Studenten Hoogeveldt eten gratis driegangendiner

Honingmeloen omwikkeld met parmaham, belegd met pijnboompitten en feta en afgemaakt met een dressing van balsamicoazijn en sinaasappelolie. Niet een gerecht wat je verwacht in een studentenkeuken van complex Hoogeveldt. Toch werden er gisteravond maar liefst 26 culinaire voor-, hoofd- en nagerechten bereid door de Hoogeveldtbewoners tijdens het 'Hoogeveldt Rotating Dinner'. Kees Reusen, masterstudent Communicatie en Beïnvloeding en organisator van het hele gebeuren, vertelt. 'Afgelopen zomer zat ik op het gras voor het complex en dacht ik, eigenlijk zonde dat hier zoveel studenten wonen, maar niemand elkaar kent.' Het feit dat er nog nooit een diner rouler is gehouden op Hoogeveldt, was voor Kees reden genoeg om hier eens wat mee te doen. Hij kreeg zelfs de supermarkt op het complex, Sema, zo ver om het driegangendiner te sponsoren: voor iedere gang gratis biertjes en cola. SONY DSCEr lopen allerlei groepjes met bord en bestek onder hun arm over het terrein van Hoogeveldt. Nog vol van het voorgerecht op naar het volgende onderdeel, het hoofdgerecht. Een Litouwse Erasmusstudente opent de deur van gang 92. Enthousiast worden we begroet en krijgen meteen een glas wijn in onze handen gedrukt. 'Wat studeer je? Kunstmatige Intelligentie? Wat is dat in hemelsnaam voor studie? Iets met robots?' Geduldig wordt de vraag van de Litouwse beantwoord. De rijst met kip-citroen is klaar en er kan worden begonnen aan het hoofdgerecht. Ongemakkelijke stiltes komen niet voor, het is voornamelijk heel erg gezellig. 'In een woord geweldig', omschrijft Kees de geslaagde avond. 'Ik ben erg blij dat er geen problemen in het schema waren en de groepen goed doorstroomden. In februari organiseer ik zonder twijfel nog een keer een Rotating Dinner met een minstens zo gezellige afterparty.' Dat het inderdaad een geslaagde avond was is te merken aan de ietwat brakke 'goedemorgens' op de gang. 'Die driegangendiners: nooit aan beginnen.'

 

Lees meer

Studenten naar de bajes?

Als student neem je vaak al genoegen met het feit dat je een kamer hebt in de stad waar je studeert, hoe klein deze ook is. In Amsterdam doen ze er nog een schepje bovenop. Als het aan D66 ligt kunnen studenten vanaf 2016 een cel in de Bijlmerbajes huren. Het kabinet wil de gevangenis graag sluiten en de omgeving opnieuw inrichten, maar hier hebben de democraten een ander idee over. 'Er is een enorm tekort aan studentenwoningen in Amsterdam en deze torens lenen zich bij uitstek voor deze functie', zegt D66-raadslid Thomas van Egmond tegen Het Parool. Bovendien zou het duurzamer zijn, omdat de productie van beton zorgt voor veel CO2-uitstoot. Juist over de Bijlmerbajes klaagden studenten onlangs nog. De Bijlmerboefjes zouden hele dagen staan te schreeuwen en de bewoners van de omliggende studentenwoningen tot last zijn. Of die overlast in 2016 zal verdwijnen is nog maar de vraag, op een huisfeest wordt tot diep in de nacht doorgebruld.

 

Lees meer

Studenten onder stroom tijdens douchen

Schokkend verhaal uit het Belgische Leuven. Daar is een student opgenomen in het ziekenhuis omdat hij is geëlektrocuteerd onder de douche. De student stond argeloos te poedelen toen hij plots een schok kreeg bij het vastpakken van een ijzeren stang. Hij viel op de grond, maar de politie meldt dat hij niet buiten bewustzijn is geweest. Eerder hadden twee 'kotgenoten' van de student al contact opgenomen met de huisbaas over met dezelfde soort klachten. Omdat een elektriciteitsbedrijf de prik eraf heeft gehaald voor nader onderzoek is het huis in de winterse weersomstandigheden onbewoonbaar. Alle elf bewoners moeten tijdelijk op zoek naar een ander onderkomen.

 

Lees meer

Studenten: het theater wilt U!

Het gaat slecht met de Nijmeegse Staddsschouwburg en Concertgebouw de Vereeniging. Daarom heeft de directie van het cultuurcentrum een lumineuze marketingstrategie bedacht. Keizer Karel Podia wil namelijk meer inspelen op studenten. En Duitsers. Volgens de nieuwe directrice Anne-Marie Kalkman is het handig om in een studentenstad in te spelen op studenten, zo stelt ze in De Gelderlander. 'Maar ruim de helft van de studenten kent de Stadsschouwburg niet eens', aldus Kalkman. Daarom kiest Karel Keizer Podia er in de toekomst wellicht voor om ook tijdens de introductie haar deuren te openen. Wij vragen ons vooralsnog af of studenten juist tijdens die periode niet meer zin hebben in goedkoop bier dan in Beethoven.

 

Lees meer

StufiRecht wil 'fysieke actie'

De makers van StufiRecht Nijmegen brengen u naast een Facebookpagina: een enquête. De afgelopen weken heeft StufiRecht studenten op de campus ondervraagd naar hun mening over het leenstelsel. De uitslag is een hele grote verrassing: 93 procent van de 580 geënquêteerde studenten is tegen het leenstelsel. Uit de enquête van StufiRecht blijkt dat zeventig procent van de studenten wel actie wil ondernemen tegen het leenstelsel, maar velen geven aan dat dit wel iets kleins moet zijn. Het liken van een Facebookpagina of het tekenen van een petitie zijn voorbeelden van deze kleine gebaren. StufiRecht roept alle studenten op toch lijfelijk in actie te komen tegen het leenstelsel en naar het Malieveld af te reizen op vrijdag 14 november. 'Demonstreren heeft zin', laat de Nijmeegse actiegroep weten. De acties van StufiRecht zelf laten nog op zich wachten, de Nijmeegse campus hangt nog niet vol met spandoeken en posters tegen het leenstelsel. Mochten ze het Malieveld vol willen hebben met Nijmeegse studenten, dan is er nog flink werk aan de winkel. Gewapend met enkel een Facebookpagina gaan we de basisbeurs voor de toekomstige studenten niet veiligstellen.

 

Lees meer

Wetenschap, benut uw student

Don Poldermans, Diederik Stapel en recent Mart Bax, fraude is een terugkerend thema in de academische wereld. De controle schiet tekort. Kunnen studenten een steentje bijdragen bij het ontmantelen van valse onderzoeken?

Tekst:Mirte ten Broek en Cecile Vermaas
Illustratie:
Rens van Vliet

Nederland was net bijgekomen van het bedrog door Diederik Stapel, toen er een nieuwe fraudeur werd ontmaskerd. Mart Bax, emeritushoogleraar Antropologie aan de Vrije Universiteit (VU), heeft 64 van zijn publicaties verzonnen en gegeven gastcolleges aan prominente Amerikaanse universiteiten uit zijn duim gezogen. Onderzoek wordt door collega’s besproken en door tijdschriften bekeken, maar desondanks zijn enkele onbetrouwbare onderzoeken toch nog gepubliceerd. Tegenwoordig is de controle bij tijdschriften al een stuk verbeterd ten opzichte van twintig jaar geleden, maar wellicht kunnen studenten en promovendi een handje helpen in het proces van wetenschappelijke controle.

Studenten met rode pen
Natuurlijk gaan de meeste onderzoeken volgens het boekje of worden er slechts slordigheidsfouten gemaakt. Controle op grotere schaal kan deze kleine probleemgevallen verminderen en verhoogt de kans op het uitfilteren van de rotte appels. SpeurderPeter Pels, lid van de onderzoekscommissie die de fraude van Bax onderzocht, vindt het een risicovolle onderneming om studenten naar het werk van onderzoekers te laten kijken. ‘Het enige wat ik me nog kan voorstellen, is dat studenten bijvoorbeeld tijdens een methodologiecollege de voetnoten nalopen. Dat is ook een onderdeel van wat ik in de commissie heb gedaan.’ Een andere mogelijkheid is om studenten een vergelijking te laten maken tussen de primaire data en de resultaten die uiteindelijk in het artikel staan. Misschien is het een goed idee om studenten op een andere manier in te schakelen, namelijk wanneer een artikel op de tafel van de uitgeverij belandt. Studenten kunnen naast wetenschappers als peer reviewers door een tijdschriftredactie worden ingeschakeld om deze onderzoeken te controleren voordat ze worden gepubliceerd. Studenten controleren immers ook het werk van medestudenten dat in (studie)tijdschriften verschijnt. Dat kan naar een hoger plan worden getild.

Wetenschappers van de toekomst
Naast het nut voor de wetenschappelijke wereld, kan het inzetten van studenten ook voor henzelf van grote waarde zijn. Door in contact te komen met het werk van onderzoekers en de methodes die bij het controleren daarvan werkelijk worden gebruikt, worden studenten voorbereid op een wetenschappelijke carrière. Ze leren de regels van integriteit kennen en toepassen. Er is nog een andere manier om studenten dit bij te brengen. Ze zouden namelijk meer betrokken kunnen worden bij het onderzoeksproces zelf door over de schouder van de hoogleraar mee te kijken hoe goed onderzoek hoort te gaan. Evert van der Zweerde, hoogleraar Politieke Filosofie, beaamt dit. ‘Je komt dan uit bij masterstudenten die onderzoek doen. Ik denk dat je studenten daar best serieuzer kunt nemen dan nu gebeurt.’

Op goed vertrouwen
Promovendi staan nog dichter bij dit onderzoek dan masterstudenten. Zij zijn immers standaard betrokken bij het werk van hun promotor. Het zijn pupillen van Stapel zelf geweest die zijn onderzoek destijds in twijfel hebben getrokken. Toch zullen veel promovendi niet zo snel in hun voetsporen treden. Het is namelijk een gevaarlijke onderneming: ‘Promovendi zijn afhankelijk van hun promotor en lopen een enorm risico als blijkt dat hun aanklacht onterecht is. Je moet wel zeker zijn van je zaak’, aldus Van der Zweerde. Het aanstellen van een onafhankelijk vertrouwenspersoon, waar alle studenten terecht kunnen, is hiervoor een oplossing. Op de RU, evenals bij andere universiteiten, is al een vertrouwenspersoon voor wetenschappelijke integriteit aanwezig. Deze persoon werkt onafhankelijk en laat klokkenluiders anoniem blijven. Zo kunnen studenten ook zonder sluitend bewijs hun verdenkingen uiten, als die serieus zijn. Het is belangrijk dat studenten en promovendi van deze mogelijkheid gebruikmaken. Op deze manier kunnen ze zonder risico’s te lopen, meehelpen aan integere wetenschap.

Kritische wetenschap
Om het probleem echt op te lossen is meer nodig. Volgens Van der Zweerde is het creëren van een sfeer van ‘critical friends’ voor collega’s onder elkaar van belang. ‘Je moet nooit op de persoon spelen, maar wel zijn werk kunnen bekritiseren zonder dat iemand zich meteen beledigd voelt.’ In het rapport van de commissie Bax wordt dit ook benadrukt. Tevens moeten promovendi zonder problemen naar hun promotor kunnen stappen om commentaar te leveren. Dit is echter nog geen realiteit, dus om dubieuze onderzoeken te helpen voorkomen, kunnen studenten nu alvast worden ingezet. Zowel Pels als Van der Zweerde denken dat als iemand kwaad wil, diegene daar toch wel een weg voor vindt. Pels: ‘Ik denk wel dat wetenschappers die slordig zijn misschien nog een extra keer naar hun resultaten kijken, als bekend wordt dat bepaald onderzoek ook nog door studenten wordt gecheckt in het college.’ Voor een eventuele wetenschappelijke carrière en een goed besef van de waarde van integriteit in onderzoek, moeten studenten al vroeg in aanraking komen met het onderzoeksproces. Studenten zijn de toekomst van de wetenschap, neem hen serieus.

 

Lees meer

Zatte Vlaamse studenten hit op Facebook

Waar de ene Facebookhype nog in volle gang is, dient de volgende zich alweer aan. De Nederlandse student houdt zich momenteel bezig met anonieme flirts, in België zijn ze zot op zatte studenten. Studenten in Leuven plaatsen namelijk massaal foto's van hun zatte avonden op de pagina Failed: Leuven. Je ziet er onder andere studenten die slapen op straat en bouwvoertuigen bestijgen. Hun gezichten zijn veelal onherkenbaar gemaakt, zodat zelfs de tagfunctie op Facebook geen duidelijkheid verschaft over hun identiteit. Binnen een paar dagen heeft de pagina al bijna vijfduizend likes. Failed: Leuven is niet de eerste pagina die dit onderwerp beslaat. In Gent bestond al enige tijd het populaire Failed: Overpoort, met foto's uit het Gentse uitgaansgebied Overpoort. In Antwerpen is er ook een dergelijke pagina, maar die is (nog) niet zo populair. Zou het nog lang duren voordat Failed: Nijmegen het levenslicht ziet?

 

Lees meer

Zelf de zweep erover

Komt die scriptie maar niet af? Zit je liever op je eigen bank dan in de collegebanken? Grote kans dat het een en ander schort aan je zelfdiscipline. Wat houdt de term in en hoe kun je zelfdiscipline vergroten? Tekst: Daan van Acht Illustraties: Josse Blase Dit artikel verscheen eerder in de intro-ANS Twee verschillende bachelors volgen in een jaar, een bestuurs- en medezeggenschapsfunctie vervullen en ook nog tijd vinden om drie keer per week een bezoekje te brengen aan het Sportcentrum. Voor de een is dat geen enkel probleem, terwijl het voor de ander lastiger is voldoende discipline op te brengen om überhaupt de studie succesvol af te ronden. Niet zonder reden is er voldoende aanbod aan studentpsychologen en trainingscentra om de ongedisciplineerde student van hulp te voorzien. Hoe valt het gebrek aan zelfdiscipline van studenten te verklaren en welke factoren spelen hierbij een rol? Net als een spier Het ontrafelen van het concept zelfdiscipline is een veelbesproken onderwerp onder psychologen, met name wanneer het wordt gekoppeld aan studenten. Roos Vonk, hoogleraar psychologie aan de RU en auteur van Je bent wat je doet: Van zelfkennis naar gedragsverandering wijst op de psychologische definitie van zelfdiscipline. Beheersing en doorzettingsvermogen, door Vonk betiteld als ‘zelfregulatie’, worden ingezet om een lange termijndoel te vervullen. In de praktijk vertaalt zich dit naar een student die sterk opziet tegen het studeren voor een moeilijk tentamen, maar er evengoed aan begint. Vonk vergelijkt daarnaast de werking van zelfdiscipline met die van een spier: zoals je een spier kunt trainen, kan een student ook zelfdiscipline trainen. Robert Haringsma, psycholoog bij het Instituut voor Positieve Psychologie, sluit zich bij Vonk aan. ‘Hoe vaker je een beroep doet op je zelfdiscipline, des te beter deze zal worden.’ Net als in het geval van een spier, is het volgens Haringsma echter niet verstandig zelfdiscipline te overbelasten. Met andere woorden, doe pas een beroep op je zelfdiscipline wanneer je echt iets niet wil doen of tegen een deadline aanloopt. Liever Game of Thrones Vonk stipt invloeden van buitenaf aan als een belangrijke factor binnen de ontwikkeling van zelfdiscipline. ‘Je wordt niet geboren met zelfdiscipline. Discipline wordt voornamelijk door ouders bijgebracht tijdens de opvoeding.’ Wanneer ouders bij hun kind hameren op zelfdiscipline, zal deze zich logischerwijs beter ontwikkelen. Externe invloeden kunnen daarentegen ook de ontwikkeling van zelfdiscipline verstoren. Deze wordt flink beperkt door een omgeving met veel verleidingen, zoals die nieuwe aflevering van Game of Thrones of een dispuutsavond die niet kan worden gemist. Hermanja Hage-Kok, studentenpsycholoog bij Studentrum, een organisatie die studenten uit het hoger onderwijs professionele studiebegeleiding aanbiedt, erkent de grote rol van opvoeding, maar merkt op dat genetische aanleg wel degelijk van invloed is op de zelfdiscipline. Hage-Kok ziet dat studenten die van nature zorgvuldig zijn aangelegd en een groter verantwoordelijkheidsgevoel hebben, beter in staat zijn om discipline op te brengen en taken minder snel uitstellen. ‘Aan de andere kant leiden interne factoren zoals depressiviteit en besluiteloosheid tot minder zelfdiscipline.’ Dit verklaart onder andere het verschil in gedisciplineerdheid tussen studenten. Hage-Kok noemt daarnaast omgevingsfactoren – voor de hand liggend maar daarom niet minder belangrijk – als mogelijke stoorzender: ‘Een overgang van ouderlijk huis naar studentenhuis, met veel afleidingen en lawaai, kan een enorme impact hebben op de zelfdiscipline.’ disciplineVastgebonden In februari van dit jaar gaf filosoof Marli Huijer een lezing over een toenemende disciplinering vanuit de universiteit. Ze noemt het bindend studieadvies, de aanwezigheidsplicht en wekelijks te volbrengen opdrachten als middelen om de (lakse) student te disciplineren. De vraag is of deze toenemende invloed een positieve uitwerking heeft op de zelfdiscipline van studenten. Hage-Kok benadrukt het onderscheid tussen zelfdiscipline, discipline en motivatie. De grote invloed van de universiteit op de studiehouding draagt vooral bij aan de discipline en minder aan de zelfdiscipline, omdat er minder initiatief vanuit de student hoeft te komen. Hage-Kok: ‘De regels van de universiteit stimuleren je om te doen wat je moet doen.’ Dit betekent echter niet dat de student uit zichzelf sneller actie onderneemt. De motivatie en interesse die vanuit de student komen om colleges bij te wonen en studiepunten te behalen, hebben plaatsgemaakt voor het voldoen aan een opgelegde verplichting. Ook Vonk spreekt van een afname van de intrinsieke motivatie, de motivatie die uit jezelf komt. Anticiperen is het devies Volgens Haringsma vormt de hoeveelheid motivatie van de student de leidraad in het gebruik van zelfdiscipline. ‘Als er al sprake is van enige motivatie, is er minder discipline nodig.’ Het vinden van motivatie lijkt dus essentieel voor het uitvoeren van taken waar je tegenop ziet. Haringsma noemt het stellen van duidelijke persoonlijke doelen als belangrijke factor in het verbeteren van de motivatie. Wat als er totaal geen sprake is van enige motivatie? ‘Probeer in dat geval je doelen te koppelen aan een overkoepelende motivatie. In het geval van een student: koppel je gebrek aan wilskracht voor een bepaald vak aan de motivatie voor het succesvol willen afronden van je studie.’ Is motivatie het belangrijkste middel in de strijd tegen deadlines en tentamens? Vonk vindt van niet en ziet het niet als een garantie voor het succesvol volbrengen van een doelstelling. ‘De sterkte van de motivatie geeft geen zekerheid dat je in je doel slaagt.’ Het anticiperen op eventuele valkuilen en het concretiseren van te vervullen taken zijn volgens Vonk belangrijker wanneer het aankomt op het trainen van zelfdiscipline. Ze verwijst hiermee naar de eerdergenoemde verleidingen van buitenaf die je moet zien te omzeilen. ‘Je moet jezelf afvragen: wat staat er tussen mij en mijn doel in? Je komt niet tot actie als taken te algemeen blijven.’ Hopen dat de te volbrengen opdracht uiteindelijk leuk wordt, is volgens Haringsma een verkeerde benadering. ‘Vraag jezelf niet af waarom een taak niet leuk is en of je hier eventueel verandering in kan brengen.’ Hage-Kok sluit zich hier bij aan. ‘Bij een positief verwachtingspatroon loop je het risico dat je teleurgesteld raakt.’ Hoe het dan wel moet, lijkt een open deur: ‘Soms moet je gewoon zeggen: ik ga het nu doen, no matter what. Maak een start, van daaruit ontstaat eventueel een goed gevoel.’ Afbeelding 4Psychologische trucs Niet alleen invloeden van buitenaf zoals verleidingen en omgevingslawaai verminderen zelfdiscipline. Uit een onderzoek dat afgelopen maand verscheen in het Journal of Consumer Research, blijkt dat ook psychologische trucs een invloed hebben op je zelfdiscipline – en het daarmee gepaard gaande uitstelgedrag. Volgens het onderzoek beginnen studenten eerder aan een nog te volbrengen taak als de deadline gevoelsmatig dichterbij ligt. Een voorbeeld: een student heeft twee weken de tijd voor het inleveren van een verslag. Wanneer een deadline de maandgrens overschrijdt – de opdracht wordt opgegeven in september maar hoeft pas te worden ingeleverd in oktober – is de zelfdiscipline minder en is de kans op uitstelgedrag groter, aangezien oktober nog relatief ver weg voelt. Valt de deadline nog binnen dezelfde maand, ook al is de inlevertijd hetzelfde, dan begint de student eerder aan de opdracht. De reden dat studenten eerder beginnen aan een taak als de deadline dichterbij lijkt, hangt samen met Vonks eerdergenoemde concreet stellen van de te volbrengen doelen. Hoe dichterbij de uit te voeren taak lijkt, des te concreter deze wordt en des te eerder je er daadwerkelijk aan begint. Het aanbod aan trainingen en tips van psychologen om de zelfdiscipline te trainen is niet verrassend. Een eindeloze hoeveelheid afleidingen, valkuilen en motivatieproblemen staan zelfdiscipline in de weg. Het klinkt ontzettend simpel, maar het daadwerkelijk beginnen aan een taak lijkt volgens de psychologen een sterk onderschatte benadering om de zelfdiscipline te trainen. Klik hier voor de overige artikelen uit de oktober-ANS.

 

Lees meer