ANS

Elke Donders is als illustratrice verbonden aan het Kunstenaarsplatform De Kapsalon. Voor de middenpagina van de april-ANS dompelde ze zich nog eenmaal onder in haar jeugdherinneringen.

Vooropleiding Ik studeer Illustratie aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam en zit nu in mijn afstudeerjaar. Hiervoor heb ik Grafisch Vormgeven gestudeerd aan het Sint Lucas in Boxtel en ik heb ook een halfjaar aan het College Of Fine Arts in Sydney gestudeerd.

Middenpagina De vraag was of ik voor het thema nostalgie/jeugdsentiment de middenpagina wilde maken, daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Het werd een duik in mijn jeugd en ook in dat van anderen, want het leverde gezellige avonden met vrienden op, waar YouTube overuren begon te draaien. Terug in de tijd met tekenfilms, tv-series en muziek. Mijn middenpagina is hier een overzicht van geworden. Ik heb besloten om niet het letterlijke uiterlijk van personages te gebruiken maar meer de vorm ervan en de herkenningspunten die ik me herinner. Daardoor is het geen standaard collage geworden en is het nog steeds mijn jeugdsentiment, maar wel een jeugdsentiment die ik met velen kan delen als zij ook dingen ervan herkennen.

Kleur en vorm Mijn inspiratie haal ik vooral uit vormen en kleuren, en die kom je overal tegen, dus ik kan op elk moment door van alles geïnspireerd worden. Ook dieren zijn vaak een inspiratiebron voor me, wat voor bizarre beesten er op de wereld rondlopen, ik kan mijn ogen soms niet geloven. Dieren hebben vaak prachtige vormen en kleurencombinaties. En ook de mens vind ik erg inspirerend, de emoties, het lichaam en wat we dragen als kleding. Hoe kleding ontwerpers bezig zijn met de vorm van het lichaam en met kleuren, dat vind ik erg interessant en ook het gebruik van patronen op kleding. Zelf ontwerp ik graag patronen, niet speciaal voor kleding maar in het algemeen, omdat ik me dan bezig kan houden met vormen en structuren. Inspiratie is echt overal uit te halen. Ik heb een serie foto’s gemaakt in Sydney van gebouwen en hun structuren. Uren kan ik doorbrengen met het bekijken van gebouwen, objecten, mensen en dieren.

Projecten Het afgelopen jaar heb ik veel samengewerkt met Kunstplatform De Kapsalon, een Rotterdams platform opgericht door twee autonoom studenten. Ze organiseren workshops, exposities en festivals en doen dit samen met beginnende kunstenaars uit verschillende disciplines. Zo heb ik een eigen expositie in hun galerie gehad en hebben ze met de Rotterdamse museumnacht het Centrum Beeldende Kunst omgetoverd tot een minifestival met muziek, theater en performances en ik heb meegeholpen met het decor en de promotie. De komende tijd zal ik me vooral op mijn afstuderen gaan focussen. Daarna zie ik wel weer wat voor spannende projecten er op mijn weg komen.

 

Bas van der Schot (1971) is politiek cartoonist. Zijn platen verschijnen onder andere in Vrij Nederland, NRC Handelsblad en nrc.next. Voor de middenpagina van de maart-ANS peinst hij over de waarde van de politieke prent in de huidige maatschappij.

Vooropleiding Als tekenaar autodidact, afgestudeerd op ontwikkelingsvraagstukken en de ideeën van Gandhi aan de Universiteit van Amsterdam.

Middenpagina Voor de middenpagina wilde ik nadenken over de waarde van de politieke tekening in deze tijd. Is er een vorm waarin moralisme nog werkt? Het leek me interessant om iets van de gedachtegang van een politieke tekenaar te vertellen aan de hand van cartoons. Ook om te laten zien wat een zoektocht het ook is.

De middenpagina

De ongrijpbaarheid van humor De ongrijpbaarheid van humor blijft voor mij iets magisch. De laatste jaren probeer ik meer naar eenvoudige beelden te zoeken. Hoe minder tekst, hoe beter. De grafische kant is voor mij steeds belangrijker geworden. Ook omdat ik steeds meer illustraties ben gaan maken.

Recente projecten Ik teken nu minder over individuele politici, meer over de invloed van de politiek op het dagelijks leven en over algemene maatschappelijke ontwikkelingen (economie, media). Er zijn veel tekenaars die ik bewonder. Op dit moment is de Amerikaanse tekenaar William Steig een grote inspiratiebron: een prachtige, spontane tekenstijl en fantastische kleuren. Twee andere grootmeesters, ook echte beeldfilosofen: Saul Steinberg en Jean-Jacques Sempé. Interessant voor mij dat je ook kan nadenken met lijnen en vormen, niet alleen met taal. Ik vind het ook heel bijzonder dat (getekende) humor over taalgrenzen heen kan reiken en begrepen kan worden door mensen met een heel andere achtergrond en cultuur.

Mijn idee voor komende tijd is om meer te tekenen, zonder expliciete opdrachten. Geen idee wat daaruit gaat komen. Voor alsnog ontbreekt de tijd en energie mij. Ik zou ook wel meer covers willen gaan maken en misschien ook eens een poster.

 

Pyhai Jin (1983) tekent en schildert en daarnaast maakt ze illustraties voor kinderboeken. Ze is gefascineerd door verhalen vertellen in beeld, zonder woorden. Momenteel houdt ze zich bezig met het verzamelen van volksverhalen over de zee, onderwaterdieren en overstromingen.

Vooropleiding Design for Virtual Theatre and Games aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.

Middenpagina Momenteel ben ik bezig met het verzamelen van verhalen over de zee, diepzeedieren, overstromingen en alles wat daaraan gerelateerd is. De zee zie ik als metafoor voor het gevoelsleven van de mens, de diepe zee voor geheimen en onuitgesproken gevoelens, de destructieve kracht van de zee voor de destructieve gevolgen die gevoelens kunnen hebben. Automatisch zijn veel van de schetsen die ik in deze tijd maak watergerelateerd. De tekening voor ANS ontstond uit een van deze schetsen. In eerste instantie was het een onderwatertafereel met meerdere figuren, later vormde de tekening zich tot twee portretten van een vrouw in twee verschillende fasen van haar leven.

De middenpagina

Tot de kern van een gevoel Veel van mijn persoonlijke werk ontstaat intuïtief, zonder voorbedachte rade. Tekeningen beginnen als kleine potloodschetsjes op papier, die ik dan wat groter uitwerk. Vaak ga ik daarna digitaal verder op zoek naar de uiteindelijke compositie, kleuren en belichting. De algehele sfeer van het beeld gaat dan nog vaak verschillende kanten op voordat ik precies de goede kleuren en compositie vind die passen bij het beeld. Meestal werk ik met een bepaalde soundtrack in mijn hoofd. Moderne klassieke muziek, ambient electronica en experimentele muziek van muzikanten als Sylvain Chauveau, Yagya, Fennesz, Deaf Center en Coil, daar kan ik helemaal in opgaan. Dan verlies ik mijn besef van tijd en kan ik me geconcentreerd met een tekening bezighouden, en tot de kern van een gevoel komen.

Kinderboeken, iconen en plaatsen die niet meer bestaan Beelden die ik vroeger als kind het meest interessant vond om naar te kijken gaven ruimte aan je eigen fantasie, beelden waarbij er meer aan de hand was dan dat wat zich binnen het kader afspeelde. En nog steeds houd ik het meeste van tekeningen en schilderijen die niet in één keer te duiden zijn, beelden waarbij je in het grijze gebied tússen emoties in wordt geplaatst. Ik voel me sterk aangetrokken tot sereniteit en leegte: uitgestrekte landschappen, haiku's van Basho, het latere werk van Constant, ontwerpen van Kenya Hara. In de beelden die worden opgroepen vind ik tegelijkertijd rust en een bepaalde spanning. Verder houd ik me graag bezig met het afstruinen van rommelmarkten op zoek naar oude kinderboeken, religieuze iconen, ansichtkaarten van plaatsen die niet meer bestaan, ouderwetse plattegronden en lithos van planten en vogels.

Recente projecten Ik heb net De Brief afgerond, een project waar ik aan kon werken dankzij de Fiep Westendorp Foundation. Het project bestaat uit een prentenboek, een digitale landkaart en een serie portretten, en draait om het verhaal van een brief die door de wereld reist. De brief wordt geschreven in een mistig, grijs land en tijdens de reis door verschillende landschappen komen er steeds meer kleuren bij. Het hele prentenboek is zonder woorden, het verhaal van de brief fungeert als de rode draad, uiteindelijk draait het verhaal om je persoonlijke interpretatie.

De Brief - Kite

De Brief - Ziekbed