ANS

In de mei-ANS ging ANS op zoek naar studenten met een fascinatie voor bepaalde bands. Voor 'Plaats Delict' spraken we Caroline over haar obsessie met de Britse band McFly, maar het verhaal van Dewi is ook de moeite waard. Daarom deze maand een extra achterkant.

Dewi (21), derdejaars Culturele Antropologie en Ontwikkelingsstudies Locatie: park Brakkenstein

Tekst: Mickey Steijaert en Inge Widdershoven Foto: Laurent Paardekooper

Welke emoties brengt park Brakkenstein bij jou naar boven? ‘In 2009 werd hier voor de eerste keer het festival FortaRock georganiseerd. Mijn favoriete band, The Dillinger Escape Plan, trad daar op. Ik kom hier altijd opnieuw in de feeststemming.’

Hoe kreeg deze band een belangrijke rol in jouw leven? ‘Tijdens een optreden in Sneek heb ik de vrouw van een van de gitaristen ontmoet bij de T-shirtverkoop. Toen ter sprake kwam dat ik naar Californië zou reizen, stelde zij mij voor in contact te blijven met de groep. Daarop volgde een uitnodiging om mee te touren met Dillinger.’

En toen kwam je terug in Nederland met een tatoeage. ‘Ja, ik vierde mijn eenentwintigste verjaardag met de leden van de band. Na een optreden vroegen ze mij backstage te komen. Ze zongen Happy Birthday voor me en we hebben tot zes uur ’s morgens gefeest. Na de nodige alcohol liet ik me overhalen tot het laten zetten van een tatoeage. Het is een beetje wiebelig, maar dat komt omdat de bandleden een deel ervan zelf hebben gezet.’

Over welke van je drie bandgerelateerde tatoeages gaat het? ‘Om de XI-XI-XI. Eerst drongen de bandleden aan op een American Eagle met de tekst “Fuck Yeah”, maar toen dacht ik “nou nee”. Elf-elf-elf daarentegen is voor mij erg betekenisvol. De tatoeage is op die datum, mijn verjaardag, gezet. Het feit dat een aantal bandleden eenzelfde tattoo als ik hebben, maakt het extra speciaal. Daarnaast is het een verwijzing naar de film Spinal Tab, een parodie op rockbands. Hierin wordt de hoogste stand bij de schaalverdeling van een versterker veranderd van tien naar elf, alsof het hoogste herrieniveau nog harder kan.’

Staat de sereniteit van dit landschap niet in schril contrast met het kabaal dat de band produceert? ‘Ja, dat is zeker waar. Dit stukje mooie natuur is mijn toevluchtsoord. Als ik stress heb, maak ik hier mijn hoofd leeg. Door het lawaai dat ik luister kan ik door de stilte in dit park mijn innerlijke rust terugvinden. Het brengt me in balans.’

Welk bandlid zou je het liefst in deze bosjes willen bespelen? ‘Sowieso de zanger. Dat is tijdens een gesprekje trouwens wel eens ter sprake gekomen. Niet serieus hoor, hij heeft nu een relatie met een bekende pornoster en daar kan ik natuurlijk niet tegenop.’

Kijk hier voor de andere artikelen uit de mei-ANS