ANS

Heel even was hij wereldnieuws. Een krantenkop op een wetenschapspagina, een online artikel op CNN en The Huffingtonpost en op online fora werd hij geroemd. Exposure, dat wilde hij en dat kreeg hij. Voor even.

Jack Thomas Andraka, een student, slechts vijftien jaar oud toen hij vorig jaar zijn vondst onder andere op ideeënfestival TED met de wereld deelde. Wat hij zei was explosief, hij had de Heilige Graal in handen.

Jack bedacht een simpele manier om alvleesklierkanker, een van de meest dodelijke vormen van kanker, tijdig op te sporen. Voor slechts drie dollar. Om dat in perspectief te zetten: reguliere tests met grote, dure apparaten kosten zo’n achthonderd dollar en zijn tot 50 procent minder accuraat dan Jack’s huis, tuin en keukenmethode. Die methode bestaat uit niets meer dan een stukje dik, absorberend papier dat in staat is om een bepaalde waarde in het bloed te meten, om zo snel vast te stellen of er ‘iets’ niet geheel in de hand is. Met een accuraatheid van 90 procent... Een apparaatje dat twee maanden geleden al tussen de pleisters en het maandverband had moeten hangen, in iedere supermarkt!

De medische newsflow op het gebied van kanker is immens, elke scheet wordt breed uitgemeten. Of het nu nog in ontwikkeling is of al op de markt verkrijgbaar, verdiep je in de materie van kankerbehandelingen en je hoeft de komende dagen niet achter je computerschermpje vandaan te komen. Maar over Jacks wondermiddel is het ondertussen angstvallig stil. Echt nieuws over hem en zijn vondst is er nauwelijks, het zijn uiteindelijk steeds dezelfde, gerecyclede artikelen.

Kanker is serieuze business, voor zowel kankerpatiënten als de kankerindustrie. Want dat is het geworden, een business, een industrie waar astronomische bedragen in omgaan. En dan komt er zo’n snotneus van vijftien die de wereld wijsmaakt dat je alvleesklierkanker kan opsporen voor een habbekrats. Hoho, kanker krijgen oké, maar we gaan natuurlijk niet onze hypergeavanceerde technologie omzeilen door zelf af en toe een testje te doen. Alvleesklierkanker en wellicht zelfs long- en eierstokkanker is dan nog tot daar aan toe, maar wat als iemand zo’n zelfde methode implementeert om borstkanker op te sporen? Dan kun je de kankerindustrie wel opdoeken.

Geruchten gaan dat ‘een bedrijf’ voor veel geld Jack’s idee heeft gekocht. Wat dat bedrijf er mee zou doen? Niets natuurlijk. Wanneer de farmaceutica een middel of apparaat ontwikkelen, wordt daar door investeerders miljoenen ingepompt maar die miljoenen moeten zichzelf wel terugverdienen. Jack’s goedkope vondst is dus een directe klap in de gezichten van die investeerders.

Vorige week nog sprak de jonge student op TED 2013, en vermoedelijk zal dat het circuit van nobele wereldverbeteraars zijn waar hij in blijft hangen. Totdat de herinnering aan hem vervaagt en een nieuwe Jack de kop op steekt, die eveneens voor korte tijd als held herinnerd wordt om uiteindelijk in de vergetelheid te raken. Jack was niet de eerste die een goedkoop en slim medisch alternatief bedacht, google maar eens de combinaties ‘cancer cure’ plus ‘oil’ of ‘calcium’. Vrijwel zonder uitzondering werd dit soort natuurlijke, eenvoudige alternatieven afgeserveerd als ‘niet-wetenschappelijk, ridicuul en voor geitenwollensokken’, waarmee het in de toch al niet serieus genomen homeopathische hoek belandde. Helaas voor Jack Andraka bedacht hij een methode die simpelweg te goed en te goedkoop is, en dus zal het er nooit komen.