Cultuur op de Campus | Kunstnacht

Museum Het Valkhof toont tijdens de Kunstnacht twee nieuwe exposities die samen duizenden jaren omspannen: van de adembenemende techniek uit de oudheid in High Tech Romeinen tot de moderne, hybride, immer veranderende stedelijke constructies van Erik Sep. Cultuur op de Campus zoekt op een andere as de breedte op: multidisciplinair en speels reageert de culturele organisatie van de Radboud Universiteit op beide exposities en op de gebouwkenmerken van het museum. Laat je diep het museum inlokken door intrigerende visuals en door de zoemende bassen, echo’s, gebroken beats en melodieën van dj’s Julien Mier, Jorg en oXane van het Nijmeegse label Lomechanik. Tussen de artefacten tref je de dansers van Theater Telder en illustrator Erik Molkenboer die elk op eigen wijze je blik op de exposities veranderen. Even een zijstapje maken? Maak kennis met het werk van animator Floor Adams, die onlangs de Cultuur Stimuleringsprijs Stad Nijmegen in ontvangst nam. Of speel Voicepong, een klassieke game die door studenten in een nieuw, stemgestuurd jasje is gestoken. 19.30-00.00u, Museum het Valkhof, Kelfkensbos 59, info en tickets:www.nijmeegsekunstnacht.nl

 

Lees meer

Cultuur op de Campus | Mensenkinderen en Alibi Tom

Mensenkinderen Als helft van het indiepop-duo Anderson reisde Bas de hele wereld over. Om altijd weer terug te keren naar het kneuterige Nederland. Geïnspireerd door zijn vaderland knutselde hij een prachtige Nederlandstalige indie-plaat in elkaar: een mooi staaltje huisvlijt dat qua sound het midden houdt tussen Spinvis en Loney Dear. Live bestaat Mensenkinderen uit leden van ME, This Beautiful Mess en Anderson. Alibi Tom Alibi Tom is een indie/rock band uit Zweden. De band grossiert in meeslepende melodieën, gecombineerd met oprechte en verfrissende teksten. Met hun meesterlijke instrumentbeheersing en veelvoudige meerstemmigheid laten de bandleden vol overgave de liefde voor muziek horen. De nummers fascineren stuk voor stuk en voeren je mee naar de feërieke Zweedse bossen waarover ze vertellen. 20.00u, CultuurCafé, Mercatorpad 1, entree gratis,www.mensen-kinderen.nl,www.alibitom.com

 

Lees meer

Cultuur op de Campus | Mondo Leone

Muzikant, filmmaker en verhalenverteller Leon Giesen neemt je mee naar de wonderlijke ‘wereld van Leon’, ofwel Mondo Leone. Met zijn eigengemaakte video’s en zelfgeschreven liedjes geeft Leon een bijzondere kijk op de wereld waarin wij leven. Hij vernieuwt je blik op alledaagse zaken, door middel van kleine observaties en gedachtespinsels. Eerder al nam Leon de bezoekers van Oerol en Lowlands mee op ontdekkingstocht. Nieuwsgierig geworden naar de wereld van Leon? Kom in de lunchpauze naar De Rode Laars en geniet van een akoestisch optreden. 12.45-13.30u, De Rode Laars, E2.64, laagbouw Erasmusgebouw, Erasmusplein 1, entree gratis,www.mondoleone.nl

 

Lees meer

Cultuur op de Campus | Playground

Een primeur in het CultuurCafé: de eerste editie van een vaste studenten-dj-avond, georganiseerd door Cultuur op de Campus. Jazz of dance, soul of dubstep, of zelfs meezingers of klassiek: laat je vanavond verrassen door de inhoud van de platenkoffer van een student annex dj! Dj-duo Keljet betreedt vanavond als eerste Cultuur op de Campus’ Playground. Wordt het dansen of loungen? De set wordt opgenomen, zodat de dj nadien feedback kan krijgen van een deskundige pro met een getraind setje oren. Eén ding is zeker: jouw oren worden vertroeteld vanavond! 20.30u, CultuurCafé, Mercatorpad 1, entree gratis, aanmelden & info:cultuuropdecampus@gmail.com

 

Lees meer

Cultuur op de Campus | Playground

Cultuur op de Campus presenteert dit collegejaar een reeks maandelijkse studenten- dj-avonden. Vanavond de tweede editie, met wederom een beginnend dj die zijn kunsten achter de draaitafel vertoont. Jazz of techno, soul of house: genre onbekend. Laat je verrassen door de platenkoffer van een student annex dj! De set wordt opgenomen, zodat iemand uit het vak er na beluistering professionele feedback op kan geven. Kom een dansje wagen! 20.30u, CultuurCafé, Mercatorpad 1, entree gratis, aanmelden en info:cultuuropdecampus@gmail.com

 

Lees meer

De Graadmeter: Effectief ontstressen

In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS elke maand de opties. Deze keer: Effectief ontstressen. Tekst: Sascha Wijnhoven en Marit Willemsen Foto's: Annemarie Verschragen en Marit Willemsen Dit artikel verscheen eerder in de intro-ANS massage Wat: Ontspannende amateurmassage Benodigdheden: Massageolie Ontstressfactor: Orgastisch relax Score: 3/5 Wat is er beter dan een spierontspannende massage voor wie stijf staat van de stress? Neem een flesje olie, kijk wat masseertechnieken af van YouTube en de kneedpartij kan beginnen. Kijken naar een filmpje en tegelijkertijd de strakke spieren met blote handen te lijf gaan blijkt een grote uitdaging, waardoor het gewrijf niet tot zijn recht komt. De amateuristische aanrakingen zijn desalniettemin prettig en dankzij de olie loopt alles enigszins gesmeerd. Hoewel verleidelijk, is het niet per se verstandig om de wederhelft in te zetten voor het duw- en wrijfwerk. Omdat er glibberige halfnaakte lichamen in het spel zijn, belanden de handen al snel onder het handdoekje. Na een tijdje worden de masseerbewegingen zelfs afgeraffeld om snel door te kunnen gaan naar de happy ending. meditatie Wat: Lunchmeditatie in de Studentenkerk Benodigdheden: Zin in zen Ontstressfactor: Oase van rust Score: 5/5 De meditatieruimte van de Studentenkerk staat in schril contrast met de doorgaans hectische campus, zelfs de meest luidruchtige brulbal zal hier overgaan op fluistertoon. Op kousenvoeten begeeft het testpanel zich naar de meditatiebankjes, die onder de billen moet worden geschoven terwijl je op je knieën zit. Voor de stijve harken zijn er gelukkig ook normale stoelen. De ‘les’ richt zich op een goede ademhaling, die de bloedsomloop stimuleert en een staat van rust teweegbrengt. Dit lijkt zweverig geklets, maar het resultaat mag er zijn. De zoetgevooisde stem van de pastor leidt je door de ademhalingsoefening heen en voor je het weet denk je een halfuur lang even niet aan die scriptie of bomvolle agenda. Het tijdstip van het meditatiemoment is bovendien ideaal, zelfs de grootste stresskikker kan de pauze gebruiken om zijn hartslag wat te temperen. tai chi Wat: Tai Chi in het bos Heumensoord Benodigdheden:Een kunstheup Ontstressfactor: Wanneer je naar huis kunt Score: 1/5 Elke donderdagochtend wordt op een veldje bij het Heumensoord de Chinese bewegingstechniek Tai Chi beoefend. Bij aankomst blijkt al snel dat ons panel de gemiddelde leeftijd van de aanwezigen behoorlijk omlaag brengt. De oefeningen zelf lijken dan ook op bejaardenyoga, een uur lang moeten de cursisten tergend langzaam lopen vanuit ‘hun centrum’. Het klasje lijkt vrij simpele zwaaibewegingen niet te begrijpen, waardoor elk moment van stilte onderbroken wordt door een vragenvuur. De ervaren instructeur lijkt als een van de weinigen in de zone te komen, na drie minuten vraagt hij geschrokken hoeveel tijd er al verstreken is. Zijn ellelange instructies zijn voor de Tai Chi-liefhebber interessant, maar doen het panel vooral verlangen naar de collegebanken. De fietstocht terug naar de universiteit heeft al met al een meer ontstressend effect. DSC_4378 Wat: Bokscursus Benodigdheden: Een sportkaart Stressverlichting: Ontspannen uitpuffen Ontspanningsduur: Tot je uitgeteld bent Score: 3/5 Door te sporten maakt het lichaam endorfine aan, wat een euforisch en ontspannen gevoel geeft. Boksen heeft als bijkomend voordeel dat je alle stress van de dag van je af kunt slaan. Tenminste, als je de schrik van de eerste les te boven kunt komen. Tien rondjes rennen, dertig keer opdrukken en drie minuten planken is immers geen kattenpis. Wie bovendien een kolossale sparringpartner treft, zal voornamelijk in de stress schieten uit angst tanden te verliezen. Het testpanel kan na de afmatting niet anders dan languit relaxen op de bank. Houd bij het boksen een slag om de arm en kies een zwakke tegenstander uit. Blauwe plekken uitdelen werkt ontspannend, ze incasseren echter niet. koptelefoon Wat: New age nummer Benodigdheden: YouTube of aanverwanten Stressverlichting: Slaapverwekkend Ontspanningsduur: Muzikaal intermezzo Score: 2/5 Niets kan een gespannen geest zo tot rust brengen als een lekker muziekje. New age muziek is er op gericht de luisteraar in hogere sferen te brengen. Een goed nummer vinden is wel essentieel, een panfluitversie van Angels werkt vooral op de lachspieren. Tussen een online scala aan walvisgeluiden en parkietengefluit vindt het panel het nummer Weightless van Marconi Union. Volgens ‘de wetenschap’ op internet is dit het meest relaxerende nummer aller tijden. De bijna buitenaardse geluiden zorgen inderdaad voor de nodige rust in het hoofd. Al snel zak je als zombie onderuit in je stoel en kunnen je oogleden alleen met plakband open gehouden worden. Wie nog veel werk moet verzetten, kan dit wiegelied maar beter voor later bewaren. Klik hier voor de overige artikelen uit de oktober-ANS.

 

Lees meer

De Popronde komt naar de campus

De Popronde trapt dit jaar niet af in de stad, maar op de campus. Dat bevestigt de organisatie van de Popronde tegenover ANS. Op 7 september zal er een exclusieve preview van de Popronde plaatsvinden in de Refter. Daar zal de band COPPERSKY je vergezellen tijdens de lunch. Het initiatief is in handen van de Popronde en Cultuur op de Campus. De Popronde is de grootste muzikale festivaltour van Nederland waar honderd geselecteerde bands en 31 steden aan mee doen. De eerste ronde is zoals gebruikelijk de laatste jaren in Nijmegen. Na de opening op de campus verplaatst het circus zich naar het centrum van de Keizerstad, waar je 's avonds gratis naar circa zeventig bands kunt kijken. Welke zeventig bands dat zijn, wordt ongeveer een maand van tevoren bekendgemaakt.

 

Lees meer

Douwe Bob: 'Ik ben geen priester, weet je'

Van 27 tot en met 30 november vormt Nijmegen het podium voor literair festival Wintertuin. In het kader van het thema van dit jaar, ‘de ontmoeting tussen literatuur en muziek’, stelt ANS vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Dit keer wordt singer-songwriter Douwe Bob aan de tand gevoeld.

Tekst:Marit Willemsen
Foto's:
Mike Ruth

Welk geluid wil jij met je teksten laten horen?
'Een boodschap of iets dat ik wil doorgeven, zit niet echt in mijn muziek. Ik maak geen bewuste keuze, waardoor ik kan zeggen: “Ik wil mensen dit geven of ik wil dit doen.” Het is heel moeilijk om zoiets te zeggen zonder zweverig te klinken, maar het gebeurt gewoon en het komt eruit. Ik ben helemaal niet zweverig namelijk. Ik hoop wel dat mensen uit mijn muziek kunnen halen wat zij willen. Als ze bijvoorbeeld troost of geluk zoeken, hoop ik dat ze dat vinden. Ik denk trouwens dat je niet moet gaan schrijven om mensen te overtuigen van jouw mening. Ik ben geen priester, weet je. Het is niet aan mij om mensen te vertellen wat ze moeten doen.'

DBgroterStilte of lawaai?
'Ik ben geboren in het centrum van Amsterdam, dus ik ben niet heel erg gewend aan stilte. Toch was het eerste dat ik deed toen ik zelf een beetje geld ging verdienen met muziek, een stukje land kopen met kippen en een geit. Daar kon ik dan mijn rust vinden. Als ik echt moet kiezen, ga ik toch voor lawaai. Ik heb bijna al mijn nummers in het lawaaierige Amsterdam, maar bijvoorbeeld ook in Marrakech, geschreven.'

Wat klinkt jou als muziek in de oren?
'Het klaarkomen van een vrouw.'

Wat verstoort je ritme?
'Ikzelf denk ik, wanneer ik niet blij ben met mezelf. Wanneer ik niet aardig ben tegen vrienden of familie en wanneer ik geen liefde kan geven of krijgen.'

Wanneer zong je voor het laatst een toontje lager?
'Dat deed mijn moeder. Zoals elke kwajongen door zijn moeder op zijn nummer wordt gezet. Ik ben een kwajongen en dat zal ik wel blijven, natuurlijk.'

Waar zit voor jou muziek in?
'Ik hoop dat ik kan blijven doen wat ik wil doen en dat nog meer mensen mijn muziek horen. Ik hoop dat ik op een dag een gezin kan onderhouden door wat ik nu doe. Dat ik mijn kinderen naar een goede school kan sturen en een mooie bontjas voor mijn vrouw kan kopen.'

 

Lees meer

Echovox

Het duo Echovox staat in de halve finale van de Grote Prijs van Nederland 2011, in de categorie singer-songwriter. De twee mannen-met-gitaar omschrijven hun muziek als puur, rauw, eerlijk en vaak autobiografisch. Met diepgaande teksten en een focus op dynamiek en sfeer, voeren zij je in hun muziek langs een breed scala aan menselijke emoties. Het tweetal treedt op in de sfeervolle, met kaarsen verlichte Studentenkerk, een ideale plek voor de intieme sound van Echovox! Entree gratis Studentenkerk, Erasmuslaan 9a

 

Lees meer

Grijsgedraaid

In Haarlem staat de grootste platenfabriek van Europa met klanten uit de hele wereld. Deze wordt weer volop gebruikt om de explosief groeiende vraag naar vinyl bij te kunnen houden. Hoe draaien de zaken in de platenfabriek?

Tekst:Auke van der Veen en Bas van Woerkum
Foto's:
Guusje van den Ouweland

Dit artikel verscheen eerder in de mei-ANS

Op een afgelegen industrieterrein in een buitengebied van Haarlem bevindt zich Europa’s grootste vinylperserij. Wie een kleurrijk hippiegebouw met daarop in grote letters ‘Record Industry’ verwacht, hopend op een impressie van de jaren zeventig, wordt teleurgesteld. Het gebouw is net zo grijs als elk ander complex in de straat en ook werknemers met een jointje in hun hand zal je er niet aantreffen. De elpee beleeft een heuse opleving. De analoge klanken zouden beter zijn dan het digitale geluid en de ervaring levendiger.
De vraag naar elpees is in de afgelopen twee decennia enorm gestegen en de productie in Haarlem is als gevolg daarvan toegenomen van 2 naar 8 miljoen platen per jaar. 60 procent daarvan bestaat uit heruitgaven van klassiekers en 40 procent is nieuw materiaal. Bijna alle bekende Nederlandse artiesten komen tegenwoordig naar Haarlem om hun muziek op vinyl te laten persen. Onder andere Blaudzun, Go Back To The Zoo en Tim Knol zijn vaste gasten. De platenperserij gaat door waar muziekfabrikant Sony het zeventien jaar geleden heeft opgegeven. De elpeemarkt zou ten onder gaan.
Record Industry nam het bedrijf over en werkt nog steeds met dezelfde machinale fossielen, die allemaal stammen uit de hoogtijdagen van de langspeelplaat – de jaren zeventig en tachtig. Bedrijven die de nodige persen, snijmachines en nikkelbaden maken, bestaan namelijk niet meer. Toch werken de machines als een tierelier en worden in de fabriek maandelijks bijna 40 duizend elpees geperst, verpakt en verscheept over de hele wereld. Welke productieprocessen moeten worden doorlopen, voordat je uiteindelijk je plaatje thuis kunt afspelen? ANS neemt een kijkje in de Haarlemse fabriek.

Snijtaferelen
‘We hebben geen geheimen, je mag alles weten’, begint Anouk Rijnders, Sales Manager bij Record Industry, terwijl ze een klein kamertje in de fabriek binnenloopt. Daar zit een man achter een meter breed, met knoppen bedekt paneel. In een vervaagd groen, robuust apparaat naast hem glijdt een dikke, diamanten naald over een plaat gemaakt van acetaat. De snijman zet het digitale signaal van een technonummer magnetisch om in horizontale en verticale trillingen, die diepe groeven in de plaat maken. Acetaat is een materiaal geschikt voor genres als dance, drum ’n bass en techno, omdat de vaak stevige, dreunende basklanken diepere sneden veroorzaken. Het hardere koper wordt gebruikt voor klassieke muziek en rustige pop- en rocknummers. Voor elke zijde moet één mal worden gesneden.

Vader en moeder in bad plaat in bad
Grenzend aan het kleine kamertje bevindt zich de reparatieruimte, waar enkele posters van dames in lingerie de muur bekleden. Nog een deur verder kom je in een grote ruimte. Onmiddellijk valt hier een rij kleine baden op, gevuld met groene of blauwe vloeistof. ‘Hier vindt het chemische gedeelte van het productieproces plaats, een techniek genaamd elektrolyse’, informeert Rijnders. Op de acetaten plaat wordt een zilveren laag aangebracht, die dient als hechtingsmateriaal. Vervolgens wordt de plaat ondergedompeld in het blauw- of groengekleurde bad met kleine balletjes van nikkel. Door de vloeistof in het bad lossen de balletjes op en hechten zich aan de zilveren laag. Rijnders: ‘Hierdoor ontstaat een eerste kopie, een negatief van de originele plaat die wij “de vader” noemen.’ Het origineel en de vader worden van elkaar losgemaakt.
Bij de laatste wordt vervolgens onder een speciale machine gecontroleerd of het midden werkelijk in het midden zit, zodat de nummers goed worden afgespeeld. Dan gaat de vader, op dezelfde manier als het origineel, in het bad. Dat resulteert in een positief: de moeder. Wanneer de moeder heeft gebaad, ontstaat weer een negatief, de matrijs. De vader wordt als back-up gebruikt en de matrijs dient als mal voor het persen van de platen. ‘Een plaat wordt geperst, niet gedrukt’, benadrukt Rijnders. Twee matrijzen zijn nodig voor één plaat. ‘Een matrijs gaat ongeveer acht- tot twaalfhonderd persen mee. Dan is deze versleten en gaan we terug naar de moeder’, deelt ze mee.

Plaatjes persen
‘We zijn nu in de ruimte waar daadwerkelijk de platen worden geperst’, schreeuwt Rijnders om de kakofonie van top-40 hits gecombineerd met oorverdovend lawaai van de machines te overtreffen. De radio in deze ruimte werkt op de grens van zijn kunnen om de werknemers te voorzien van een vrolijk stemmend deuntje, maar prettig is anders. Tientallen persen draaien hier zestien uur per dag om stukjes plastic te veranderen in muziekschijven.
De matrijzen worden op een drukpers geplaatst. Daartussen wordt een bloedheet brokje vinyl gelegd, in elke mogelijke kleur. ‘De pers drukt de plaat onder hoge druk in de juiste vorm’, legt Rijnders uit. Dan komt er meteen een etiket in het midden en de elpee wordt direct in de beschermende hoes geplaatst. In feite kun je de plaat op dat moment al mee naar huis nemen om op je platenspeler te leggen. Het persen is ten opzichte van vroeger niet veranderd. Een streven om de plaat geluidstechnisch te verbeteren, is er niet. ‘We proberen dit proces wel steeds milieuvriendelijker te maken, zo is het lood al verwijderd uit het vinyl’, nuanceert Rijnders.

plaatjespersenbreed
Verpakken, controleren en wegwezen
In de verpakkingsruimte zijn geen mensen te bekennen, op een man met lang wit haar die geniet van zijn boterham en zijn krantje na. ‘De werknemers hier hebben nu pauze, normaal is het niet zo leeg’, laat Rijnders weten. ‘We hebben bestellingen vanuit de hele wereld’, gaat ze verder, ‘van grote productiemaatschappijen zoals Sony en Warner, maar ook van kleinere bandjes.’ Lachend vervolgt ze: ‘Met kleine bestellingen uit Japan gaat het vaak moeizaam, omdat alle communicatie via Google Translate gaat.’ Het ontwerp van de elpeecover wordt aangeleverd en bij Record Industry op karton gedrukt. Wanneer het aantal benodigde platen is geperst, worden deze in de buitenhoezen gestopt. Gedurende het hele proces wordt de kwaliteit gecontroleerd. Daarvoor beluistert een man in een klein hokje elke unieke plaat van begin tot eind. Over de vraag of dit een droombaantje is of niet, valt te twisten.

Nichemarkt
Vinyl is, ondanks de toegenomen populariteit, goed voor slechts vier procent van de fysieke muziekverkoop. ‘Elpees blijven een nichemarkt, het is echt iets voor de liefhebber’, laat Rijnders weten. ‘Veel mensen vinden het geluid prettiger. Dat komt doordat het analoge geluid van een elpee dichter bij het menselijke gehoor ligt.’ Volgens Vincent Meelberg, universitair docent Cultuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit, heeft de voorkeur voor vinyl nog een andere verklaring: ‘Objectief gezien is het geluid slechter dan dat van een cd, het verschil tussen hard en zacht is kleiner en het geluid is daardoor grover en met minder details. Die imperfectie zorgt ervoor dat de subjectieve geluidservaring warmer is.’
Het teruggrijpen naar de langspeelplaat is volgens Meelberg niet alleen te danken aan het geluid, maar ook aan de hele ervaring eromheen: ‘Mensen moesten eerst wennen aan streamingsdiensten en cd’s. Toen dat punt eenmaal was bereikt, misten ze toch iets in de ervaring en grepen ze terug naar oude media. Platen luisteren is een ritueel waar je met je vrienden voor gaat zitten, waarbij je de hoes doorgeeft en samen muziek leert kennen.’ De vraag naar elpees blijft voortzetten. Rijnders denkt dat vinyl een vaste plek zal krijgen naast digitale muziek. ‘Wat ons betreft, zijn platen allang geen hype meer.’

 

 

Lees meer

Hanneke Hendrix: 'Met een klotebaan heb je genoeg om over te schrijven'

Van 27 tot 30 november vormt Nijmegen het podium voor literair festival Wintertuin. In het kader van het thema van dit jaar, ‘de ontmoeting tussen literatuur en muziek’, stelt ANS vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Dit keer wordt schrijfster Hanneke Hendrix aan de tand gevoeld. Tekst: Evy van der Aa Foto: Mike Nicolaassen, Wintertuin Welk geluid wil je met je boeken ten gehore brengen? 'In al mijn boeken keert het gegeven terug dat je als mens alleen in je eigen hoofd zit, want dat vind ik een interessant gegeven. Het lijkt net of je contact hebt met anderen, maar dat is niet echt zo omdat alles door je eigen filters heengaat. Daar gaat alles een beetje over. Verder stop ik overal het liefst zoveel mogelijk ontploffingen in.' Stilte of lawaai? 'Allebei. Ik heb ongeveer twaalf jaar zelf bij In de Blaauwe Hand achter de bar gestaan. Nu schrijf ik er graag, ik hou van geroezemoes op de achtergrond. Gedurende de laatste maand voor het boek klaar is, zit ik in mijn werkkamer. Bij het einde raak je namelijk echt gestrest. Vaak is het op dat moment prettig om geen mensen om je heen te hebben, zowel voor de ander als voor mijzelf.' Wat klinkt jou als muziek in de oren? 'Het geeft een fijn gevoel wanneer je met een groep bent en iedereen het naar zijn zin heeft. Voor mij is dat in de kroeg, bij een concert of als ik voor veel mensen gekookt heb. Ik blijf toch echt een horecamens. Aan de andere kant vind ik het heerlijk om tijdens vakanties de rust op te zoeken. Dan ga ik met mijn vriend rondtoeren, de bergen op en het bos in. Als ik voor een bepaald geluid moet kiezen, is dat het geluid van een vuurtje of een open haard. Al klinkt dit wel een beetje cliché.' Wat verstoort jouw ritme? 'Ik vind heel veel dingen niet leuk. Vaders die op hun kind 'moeten' passen en het dan papadag noemen, bijvoorbeeld. Of buren die techno draaien. Het pand naast me werd ooit gekraakt en daar woonden cokesnuivers, of ja, ze waren in ieder geval altijd wakker. Omdat ik hoorspelmaker ben, hebben de meeste van mijn klachten met geluid te maken. Ik kan er echt niet tegen als mensen op de radio smakken of een kikker in de keel hebben, dan word ik helemaal gek. Als je dat eenmaal hoort, kun je dat niet meer uitzetten. Ik kan daarom ook nooit ongedwongen naar de radio luisteren.' Waar zit voor jou muziek in? 'Dit is een beetje een saai antwoord, maar ik wil graag op dezelfde voet doorgaan. Een derde boek schrijven zou leuk zijn en er staan nog wat hoorspelen op de planning. Hopelijk kan ik van schrijven rond blijven komen, anders ga ik weer achter de bar staan. Dan pak ik een kladblokje erbij voor ideeën. Ik mis het werken in de kroeg heel erg, maar als je als schrijver een klotebaan hebt, zoals een kantoorbaan, heb je wel genoeg om over te schrijven.'

 

Lees meer

Henk van Straten: 'Het leven verstoort mijn ritme'

Van 27 tot en met 30 november vormt Nijmegen het podium voor literair festival Wintertuin. In het kader van het thema van dit jaar, ‘de ontmoeting tussen literatuur en muziek’, stelt ANS vijf vragen aan verscheidene gastsprekers en muzikanten. Dit keer wordt schrijver Henk van Straten aan de tand gevoeld. Tekst: Evy van der Aa Foto: Jeroen van Loon, Wintertuin Welk geluid wil je met je werk ten gehore brengen? 'Dat is een hele moeilijke vraag. Als ik het antwoord zou weten, dan kan ik denk ik geen goed werk meer maken. Voor mij moet het onduidelijk blijven. Ik zet me nergens tegen af. Mijn werk is geen manifest of propaganda en ik probeer niet met een kunststroming mee te voeren of me daartegen af te zetten. Dat speelt niet voor mij.' Stilte of lawaai? 'Stilte. Geluid kan ik wel verdragen tijdens mijn werk, maar ik mag geen tekst horen of mijn aandacht op een bepaald geluid focussen. In een Grand Café, zonder muziek, kan ik ook goed werken. Je hoort dan geroezemoes, bestek en borden, maar geen gesprekken. Woorden verstoren mijn schrijfproces. Ik werk graag in stilte of in een totaalpakket van geluid, een soort mooie ruis.' Wat klinkt jou als muziek in de oren? 'Als ik nu muziek zeg, is dat natuurlijk heel flauw. Ik luister graag naar goede grappen. Ook vind ik het fijn om te horen dat mensen lief zijn voor elkaar, iets aardigs zeggen of aardig zijn voor anderen. Ontroerende dingen, ja.' Wat verstoort je ritme? 'Bijna alles, dit interview bijvoorbeeld. Boekingen, dingen die moeten, afspraken of juist iets onverwachts: het leven verstoort mijn ritme. Ik heb kinderen en zoveel geld verdien ik niet met mijn boeken, dus ik word steeds uit het schrijven getrokken om dingen te doen die wel leuk zijn, maar mijn leven storen. Het leven zelf zit me in de weg, het liefst leef ik niet. Dat is trouwens niet helemaal waar. Ik wil ook geen schrijver worden die achter het raam met een asbak en sigaret zit, dat zou mij ongelukkig maken.' Waar zit voor jou muziek in? 'Schrijven is het enige dat ik kan, dat hoop ik tenminste op goede dagen. Daar wil ik mee doorgaan, gewoon nog mooiere en betere boeken schrijven. Doen wat ik altijd al doe, maar dan met meer bezinning en geduld, geen gehaast.'

 

Lees meer

In Beeld: Nijmeegse Muziek Op Straat

Afgelopen zondag werd het Nijmeegse centrum overspoeld door zoete noten en muziekaanbidders bij de eerste editie van festival Nijmeegse Muziek op Straat. Op zeven verschillende locaties in de binnenstad speelden veertien verschillende bands en muzikanten een akoestische sessie. Medeorganisator Aram Scholten kijkt tevreden terug op de eerste editie van het evenement: ‘Afgelopen zondag was een groot succes. Er waren veel mensen in de stad die bij de bands bleven hangen. Volgens mij heeft iedereen die er was een hele leuke middag gehad. De aanvraag voor een nieuwe editie is al gedaan bij de gemeente, dus als het goed is keert Nijmeegse Muziek op Straat volgend jaar weer terug in het Nijmeegse stadscentrum’ Bekijk hieronder de foto’s van het nieuwe festival. Foto's: Pleunie de Wild 1 The Hubschrauber, winnaar van Kaf en Koren 2012, rockt de Nijmeegse straten. 3 Kladderadatsch haalde alle toeters en bellen uit de kast om een show neer te zetten. 4 Cherry Red Nails trok een gepast publiek: maar liefst vijf mensen hadden een rode jas aangetrokken bij het luisteren naar de indie rock.  5 Het rode thema wordt ook voortgezet bij rock en blues-collectief Red Leg 6 Taxidermist laat hun rock weergalmen in deze knusse uithoek van de Grote Markt. 7 Ook voor punk is ruimte bij Nijmeegse Muziek op Straat, zo bewijst Antillectual tussen de marktkraampjes.

 

Lees meer

In Beeld: Stukafest

Goede grappen, psychedelische beats, tekentalent, poëzie en heel veel stinksokken, dat is wat ANS gisteravond aantrof bij een tocht langs de studentenkamers tijdens Stukafest. Zowel bekende artiesten als nog onontdekte talenten vertoonden hun kunsten in twintig Nijmeegse studentenhuizen. Het evenement was uitverkocht, dus dat betekende veel knusheid op weinig vierkante meters. Zie hieronder alvast een verslag in beeld. Foto's: Kiki Kolman, Guusje van den Ouweland en Felix Wagner    
Stukafest
In de Vredestraat kunnen creatievelingen zelf aan de slag tijdens een workshop striptekenen van Squabe. De kleren bleven tijdens alledrie de rondes helaas aan.
Stukafest3 Eén verdieping lager vind je kunsten van een heel ander genre: J'lectroniq brengt zijn trip hop. Na een gecrashte laptop, ruis in de boxen en een opgeblazen mondharmonica, verloopt de laatste ronde voor hem gelukkig vlekkeloos. En boven alles: het publiek is dit keer wel stil. MJ2 Marike Jager, een van de headliners van de avond, verrast het publiek met haar speeldoos. Dat is misschien niet zo spannend als het klinkt, maar wel een geslaagde combinatie met haar zoetgevooisde stem. Cabaret Lachen, gieren, brullen met Neil Robinson en zijn Canadese blik op Nederland. Mama Franco3 De kamer wordt al snel te klein als Mama Franko begint te spelen. Swingend en vol overtuiging brengen zij hun muziek.
Benieuwd hoe Marike Jager, Mama Franko, Typhoon en Squabe hun talenten brachten? Houd de site in de gaten voor een uitgebreid verslag later deze dag.

 

Lees meer

In beeld: Stukafest

Gisteren vond de 15e editie van studentenkamerfestival Stukafest plaats in de Nijmeegse studentenkamers. ANS bezocht de kleine hokken en geeft een sfeerimpressie. Tekst: Redactie Foto's: Simone Both en Guusje van den Ouweland       Stukafest IB CloseUp Het aanstekelijke enthousiasme van de band Close Up spat er tussen de kledingrekken vanaf. on eva IB stukafest Met songteksten over klaarkomen en de dood betovert singer-songwriter Marianne Heinis als on eva het publiek op de kleine zolderkamer. speld IB happy hardcore De tekst van het lied Children of the Night wordt stevig onder de loep genomen. Het duo van De Speldlegt bij het woord machine zelfs de link met socialist Karl Marx. svavaIB De band Sväva is vanuit Leeuwarden afgereisd om hun dromerige muziek aan de Nijmeegse studenten ten gehore te brengen. De toehoorders luisteren onderuitgezakt op kussens en banken naar de muzikale tonen van de zangeres. IBinstrumenten Muzikant Harm Goslink raakt een gevoelige snaar met zijn zelfgemaakte instrumenten. Bij ieder instrument hoort een verhaal: de gitaar gemaakt van perenkisten waarin manderijnen vijf jaar hebben liggen rotten, herinnert Goslink aan zijn voormalige baan als vuilnisman.

 

Lees meer

International Band Night | Polock

Met het optreden van de Spaanse band Polock nemen we een voorschot op de zomer! Polocks debuutalbum Getting Down From The Trees staat vol vrolijke pop/rock-nummers en doet verlangen naar zwoele zomernachten op een festivalterrein. Sluit tijdens het luisteren je ogen en het is alsof het optreden op het strand plaatsvindt: voeten in het zand, gitaar op schoot en een koud biertje ernaast. Kom deze Valenciaanse band zien en geniet van de zomerse sound! 20.00-22.00u, CultuurCafé, Mercatorpad 1, entree gratis,http://polockband.blogspot.com

 

Lees meer

Interview The Kik: 'Miley Cyrus is overgeproduceerde kutzooi'

De vrolijke nederbeat-band The Kik stond vorige week op het Erasmusplein tijdens Radboud Rocks. Het opvallende groepje heren heeft het de komende tijd druk met optredens. De populariteit van de formatie heeft in Nederland een hoogtepunt bereikt. 'We doen iets wat niemand anders doet.' Tekst: Ronald Peeters Foto's: Felix Wagner     DSC09638Tijdens het optreden op Radboud Rocks wist Dave von Raven, zanger en gitarist, met flauwe en platte Rotterdamse humor het Nijmeegse publiek te vermaken. De band had er dan ook een aantal fans bij, want bij de cd verkoop na afloop stond er een rij met studenten en docenten die een gesigneerde versie van het nieuwe album wilden bemachtigen. De muzikanten stonden klaar om het enthousiaste publiek te ontvangen en er eventueel mee op de foto te gaan. ANS mocht met de Neerlandsche artiesten mee naar de kleedkamer voor een kort gesprek. 'Willen jullie trouwens iets te drinken?' vraagt Dave von Raven. Op het podium wordt niet meer dan een glaasje wijn naar binnen gegooid, maar na afloop komt Arjan Spies, gitarist, aan met bier en flessen whisky. Het nieuwe album van The Kik ligt sinds vorige maand in de winkel en de band heeft deze keer alles zelf gecomponeerd. De band ziet zichzelf dan ook niet meer als een covergroepje: 'Als je covers gaat spelen die niemand kent, dan ben je geen coverband', zegt Dave. 'Bovendien veranderden wij de tekst', voegt Arjan toe. Op het vorige album, Springlevend, werden nog beats van vroeger gebruikt. DSC09630De band onderscheidt zich doordat ze zich baseren op nummers uit de jaren zestig met een Liverpoolsound, maar eigen Nederlandse teksten schrijven. 'We willen muziek maken voor nu en voor iedereen. Dit is niet per se voor een bepaalde stijl of doelgroep, maar we hebben wel een bepaalde voorkeur voor de jaren zestig, omdat er toen op een bepaalde manier werd geproduceerd. Tegenwoordig is het zo dat muziek gelikt moet zijn, zulke producties voeren nu de boventoon', vertelt bassist Marcel Groenewegen. Dave vult hem aan: 'De grote toppers zijn de overgeproduceerde Amerikaanse artiesten.' De heren stralen de jaren zestig ook uit in hun kleding. Bij ieder optreden en interview steken ze strak in pak. 'Het gaat er niet om dat je een Beatle-pak aantrekt met een veel te wijde broek en zogenaamd nette schoenen. Als je op een podium staat, moet je ook wat uitstralen en kan je niet in een t-shirt gaan staan. Veel bands doen dat, maar wij willen dat niet.' Op de vraag of de pakken ooit wel eens uitgaan, grapt Dave: 'Ja, 's avonds in bed en tijdens het neuken, de bril blijft dan wel op.'

 

Lees meer

Jazz op de Campus | Jeroen van Vliet i.s.m. JINjazz

Pianist Jeroen van Vliet behoort tot de top van de Nederlandse jazzwereld. Hij sleepte diverse prestigieuze jazzprijzen in de wacht en leverde sinds de jaren tachtig bijdragen aan zo’n vijftig albums. Vanavond staat Van Vliet bij JINjazz op het podium met Gatecrash, de band van Eric Vloeimans. Maar niet voordat hij de Rode Laars heeft aangedaan! In woord en klank laat Van Vliet horen wat het plezier van jazz en improvisatie is. Wat maakt jazz zo bijzonder? Hoor het van de meester! Entree gratis De Rode Laars, E2.64, tweede verdieping Erasmusgebouw (zijvleugel achter De Refter), Erasmusplein 1 www.jeroenvanvliet.com

 

Lees meer

Kaf en Koren #1 | Monomania, Barefoot Trilbies & Tusk

De deelnemers van studentenband-competitie Kaf en Koren 2011 zijn bekend! Tusk, Monomania, Fallen Leaves in June, True Citizen, Van Oorsprong, Madeline & Roderick, The Square Lemons, Original Taste, Hadrian’s Wall, Barefoot Trilbies, Burning Paris en In the Backseat: welke van deze studentenbands zijn kaf, en welke koren? Daar draait het om deze lente! In de eerste voorronde is het CultuurCafé-podium voor: Monomania (powerpop), Barefoot Trilbies (rock) en Tusk (pop/rock). Entree gratis! www.myspace.com/kafenkoren

 

Lees meer