Magic-spel maar een enkeling af kwam werd slechts een competitie voor de eerste van de twee gestart. Twaalf deelnemers kwamen opdagen, volgens organisator Tim niet eens zo'n slechte opkomst. 'We waren pas vorige week begonnen met promoten. Met twaalf man kunnen we gelukkig een goed toernooi spelen.' Voor wie tien jaar geleden geen fan was van de kaarthype uit Japan: bij Yu-Gi-Oh! is het de bedoeling de levenspunten (8000) van je tegenstanders te reduceren tot nul met behulp van je monsterkaarten, die een beest, draak of ander gespuis representeren. Als extra hulpmiddel kun je gebruik maken van magische kaarten en valstrikkaarten. Voeg daarbij dat er duizenden verschillende kaarten zijn met elk een ander effect, andere elementen en andere typen en een uiterst complex spel is het resultaat. Het bekijken van een potje Yu-Gi-Oh! is voor een leek dan ook als het bijwonen van een inhoudelijk debat voor een PVV'er: onnavolgbaar. De spelers gooien de ene na de andere kaart op het speelveld om die daarna weer even snel naar de graveyard te sturen. Intussen bezigen ze termen als 'flip effect' en 'special summon' om hun acties enigszins duiding te geven. Hoe is de vraag, maar aan het eind van het liedje blijkt dan dat een van de twee kemphanen gewonnen heeft. De deelnemers hebben het prima naar hun zin. Enige minpunt voor de kaartspelers is de borrel bij de biologieburen van BeeVee, waarvan de dansmuziek de medley van metal en Super Mario-soundtracks in de Sigmakantine verstoort. Dit wordt gecompenseerd door de spannende ontwikkelingen in het toernooi. Grote favoriet Paul, die bij meerdere toernooien door de wol geverfd is, sneuvelt in de halve finale tegen Luc die slim de sterke monsterkaarten van Paul overneemt met zijn Creature Swap-kaart. Luc gaat op zijn beurt kopje onder in de finale tegen Jasper, waardoor deze de felbegeerde trofee in ontvangst mag nemen.

 

Het bestuur van de Ragweek heeft dit jaar € 21.104,13 opgehaald voor KidsRights en Stichting MS Research. Dat is bijna het dubbele van de opbrengst van vorig jaar. Voorafgaand aan de week waarin het bedrag bij elkaar gesprokkeld moest gaan worden, wilden de bestuursleden geen streefbedrag noemen. 'Dat hadden we natuurlijk wel,' geeft voorzitter Lotte Firet met een grote glimlach toe. 'We mikten op € 15.000, maar waren wel bang daarmee te hoog in te zetten. We hadden nooit verwacht dat we over de € 20.000 heen zouden gaan.' Firet denkt dat het bedrag zo hoog is geworden doordat de Ragweek steeds meer bekendheid krijgt en dat ook in het enthousiasme en de inzet van deelnemende verenigingen een stijgende lijn zit. 'We vinden het prachtig dat dit bedrag volledig door studenten is opgehaald en dat we de goede doelen zoveel geld aan kunnen bieden.' Ook rector magnificus Bas Kortmann was helemaal in zijn nopjes. Vooral toen er op het kaalscheren van Maarten Venhovens kon worden geboden. De rector zette als eerste de tondeuse tegen de schedel om een soort hanekam te fabriceren. Voor de kale knikker van Venhovens werd uiteindelijk € 320,- betaald.

 

Jeroen Pohlmann, directeur van de Stichting Nijmeegs Universiteitsfonds (SNUF), ruilt over een week zijn bureaustoel in voor een ijssalon. Na vijftien jaar verlaat hij de Radboud Universiteit en spreekt hij met ANS over zijn strijd tegen de 50 cent-feestjes, de status van het Nijmeegse studentenleven en een Ragweek XXL. Ook blikt hij terug op zijn botsing met Carolingers en zijn eigen studietijd. ‘Ik heb mijn propedeuse in drie jaar gehaald en ik ben afgestudeerd in tien jaar, dat is nu niet meer mogelijk.’ Je bent al in 1999, tijdens je studententijd, begonnen met werken op de Radboud Universiteit. Wat waren de hoogtepunten van de afgelopen vijftien jaar? ‘Als ik terugblik ben ik blij dat ik heel veel verschillende projecten heb gedaan. Ik ben projectleider van de introductie geweest en heb een hoop mogen doen bij de afdeling studievoorlichting. Doordat je zo verbonden raakt met de rest van de universiteit, geniet je ook van de successen van afgelopen jaren. Neem de bètafaculteit, dat is niet mijn eigen prestatie, maar ik kan wel trots zijn dat het daar zo goed gaat. Vooral omdat je ook weet dat het daar tien jaar geleden echt niet goed ging met bijvoorbeeld de instroom van studenten. Natuurlijk was ook het lustrumjaar van het universiteitsfonds erg geslaagd. We bestonden 50 jaar en hebben een hartstikke mooi programma neergezet.’ Toch was het de afgelopen jaren niet alleen maar feest. In 2012 deed je de uitspraak dat ‘de universiteit zich niet wil verbinden aan feesten waar alcohol tegen stuntprijzen wordt aangeboden.’ Tot groot genoegen van menig student vloeit de alcohol nog steeds rijkelijk tegen stuntprijzen. Heb je je erbij neergelegd? ‘Dat ik die uitspraak toen deed, komt omdat wij verhuurder zijn van een aantal sociëteiten. Wat daar aan excessen plaatsvindt, heeft ook zijn weerslag op de universiteit. Als universiteitsfonds zijn wij daar primair verantwoordelijk voor. De verenigingen wilden zelf niet van de 50 cent-feestjes af en ook binnen de universiteit werkte niet iedereen mee. Ik kreeg de neuzen niet dezelfde kant op en daar heb ik me uiteindelijk bij neergelegd. We hebben de feesten niet kunnen verbieden, maar het is wel gelukt om goede afspraken te maken over verantwoord alcoholgebruik. Dat vind ik oprecht een resultaat van de discussie.' Niet alleen was er onenigheid over het bier, bij je aantreden was er ook een groot conflict met studentenvereniging Carolus Magnus over een huurverhoging. SNUF dreigde als verhuurder van de sociëteit de Carolingers eruit te zetten. ‘Het was een uitdagende tijd, maar ik heb daar niet wakker van gelegen. Uiteindelijk zijn we prima in het midden uitgekomen, al heb ik er wel van geleerd. Als je iets wilt met een bestuur, dan moet je dat met één bestuur afronden. Anders blijft de discussie maar doormodderen en blijkt een nieuw bestuur weer met nieuwe argumenten te komen. Uiteindelijk besloten we het huurcontract niet te verlengen. We hadden absoluut niet de intentie om Carolus om zeep te helpen, maar we wilden wel afdwingen dat er een knoop werd doorgehakt. Gelukkig kon het afgewend worden en bereikten we alsnog een akkoord. Met de studentenvereniging hebben we voor een prima regeling kunnen zorgen en zitten ze nog steeds in hetzelfde pand. Het prettigste is dat het uiteindelijk allemaal met goed fatsoen is afgerond en dat de verstandhouding hartstikke goed is met Carolus.’ Jarenlang ben je pleitbezorger geweest van het actieve studentenleven, maar de laatste jaren werd dat wel veel lastiger door allerlei rendementsmaatregelen. Neem de langstudeerboete, het bindend studieadvies, je Bachelor in 4 jaar tijd halen. Niet bepaald de gunstigste omstandigheden om een jaartje te gaan besturen. Heeft het actieve studentenleven daar niet teveel onder geleden? 'Dit beleid maakt het voor studenten wel moeilijk om verder te kijken dan hun eigen neus lang is. Het zou niet goed zijn om de rendementen nog strakker aan te trekken. Dan lever je mensen af op de arbeidsmarkt die 21, 22 zijn en die echt alleen maar met hun neus in de boeken hebben gezeten. Gelukkig sta ik in die opvatting niet alleen. Daarnaast zijn er nog steeds hele goede faciliteiten om een bestuursjaar te doen, zoals bestuursbeurzen en de ondersteuning die wij bieden. Wel zagen we afgelopen jaren een beweging dat het veel moeilijker werd om bestuurders te vinden, maar ik heb de indruk dat dat kwam omdat er veel aan het veranderen was. Het studentenleven heeft toen vooral door de onzekerheid onder druk gestaan. Dus mijn oproep is nu vooral om duidelijkheid te scheppen. In Den Haag hebben politici gewoon zitten rommelen, daar kan iedereen het over eens zijn. Ze weten nog steeds niet wat ze willen en dat is niet goed voor het studentenleven.’ Zou je met de maatregelen die er nu zijn andere keuzes hebben gemaakt in jouw eigen studententijd? ‘Ik heb mijn propedeuse in drie jaar gehaald en ik ben afgestudeerd in tien jaar, dat is nu niet meer mogelijk. Mijn studieloopbaan zag er ook wel anders uit dan nu gebruikelijk is. Zo ben ik heel snel gaan werken, ik heb in de laatste vijf jaar van mijn studie wel 20-30 uur in de week er bij gewerkt op een serieuze baan.’ Het Nijmeegse studentenleven is volop in ontwikkeling. Wat wil je studenten nog meegeven? ‘Blijf vooral kritisch op wat je doet en blijf vooruit kijken. Studentbestuurders hebben nu de verantwoordelijkheid over de vereniging: pak die dan met beide handen aan. Besturen hebben veel moeite om die verantwoordelijkheid op te eisen, dat is één van de dingen waar ik me over heb verbaasd. Ik hoor vaak verhalen over ellendige ledenvergaderingen, waarbij leden zoveel mogelijk probeerden het bestuur te frustreren. Daar kan ik echt niet bij met mijn hoofd. Bestuurders die een grote verandering voor de komende vijf jaar in gang kunnen zetten, moeten ook wel echt de ruimte krijgen van hun vereniging om die stap te kunnen gaan zetten. Maar nee, dan worden ze verdorie door de oud-bestuurders op de ALV teruggefloten.’ Je hebt de afgelopen vijf jaar veel studentenactiviteiten gezien, die mogelijk werden gemaakt door SNUF. Wat voor activiteit moet écht nog een keer worden georganiseerd? ‘De universiteit organiseert een keer per jaar het Diesfestival, waarbij binding echt centraal staat. Ik zou het mooi vinden als er meer universiteitsbrede activiteiten worden georganiseerd. Dat het zo groot wordt, dat de hele universiteit ervoor uitloopt en dat het dus geen incrowdfeestje is van zeshonderd studentbestuurders. Iets als een “Ragweek XXL” bijvoorbeeld, dat zou een heel goed gevoel geven op de universiteit. We hebben er de campus voor, het zou iets kunnen zijn om studenten zich nog meer verbonden te laten voelen.’