ANS

De Nijmeegse band Antillectual timmert sinds 2001 aan de weg met hun melodieuze punkrock. Met typische punkthema’s als kraken en milieuvervuiling verblijden ze wereldwijd fans en door hun succes mochten ze onder andere in het voorprogramma staan van NOFX en Bad Religion. De groep bestaat uit zanger-gitarist Willem, drummer Riekus en de kersverse bassist Toon. In 2005 verscheen hun eerste album en sindsdien hebben ze nog drie albums uitgebracht, waarvan de laatste vorig jaar september uitkwam. Na vele tours in onder andere Brazilië en Rusland, mogen ze deze maand weer in Nederland spelen op het festival Heel Nijmegen Plat. ANS sprak het enthousiaste trio in hun vaste oefenruimte in de Onderbroek.

Tekst: Janna Gerrits en Cecile Vermaas Foto's: Kiki Kolman

Hoe is het om in Nijmegen terug te komen na een tour langs verre streken? Willem: ‘Het is een behoorlijke katerervaring. Omdat je iedere dag bezig bent met shows spelen, zit je in een bepaald ritme van wakker worden, zes uur in de bus zitten, spullen uitpakken, soundchecken, de show spelen en dan weer naar bed. Als je dan thuiskomt, is dat een beetje vervreemdend. Aan de andere kant heeft het echt niet alleen nadelen. Je hebt wel weer je eigen huis, bed, stad en vrienden om je heen.’ Is touren net zo leuk als iedereen denkt? Willem: ‘Het is echt een schoolreisje. Je ontmoet overal ter wereld nieuwe mensen, of komt op plekken waar je al bent geweest en ziet daar oude vrienden weer terug. Bovendien is spelen voor publiek buiten je eigen stad, land of zelfs continent supercool.’ Riekus: ‘Over het algemeen vind ik het heel gaaf dat je met je helden kunt spelen. Bij het optreden met Bad Religion zat ik echt wel achter mijn oren te krabben. Dat was een van de eerste punkbands waar ik ooit naar luisterde en daar speelden we mee. We hebben met Propagandhi ook echt getourd en in dezelfde bus gezeten, en het was heel interessant om ze persoonlijk te leren kennen. Het zijn uiteindelijk ook gewoon mensen.’ Willem: ‘Dat hebben we gemerkt toen we met NOFX mochten spelen. Als je zoveel tourt, kun je niet elke dag goed te genieten zijn en dus zijn ze niet in elk voorprogramma even geïnteresseerd. We hebben wel even kennisgemaakt, maar het was niet meer dan het verplichte handjes schudden.’

Het is jullie de afgelopen tien jaar gelukt om met deze grote namen te spelen en onder andere in Rusland en Brazilië te staan. Hoe zijn jullie daar gekomen? Riekus: ‘Mensen weten denk ik van ons dat we als band heel actief zijn. Zo gaat je naam rondzingen als act die bereid is veel te doen om zijn muziek aan de man te krijgen. Het is makkelijker om bij grote namen terecht te komen als je de reputatie hebt van hardwerkende band.’ Willem: ‘Veel mensen zeggen dat we geluk hebben omdat we dit soort dingen mogen doen. Dat is niet helemaal waar, het is een keuze die je maakt. Je kunt zitten wachten in je oefenruimte totdat iemand je boekt, maar in 99 procent van de gevallen moet je veel spelen om nog meer te kunnen spelen.’ Riekus: ‘Letterlijk kilometers maken.’

Wat is jullie wildste tourverhaal? Willem: ‘We krijgen die vraag wel vaker en staan altijd met onze mond vol tanden. In Amerika hebben we wel iets moois meegemaakt. We hadden geen slaapplek, dus vroegen we tijdens een optreden of er nog iemand ruimte voor ons had. Toen kwam er een bouwvakker naar ons toe die net een huis had opgeleverd. Dat stond nog leeg en van de eigenaar mochten we daar overnachten. Wij kwamen aan in de veronderstelling dat we op een matje op de vloer zouden slapen, maar het bleek een compleet gemeubileerde megavilla te zijn, inclusief gevulde drankkast en hemelbedden waarin we konden slapen.’ Riekus: ‘Het huis had vier badkamers met ligbad en een lift.’ Willem: ‘We waren daar met twee bands en entourage en de drankkast is – met goedkeuring van de eigenaar – helemaal leeggedronken. Ik heb daar nog van het balkon staan pissen.’ Punkrock is vooral een jaren negentigding. Jullie spelen het in 2014, hoe houden jullie het genre nieuw? Riekus wijst naar Willem: ‘Hij schrijft de liedjes.’ Willem: ‘Tja, als je het voor jezelf interessant houdt, dan zal dat voor anderen vast ook zo zijn. Je hoeft je sowieso niet te beperken tot een genre, ik luister naar allerlei muziek en haal daar inspiratie uit.’

Waar moeten we dan aan denken? Riekus: ‘Katy Perry, toch?’ Willem: ‘Ja, nou God...’ Riekus: ‘Dat is het geheime ingrediënt.’ Willem: ‘... Popmuziek luister ik inderdaad, bijvoorbeeld Taylor Swift, maar ook AC/DC en Whitesnake. Natuurlijk gebruiken we ook punkrock uit de jaren negentig als inspiratie.’

Wat brengt de toekomst voor Antillectual? Willem: ‘Vorig jaar zijn we veel in het buitenland geweest, maar eigenlijk helemaal niet in Nederland. Binnenkort mogen we weer thuis spelen. Het wordt tof om ergens op te treden waar we zelf vaak ook komen.’