ANS

In de PTT-telecompetitie staat NEC op de zestiende plaats. Klassebehoud is dus lang niet zeker. Maar aan degraderen wordt bij NEC nooit gedacht. 'Het woord is hier nog niet gevallen. Daarvoor spelen we te goed', zegt trainer Van Kooten met zelfvertrouwen. Na Ajax zijn we de best voetballende eredivisieploeg.'

Tekst: Floris van Balen en Daniël Rovers

Op het trainingsveld van de Nijmegen Eendracht Combinatie (NEC) hangt een gemoedelijke sfeer. De selectie van NEC werkt ontspannen een lichte training af: even inlopen, beetje sprinten, 'overschieten', en dan een partijtje op klein veld. Het is woensdagmiddag 5 april, drie dagen na de sensationele overwinning op titelkandidaat Roda JC. Een handjevol supporters slaat de verrichtingen van 'hun jongens' met tevredenheid gade. 'Het zijn allemaal goeie jongens: zeer technisch en aanvallend ingesteld', zegt een trouwe bezoeker van de trainingen en wedstrijden van NEC. 'Ja, ze kunnen wel een potje ballen.' Aan niets is te merken dat NEC een club in degradatienood is: geen kwade supporters, geen conflicten tussen de spelers, geen druk van het bestuur op de coach. Gebruikelijke taferelen als een club 'onder de streep' geraakt en dus veroordeeld is tot 'degradatievoetbal', maar bij NEC is van dit alles geen sprake. In tegendeel; als enige club in het betaalde voetbal verlengde men voortijdig het contract met de trainer. Een duidelijk teken dat men vertrouwen heeft in de aanpak van trainer Cees van Kooten. Toch is NEC pas in de onderste regionen van de ranglijst terug te vinden. De eerste seizoenshelft verliep redelijk goed, maar na de winterstop is er de klad in gekomen: de laatste acht wedstrijden leverden slechts vier punten op. Slecht gespeeld wordt er niet - NEC krijgt links en rechts complimentjes voor het goed verzorgde veldspel - maar na negentig minuten staat het elftal vaak wel met lege handen. Waar ligt dat aan?

Fatale blunders Van Kooten, bezig met zijn eerste jaar bij NEC, legt uit; 'Kijk, het team is gepromoveerd en bestaat uit allemaal spelers zonder ervaring op het hoogste niveau. En tussen de eredivisie en de eerste divisie zit een wereld van verschil. Als je in de eredivisie een fout maakt, wordt dat gelijk afgestraft, terwijl een blunder in de eerste divisie niet fataal hoeft te zijn. Persoonlijke fouten zijn dan ook de voornaamste oorzaak van onze lage klassering. Zoals tegen Vitesse, die wedstrijd moeten we eigenlijk gewoon winnen; we spelen de hele wedstrijd op hun helft. Alleen dan krijg je er in de laatste minuut zelf een om de oren omdat de verdediging staat te slapen. Het probleem met persoonlijke fouten is dat je er niet op kan trainen; het is puur een kwestie van ervaring.' Toch heeft Van Kooten alle vertrouwen in een goede afloop: 'De sfeer binnen de groep is perfect: het woord degradatie is hier nog niet gevallen. Waarom niet? Gewoon, omdat we prima spelen. Ik ben zelfs van mening dat we na Ajax momenteel de best voetballende ploeg in de eredivisie zijn.' Dat lijkt een merkwaardige uitspraak, omdat NEC de laatste maanden toch tegen een aantal flinke nederlagen is aangelopen: twee keer 5-1, tegen Volendam en Ajax. Van Kooten haalt zijn schouders op: 'Doelpunten zeggen mij weinig. Kijk, tegen Ajax sta je twintig minuten voortijd nog maar met 2-1 achter. Als je dat tot het einde kan vasthouden en je vijf minuten voor tijd Cees Lok (een sterke kopper, red.) naar voren stuurt, dan sleep je nog een punt weg uit De Meer. Maar ja, toen kreeg Van der Linden rood en met tien man ben je gewoon kansloos tegen het positiespel van Ajax. De nederlaag tegen Volendam was ook geflatteerd. We waren de hele wedstrijd beter, maar misten een handvol uitgespeelde kansen. En als ze het achterin dan weggeven, dan is het zo 5-1. RKC-thuis, dat was pas echt slecht: nipt verloren, maar we speelden werkelijk als een krant. Dat komt veel harder aan.'

Geen echte visie Begin dit jaar nam Van Kooten het roer over van Jan Pruijn, die volgens het bestuur 'te weinig betaald voetbalervaring' had. Van Kooten daarentegen kan bogen op een lange carrière als actief voetballer. In twintig jaar betaald voetbal haalde hij ook het Nederlands elftal, al bleef dit bij een paar interlands. Van Kooten: 'Die bagage neem je toch mee als trainer. Ik ben zelf spits en laatste man geweest, dus ik weet echt wel hoe een aanvaller een verdediger moet bespelen en omgekeerd. Dat is al tachtig procent van het spelletje. Een echte visie heb ik niet. Ik pleit voor aanvallend voetbal, omdat ik daar de spelers voor heb. Dan train je dus veel op combineren in de kleine ruimte, want als aanvallende ploeg speel je vaak op de helft van de tegenstander. Met speelveld is kort en de ruimte klein: techniek, handelingssnelheid en combinatievermogen zijn dan essentiële kwaliteiten. Daar probeer ik aan te werken bij de trainingen. Het is dan mooi om te zien, als de spelers het beetje bij beetje oppikken en progressie boeken.' En in de eredivisie blijven, maar daar twijfelt Van Kooten niet aan. Sterker nog, met wat 'gerichte aankopen' denkt de trainer dat NEC volgend seizoen kan groeien tot een middenmoter.