ANS

Deze week is het Wintertuinweek. Donderdag tot en met zaterdag staat Nijmegen in het teken van het grootste literaire festival van het land. Ook op ANS-Online maak je Wintertuin mee. Zo zullen we aanwezig zijn bij de colleges op de campusdag van onder anderen 'Rembo' Maxim Hartman en beoordelen we de masterclasses van dichter Mark Boog en kunstenaar Vincent Koreman. Op vrijdag zijn we bij Poetracks in Doornroosje en op zaterdag is natuurlijk het Wintertuinfestival met onder anderen Wim T. Schippers, P.F. Thomése, Tonnus Oosterhof, Dennis Gaens en Hanneke Hendrix. Wil je daarvoor kaarten winnen? Dat kan hier. Daarnaast doet ANS een geheel eigen duit in het Wintertuinzakje. Aanstaande donderdag ben je van 11.00 uur tot 14.00 uur welkom in De Refter voor 'ANS Presenteert' op de campusdag van Wintertuin. Eet je bammetjes onder het genot van poëzie, literatuur en muziek. Zo zullen de ANS-columnisten, waaronder Laura van der Vet (Mensenkinderen) en Niek Janssen (Dixi) hun kunsten vertonen, is er poëzie van Tim Pardijs van de Literaturjugend en hoor je de muzikale klanken van singer/songwriter Roel Smeets. Tot morgen in De Refter!

 

In het kader van het Wintertuinthema ‘kunst van het verzamelen’ stelt ANS-Online vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Ditmaal: Hanneke Hendrix.Hanneke Hendrix debuteerde afgelopen zomer met De Verjaardagen, waarin ze de opbloeiende liefde tussen de destructieve Boris en de breekbare Lies beschrijft. De roman weerspiegelt Hendrix’ kijk op het menselijk bestaan. ‘Met dit boek moeten mensen goed voelen dat het leven geen enkele zin heeft. Iedereen leeft maar gewoon, alsof er niets aan de hand is. Ik ook hoor, daar niet van.’ Vlak voor ze het podium in de Lindenberg betreedt, vindt de schrijfster een paar minuten om de vragen van ANS te beantwoorden. ‘Dat kan wel tijdens het roken, toch?’ Ben je een jager of verzamelaar? ‘Een verzamelaar. Ik kan niet richten, dus daarom geen jager. Als je bij de Kersentuin gaat kijken, zie je mijn oude servies staan. Ik sleur mijn kopjes en schemerlampen overal mee naartoe. Als ik ergens moet voordragen waar het erg kaal is, wil ik nog wel eens een bak spullen in de auto gooien. De meeste schrijvers zijn erg neurotisch, denk ik. Je denkt dat je spijt krijgt als je iets weggooit.’ Wat is het pronkstuk uit jouw verzameling? ‘Vroeger had ik al mijn schemerlampen in mijn kamer staan. Ondertussen heb ik ze daar, mede door mijn vriend, langzaamaan weggehaald. Er staat er nog één, dat is misschien wel een pronkstuk. Hij is van porselein, een hele mooie. ‘Van mijn eigen werk ben ik het trotst op mijn boek. Ik ben een echte blogger, dus ik gooi alles online. Mijn boek is het enige waar je voor moet betalen.’ Waarvoor moet je moed verzamelen? ‘Duiken. Zwemmen vind ik heel leuk, maar ik durf echt niet met mijn hoofd onder water. Ik heb ooit gezwommen met dolfijnen, maar dat was geen succes. Iedereen riep: “Ik heb ze aangeraakt!” terwijl ik daar een beetje aan de oppervlakte dreef. Ik ben maar tot zwemdiploma A gekomen, ik werd steeds teruggezet naar het pierenbad.’ Hoe raapt je je inspiratie bij elkaar? ‘Ik geloof niet dat je moet wachten tot je inspiratie krijgt. Zelf ga ik altijd op een plek zitten waar ik niet weg kan en dan begin ik maar gewoon met waar ik ongeveer heen wilde. Wat ik schrijf moet wel een bepaalde urgentie hebben, al vind ik urgentie een heel vies woord. Met De Verjaardagen wil ik mensen door de strot duwen dat het leven geen zin heeft. Omdat ik dat vind. Je kunt veel meemaken, uiteindelijk sterf je toch in je eentje. Ieder mens zit alleen in zijn eigen hoofd.’ Hoe maakt je jezelf winterklaar? ‘Sowieso door een extra dekbed te kopen, ik heb het altijd heel erg koud. Lekker de verwarming aan, met een dekentje op de bank. En de kroeg in. Glühweintje erbij? Nee, liever met koffie en taart.’

 

In het kader van het Wintertuinthema ‘kunst van het verzamelen’ stelt ANS-Online vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Ditmaal: Mauro Pawlowski.Mauro Pawlowski belichaamt als geen ander de relatie tussen poëzie en muziek. Als gitarist en zanger van het Belgische dEUS heeft hij zijn sporen in de internationale rockscene verdient. Daarnaast bracht hij in 2008 zijn dichtbundel Mauro Antionio Pawlowski uit en is hij dit jaar benoemd tot stadsdichter van de stad Genk. Eerst luistert hij naar Spinvis ('Ik ben al fan van Erik vanaf het eerste uur.'), daarna neemt hij de tijd om ANS te woord te staan voor hij weer zuidwaarts rijdt. Bent u een jager of verzamelaar? 'Ik ben niet echt een verzamelaar. Het gaat mij om de inhoud. Ik jaag bijvoorbeeld op dingen als een goede boekenkast of platenkast, ben graag omringd door waardevolle informatie. Ja, ik heb ook achter mijn vriendin moeten jagen. Anders zat ik nu in mijn pyjama chips te eten voor de televisie.’ Wat is het pronkstuk uit uw verzameling? ‘Onlangs was ik in Australië. Op een boekenmarkt kocht ik van een fiere, Russische vrouw een boek met Oost-Europese science-fiction. Nee, ik heb het niet gelezen, maar het heeft echt een schitterende kaft: Een ruimtewezen dat zo half uit een boom komt, een inter-dimensionaal gebeuren. Het boek staat in mijn kast dan ook niet tussen de andere boeken in, maar met de kaft naar voren. ‘Uit mijn eigen verzameling? De vorige plaat van dEUS, Keep you close, vond ik wel geslaagd.’ Waarvoor moet u moed verzamelen? ‘Soms kom je in een situatie dat je je boos moet maken om mensen, dat je iemand agressief moet bejegenen. Daar moet ik moed voor verzamelen, want dat vind ik niet fijn. Als een kerel echt verdient om op zijn plek gezet te worden, lukt het uiteindelijk wel. Ik probeer dat met stijl te doen. Zoals een afrekening in van die maffiafilms, je schiet iemand neer maar je doet dat proper en met een reden. Het gaat mij niet om bloedwraak.’ Hoe raapt u uw inspiratie bij elkaar? ‘Ik pak mijn gitaar en een blad, dan gaan we beginnen en dan komt het wel. Ik ben een man van de daad. Wanneer je begint breekt het uur van de waarheid aan: je komt te weten of je een interessant dan wel een oninteressant persoon bent. Veel artiesten hebben een zeer oninteressante persoonlijkheid. Dat is natuurlijk een ramp: als je een liedje wilt brengen of schrijven moet je wel iets te vertellen hebben. ‘Er zijn zoveel oninteressante artiesten, het is een complot. Ik raak vaak verveeld bij andere artiesten, bijvoorbeeld als ik op een zomerfestival naar ze ga kijken. Een goede heavy metalband op zo’n festival doet altijd deugd. Die zijn altijd heel goed.’ Hoe maakt u uzelf winterklaar? ‘Niet, want ik ben eerder onaangepast voor de zomer, kan ook niet zwemmen. Ik verkies de koude seizoenen boven de warme. Het zijn hele romantische periodes, juist helemaal niet doom and gloom. Laat de winter maar komen. Tenzij je dakloos bent natuurlijk.’

 

In het kader van het Wintertuinthema ‘kunst van het verzamelen’ stelt ANS-Online vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Ditmaal: Spinvis.

 

In het kader van het Wintertuinthema ‘kunst van het verzamelen’ stelt ANS-Online vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Ditmaal: Tonnus Oosterhoff.Tonnus Oosterhoff is als een van de eersten aanwezig op de Nijmeegse Nacht afgelopen zaterdag in Theater de Lindenberg. Later die avond treedt de schrijver en dichter op samen met pianist Albert van Veenendaal en de soundchecks moeten op tijd worden uitgevoerd. In de ruime tijd die resteert heeft de winnaar van de P.C. Hooftprijs in 2012 en, volgens de Volkskrant, ‘een van de belangrijkste vernieuwers van de Nederlandse poëzie sinds Lucebert’ best een gaatje om een aantal vragen te beantwoorden. Bent u een jager of verzamelaar? ‘Ik zou eerder een jager zijn. Poëzie is effectbejag, daar zit het woord jagen in. Je bedenkt wat en je kijkt hoe het uitwerkt. Daarin verschil je niet zoveel van een reclametekstschrijver. Waar ik op jaag? Prijzen. Dat was wat je wilde horen, zeker?’ Wat is het pronkstuk uit uw verzameling? ‘Ik hou niet van verzamelen, dat gen ontbreekt geheel in mij. Als je het over prijzen hebt, is de P.C. Hooftprijs natuurlijk wel de bijzonderste literaire prijs die ik heb gehad. Vooral mijn zoon is er heel trots op, hij loopt er meer mee te koop dan ik. Verder heb ik nog wat hardloopprijzen, van lang geleden. Ik wou dat ik daarnaast nog een prijs van tennis had, maar dat is vooralsnog toekomstmuziek.’ Waarvoor moet u moed verzamelen? ‘Daar geef ik eerlijk gezegd liever geen antwoord op. Er zijn zoveel dingen in het leven waar je moed voor moet verzamelen. Ik wil ook mijn lezers in bescherming nemen. Het interessante aan literatuur zijn de openingen, die zou ik door antwoord te geven dicht plamuren met weetjes. Dan geef ik de lezer de bruggetjes die ze zelf moeten slaan.’ Hoe raapt u uw inspiratie bij elkaar? ‘Daar gebruik ik schrijfblokken en computers voor die steeds voller raken met ideeën. Dat is dan wel weer een verzameling in zekere zin. Ik heb zoveel ideeën, ik zou soms graag een assistente hebben om ze allemaal bij te houden.’ Hoe maakt u uzelf winterklaar? ‘Ik heb een hele grote tuin. Daar ga ik gewoon in liggen, in mijn zwembroek.’ Foto: Bianca Sistermans Lees hier alle artikelen over het Wintertuinfestival 2012.