#2013
Bent u ook zo blij dat 2012 voorbij is? Ik wel. Afgelopen jaar maakte er zich namelijk in toenemende mate een soort hypersentimentaliteit van u meester. Om de een of andere reden wilt u zich graag met elkaar verbonden voelen door soms vreselijke, soms onnozele gebeurtenissen aan te grijpen om een saamhorigheidsgevoel te creëren dat u kennelijk zo mist in onze samenleving. En ik mag niks van deze hypersentimentaliteit zeggen want dan vindt u mij maar een klootzak.
Na de vreselijke schietpartij op de High School in Newton, bijvoorbeeld, huilde president Obama tijdens zijn herdenkingsspeech. Vervolgens overlaadt u hem met superlatieven en maakt u een halfgod van een man die tegelijkertijd drones stuurt naar het buitenland en in zijn ambtstijd zodoende verantwoordelijk is voor de dood van meer dan zestig kinderen.
Zou Obama daar ook zo om hebben gehuild? Ik denk dat u daar niet over nadacht want u wilde graag delen in andermans verdriet, op Facebook en Twitter. Bovendien zocht u naar helden.
Helden, zoals de overbetaalde dj’s van 3FM, die tijdens Serious Request een week lang als een stel aapjes hun kunstje opvoeren in een glazen kooi, voor het oog van u, als een van de duizenden uitzinnige, drinkende en feestvierende fans. Hoe cru is het dat u naar zingeving en saamhorigheid zoekt en dit vindt in een commercieel, door Campina gesponsord goededoelenfeestje? Makkelijk ‘meeleven’ als u hossend op een dorpsplein in Enschede staat.
Mijn grootste knakmomentje was de heisa rondom pitbull Diesel, die z’n eigen stille tocht kreeg nadat hij werd doodgetrapt dit najaar. Zijn dood hadden een Facebookpagina (als eerbetoon!) en overdadige media-aandacht ten gevolg. Zag ik u daar, huilend op televisie, woedend. Bloederige kinderlijkjes uit Syrië op het journaal maken bij u minder emotie los dan een doodgetrapte pitbull, tenzij Serious Request volgend jaar besluit Syrische kindertjes als onderwerp te nemen, dan is #syrischkinderlijkje opeens trending topic. Zo niet dit najaar, toen u twitterde met de hashtag #RIPDiesel, en wat maanden later #RIPJohannes, omdat zowel een zingende Friese boer als een bultrug hun strijd om erkenning niet redden.
De tragische dood van grensrechter Richard Nieuwenhuizen was ook een sterk staaltje hypersentimentaliteit. Niet zo zeer om de massale verontwaardiging die zijn dood teweegbracht, want dat leek ook mij terecht, maar doordat Geert Wilders dit drama aangreep om onder u verdeeldheid te zaaien. Om bestaande sentimenten van onvrede en onderbuikgevoelens die heersen, aan te wakkeren. U en de media vielen weer eens en masse over ‘de Marokkaan’ en opeens was alles een Marokkanenprobleem. Dat het leeuwendeel aan voetbalgeweld een typisch roomblank hooliganprobleem is en geen Marokkanenprobleem, paste even niet in uw koffieautomaatbetoog.
De feiten doen er niet toe, zolang u maar samen kunt huilen, samen kunt lachen of samen boos kunt zijn. Zolang u maar een Trending Topic heeft.
Welkom in het nieuwe jaar, waarin er wat dat betreft bar weinig zal veranderen.
Wat zegt u? Rafael en Sylvie van der Vaart zijn uit elkaar?
Ik wens u een #trending2013.
Bertus Huidschuiver