ANS

Deze maand bracht ANS een verhaal over de twee dakloze vrienden Ton (links op de foto) en Gerard, die op de campus wonen. Wij kregen enorm veel positieve reacties op het stuk. De twee heren merkten zelf ook dat zij vaker werden aangesproken en namen complimenten in ontvangst. We waren dus stomverbaasd toen Gerard (@Straatengel) gisteren een aantal woeste tweets eruit gooide waarin hij stelde dat de ANS uit de bakken moest.

Die avond liep een van onze hoofdredacteuren hen tegen het lijf, toen zij, bepakt en bezakt, vanuit de UB op weg waren naar hun slaapplek voor de nacht. Zij waren niet boos op ANS, wel op de universiteit. Gerard vertelde dat hij die ochtend had gezien dat werkers van de groenvoorziening zijn matje, dat hij altijd zorgvuldig opborg op een vaste plaats, meenamen. Hij ging navraag doen en kreeg een zeer opvallend antwoord. De RU-medewerkers zouden hem hebben verteld dat zij naar aanleiding van het artikel in ANS orders hadden gekregen om zijn spullen te verwijderen. Vandaar de woede en de tweets – die hij diezelfde middag overigens alweer had verwijderd.

Ook de redactie heeft zich over dit verhaal enorm opgewonden. Voor ons toonde dit artikel juist dat de universiteit mensen helpt, zoals dat past bij een academische gemeenschap en bovendien de katholieke identiteit van de RU. De behulpzaamheid van de portiers, de acceptatie van de studenten en de warme reacties op het stuk zijn in onze ogen tekenend voor het tolerante karakter dat een academische instelling hoort te hebben.

Dus namen wij vandaag contact op met de tuindienst van de RU en zij vertelden een ander verhaal. De bewaking zou rotzooi hebben aangetroffen in een bos nabij de campus en de tuindienst hebben verzocht dit te verwijderen. ‘Het was voor ons niet duidelijk dat dit materialen waren van één van de zwervers’, luidt de reactie per  mail. Het artikel zou dus geen rol hebben gespeeld in het incident en Gerard heeft zijn spullen volgens de medewerkers teruggekregen.

Hoe de vork precies in de steel steekt is onduidelijk. Wij hopen vooral dat er inderdaad sprake is van een miscommunicatie en dat de universiteit nooit een dergelijke vergissing zou begaan. Wij schreven dit artikel immers niet om Gerard en Ton in de problemen te brengen en we mogen hopen dat jullie het ook niet om die reden lazen.