ANS

Aan de UvA hebben ze blijkbaar niets geleerd van de ophef rond het 'no cure, no pay'-systeem dat op de Haagse Hogeschool werd gehanteerd. Docenten die een tijdelijke aanstelling hebben, worden betaald per afgeronde scriptie. Hierdoor zijn de docenten die verantwoordelijk zijn voor de beoordeling van een scriptie financieel afhankelijk van het slagen van de student in kwestie. Voor de uren die zij in een gefaalde scriptie steken, krijgen ze geen cent. Slaagt de student wel, vangt de docent ongeveer vijfhonderd euro bruto per thesis.

Alsof dit nog niet genoeg is, krijgen de docenten ook geen vergoeding voor uren waarin ze ziek of zwanger zijn. Dit is mogelijk omdat ze slechts een aantal vaste uren in hun contract hebben staan. Pieter van Leeuwen, hoofd personeel & organisatie bij de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen, is van mening dat de constructie veroorzaakt wordt door landelijk beleid. Tegenover het Amsterdamse universiteitsblad Folia verklaart hij dat de schandelijke praktijk onvermijdelijk is voor universiteiten. ‘Als universiteit lopen wij ook risico’s. We moeten wel geld hebben om docenten mee te kunnen betalen en dat krijgen we alleen binnen wanneer onze studenten afstuderen. Betaling naar prestatie zul je dus meer en meer gaan zien op de universiteit.’