ANS

Als dertienjarig meisje stuurde ze haar cv naar Geert Wilders in de hoop de jeugdige achterban van de PVV te mogen vertegenwoordigen. Nu, vijf jaar later, werkt Jacky Stevens samen met Hero Brinkman aan een politieke jongerenorganisatie. Los van de PVV, sinds Brinkman die partij vaarwel zei.

Tekst: Eline Huisman Foto's: Joeri Pisart

Het statige herenhuis in Haarlem waar de fracties van de Provinciale Staten Noord-Holland doorgaans hun werk doen, ligt er verlaten bij. Alleen uit de zolderkamer klinkt nog bedrijvigheid. Met een groot gebaar opent Jacky Stevens (18) de deur van haar werkkamer. Een knaloranje muur springt direct in het oog, ernaast prijkt de Nederlandse vlag. Het is de fractiekamer van de PVV, waar Stevens sinds kort haar dagen doorbrengt als medewerker van de partij. Alleen een bonte reclamefolder met onbekend schrift valt uit de toon in de Hollandse glorie. ‘De bakker is Turks, maar hij maakt wel erg lekkere broodjes’, lacht ze. Een week na het gesprek met Stevens kondigt Hero Brinkman zijn vertrek aan bij de PVV. Stevens werkte nauw met hem samen aan de oprichting van een jongerenafdeling van de partij. Op 21 april zouden zij een jongerendag organiseren, oorspronkelijk bedoeld als aftrap voor een landelijke beweging. Na het vertrek van Brinkman zet Stevens de samenwerking met hem voort, wat betekent dat ook zij niet meer voor de partij werkt. De jongerendag staat daarmee op losse schroeven. Hoewel ze officieel niet meer PVV-gerelateerd is, zijn haar uitspraken nog steeds een goede impressie van haar ideeën en ambities. Voor de gebeurtenissen van afgelopen week, was de missie van het duo omstreden in de PVV-gelederen. De PVV is geen ledenpartij en eerdere pogingen tot democratisering binnen de Haagse fractie zijn een vroege dood gestorven. Bij het opvragen van Stevens’ contactgegevens beweerde de Tweede Kamerfractie nog nooit van haar te hebben gehoord. ‘Onzin, ze kennen mij echt wel’, reageert Stevens lachend. ‘De fractie is het niet eens met mijn samenwerking met Hero en baalt dat ik me nog steeds hard maak voor een jongerenpartij. Gelukkig is Hero hier fractievoorzitter en kunnen we daarom vanuit de Provincie werken. Ik heb weinig met de landelijke afdeling te maken, we zijn geen verantwoording schuldig aan Den Haag.’

Waar komt jouw politieke betrokkenheid vandaan? ‘Met de dood van Pim Fortuyn raakte ik geïnteresseerd in politiek. Ik was toen acht of negen jaar oud. Het begon met Jip-en-Janneke politiek, uitzoeken hoeveel Kamerleden er zijn en welke ministeries Nederland heeft. Terwijl mijn klasgenootjes zich verdiepten in hoe je een kat moet verzorgen, werkte ik aan projecten over de Tweede Kamer. ‘In eerste instantie sprak de VVD mij het meest aan. Veiligheid en integratie waren hun speerpunten. Dat zijn ook de thema’s waarvoor ik uiteindelijk de politiek in wilde, die zijn voor mij altijd het belangrijkst geweest. Toen Geert Wilders zich afsplitste van de partij, besloot ik hem te volgen. Hij durfde nog een stukje verder te gaan dan de VVD. Ik vond het interessant hoe hij zich profileerde.’

Toch is de sprong van de VVD naar de PVV niet geheel vanzelfsprekend. ‘Als je jong bent, is de economische kant van politiek niet echt voor je weggelegd. Ik wist dat politiek veelal geitenwollensokkenpraat en gebreide truitjes was. Geert liet zien dat het niet saai hoeft te zijn. Waar hij voor stond, wist ik nog niet zo goed, maar ik vond het stoer hoe hij de politieke correctheid durfde weg te wuiven.’

Je koos dus niet voor de PVV vanwege de inhoud? ‘Inmiddels ben ik achttien en kan ik me volledig in de partijpunten vinden. Zo heeft mijn visie op zorg zich gaandeweg ontwikkeld. Toen ik cijfers te zien kreeg over hoe de ouderenzorg er in Nederland voor staat, wist ik: dit moet geen mens willen, dit moet anders. Ik zeg duidelijk nee tegen partijen als de VVD die daarop willen bezuinigen en van alles uit het basispakket willen schrappen. Sommige mensen noemen dat links, maar dat is het niet. Ik ben heel sociaal, dat is iets anders dan socialistisch.’

Als dertienjarig meisje stuurt Stevens een mail naar Geert Wilders met de boodschap dat ze graag iets voor de jongere achterban van de PVV wil betekenen. Haar wordt gevraagd een cv in te sturen. ‘Dat ging natuurlijk niet verder dan de middelbare school en zodoende was er nog geen animo voor mijn verzoek.’ Stevens besluit zelf op te treden als ‘PVV-jongere’. Ze richt een Hyvespagina op voor politieke discussie onder jongeren. ‘Ik dacht: ik ben jong en heb een mening. Die is misschien niet al te genuanceerd, maar wat interesseert mij dat?’ Langzamerhand wordt ze bekend als het meisje dat het PVV-geluid vertegenwoordigt en krijgt ze vele uitnodigingen voor politieke jongerendebatten. Wanneer Stevens voor een tweeweekse stage bij haar tante in Australië verblijft, ontvangt ze een Hyvesbericht van Hero Brinkman. ‘Ik vreesde voor kritiek op de manier waarop ik me als PVV-jongere profileerde en dat hij me op de vingers wilde tikken. Toen bleek dat hij met me wilde samenwerken, was ik dolgelukkig en wilde zo snel mogelijk huiswaarts.’

Waarom wilde je een jongerenafdeling starten? ‘We willen jongeren die met de ideeën van de PVV sympathiseren een stem geven, ze informeren vanuit de eigen partij en laten zien dat ze er niet alleen voor staan. Sommige jongeren horen Geert dingen roepen en denken daarom “hé, dat is een goede partij”. Ze verdiepen zich echter niet in het verkiezingsprogramma. Dat vind ik jammer. Met een jongerenorganisatie kun je informeren en de partijpunten uitleggen. Dat is nu onmogelijk. ‘Dat Geert niet zo genuanceerd is in wat hij zegt, schudt mensen wakker. Zelf verkondig ik de boodschap graag op een uitgebreidere manier om misverstanden te voorkomen.’

Roept de manier waarop Wilders dat doet volgens jou misverstanden op? ‘Als je verder kijkt dan de oneliners die door de media naar buiten worden gebracht en je in de politiek verdiept, hoeven er geen misverstanden te bestaan.’

Dat gebeurt echter nauwelijks. ‘Ik ben allang blij dat mensen gaan stemmen. Ook als iemand zich niet volledig heeft verdiept in politiek, bestaat er wel een visie op hoe het zou moeten. Stemmen betekent niet dat je het hele partijprogramma uit je hoofd moet kennen. Je kiest voor GroenLinks omdat je bomen mooi vindt en de CO2-uitstoot wilt verminderen en je stemt PVV voor een goed, duidelijk en veilig Nederland waar we trots op kunnen zijn.’

Wat vind jij zo mooi aan Nederland? ‘Dat is moeilijk te omschrijven, het is een gevoel dat ik heb. Als ik over ons land praat, begin ik helemaal te lachen. Nederland is prachtig. De Nederlandse nuchterheid, ons Koningshuis, met zijn allen uit volle borst het Wilhelmus zingen. Dat vind ik mooi.’

De PVV presenteert doorgaans een negatief beeld van de situatie in Nederland. ervaar jij het huidige klimaat als problematisch? ‘Ik ben nog jong en moet nog veel levenservaring opdoen, maar ik lees in onderzoeken dat het niet goed gaat in Nederland. Met de zorg gaat het slecht en het onderwijs moet op de schop. Je ziet dat de criminele allochtoon hier flink aan de gang is. Die moet je keihard aanpakken. Links wil de boel bij elkaar houden en dat mensen hun mond moeten houden over wat er slecht gaat, want dat zou polariserend werken. Je moet juist het beestje bij de naam durven noemen en met een harde lijn problemen oplossen, of dat nou politiek correct is of niet.’

Wanneer Stevens over politiek spreekt, rolt de ene na de andere op maat gemaakte quote voor het verkiezingsprogramma van de PVV er uit. Ze spreekt bevlogen, in grote termen en met herkenbare statements, die duidelijk geformuleerd zijn vanuit onderbuikgevoelens. ‘Vrijheid betekent voor mij dat ik mag zeggen wat ik wil en niemand mij monddood maakt. Ik krijg dagelijks berichten van mensen die mij de mond willen snoeren. Bedreigingen die ik vaak niet eens kan lezen, omdat het in half Turks, half Marokkaans, half Nederlands is geschreven, behalve de woorden “dood” en “ophangen” dan.’

Beangstigen die bedreigingen je? ‘Angst is een slechte raadgever, daar laat ik me niet door leiden. Tot nu toe zijn de bedreigingen alleen digitaal geweest. Misschien ga ik ze eens bundelen en voorleggen aan de politie. Nederland is blijkbaar helemaal niet zo vrij als men beweert, als dit de reactie is op het feit dat ik mijn mening uit. Dat maakt me strijdbaar.’

De partijstructuur van de PVV zelf is verre van vrij en democratisch. ‘Dat vind ik zonde. Geert is zelf natuurlijk een democraat, dan moet de partij ook democratisch zijn. Ik denk dat het te maken heeft met controle, hij wil LPF-toestanden voorkomen. Dat begrijp ik wel, een partij moet één kapitein aan boord hebben. Je kunt echter niet altijd een gesloten clubje blijven. Ik zou graag zien dat de PVV een ledenpartij wordt, met openheid en discussie.’

Stel, over vijf jaar bestaat er een bloeiende jongerenafdeling van de PVV en de moederpartij heeft nog steeds geen leden. Dan is de kans groot dat jongeren teleurgesteld afbuigen naar bijvoorbeeld de SP of VVD. ‘Zolang ze SP en GroenLinks maar letterlijk links laten liggen, want daar word ik diep ongelukkig van. De mogelijkheid dat ze de partij verlaten, bestaat echter wel. Vrijwilligers die door weer en wind posters plakken en flyeren kunnen niet eens bedankt worden, omdat ze nergens ingeschreven staan. Daar moeten we iets aan doen, voor het bij de volgende verkiezingen te laat blijkt.’

Je bent achttien jaar, fulltime medewerker bij de Provinciale Staten en regelmatig in de media. Heb jij een leven buiten de politiek? ‘Buiten politiek heb ik geen hobby’s. Mijn opleiding Rechten staat momenteel op een lager pitje. In september begin ik aan de hbo-opleiding Bestuurskunde, maar nu ben ik fulltime werkzaam voor de PVV. Mijn leven is heel anders dan dat van leeftijdsgenoten. ‘Soms zeggen mensen dat ik mijn puberteit en jeugd heb overgeslagen, dat ik een wijf van vijftig ben. Misschien is dat waar en kom ik mezelf tegen in een midlifecrisis. Het interesseert me vrij weinig, ik heb het hier erg naar mijn zin. Politiek heeft mij wel veranderd als persoon.’

Hoe heeft politiek jou beïnvloed? ‘Het heeft me achterdochtiger gemaakt, het is een wereld waarin mensen moeilijk te vertrouwen zijn. Ik ben nog steeds uitbundig, maar ben wel voorzichtiger geworden. Dat merk ik ook in de contacten die ik aanga. Een beetje achterdocht is wel gezond. Politiek is een spel dat ik graag zo goed mogelijk leer spelen.’ Dan, met een sarcastische blik: ‘Bovendien ben ik toch al verpest nu ik zo diep in die wereld zit.’

Waar hoop je dat jouw politieke carrière eindigt? Lachend: ‘Als koningin van Nederland!’ Dan, op serieuze toon: ‘Ik ben een flapuit wat mijn ambities betreft, maar het zou prachtig zijn als ik ooit plaats zou mogen nemen in het torentje. Wie weet waar ik sta over dertig jaar. Misschien stap ik ineens over naar GroenLinks of ben ik bekeerd tot de islam. Je moet voor alles open staan.’

Kijk hier voor de andere artikelen uit de april-ANS