ANS

Iedere week belicht ANS-Online een plaat die op kantoor wordt grijsgedraaid. De ene keer een golden oldie, de andere keer überhippe kutmuziek.

a href="http://www.myspace.com/gunsnroses" target="_blank">Guns N' Roses - Greatest Hits (2004) Ditmaal galmt de rauwe stem van Axl Rose, zanger van Guns N' Roses door het kantoor. Hoewel het al jaren terug is dat de band hits scoorde, kwam de voorman deze week toch weer in het nieuws. Hij weigerde zijn opname in de Rock & Roll Hall of Fame en stuurde een brief waarin hij uitlegt waarom. 'So let sleeping dogs lie or lying dogs sleep or whatever. Time to move on', aldus Rose. Het is tijd om verder te gaan, maar ook om terug te kijken. De originele formatie van Guns N' Roses heeft namelijk mooie platen afgeleverd. Neem bijvoorbeeld de gouden klassieker November Rain, die me nog steeds kippevel geeft op het moment dat Slash zijn gitaarsolo inzet. Neem de opening - wat zeg ik, niet alleen de opening - van Welcome to the jungle, waar de energie vanaf spat. Ik kan de mooie nummers hier wel allemaal opnoemen, maar soms is het genoeg om gewoon weer even de bandnaam te noemen. Guns ’N Roses. Dat zegt alles. Adrianne Tuk

Klik hier voor het archief.

 

Iedere week belicht ANS-Online een plaat die op kantoor wordt grijsgedraaid. De ene keer een golden oldie, de andere keer überhippe kutmuziek.

Michael Kiwanuka - Home Again (2012) Met de nieuwe plaat van Lee Fields, die drie weken geleden door het ANS-kantoor schalde, was het jaar voor soulliefhebbers eigenlijk al geslaagd. Ik kan je melden dat het nog veel mooier wordt. Zie daar Michael Kiwanuka, die halverwege maart zijn debuutalbum Home Again liet inslaan als een bom. Althans in Engeland, want daar won hij BBC’s ‘The Sound of 2012’, voor de meest veelbelovende artiest van het jaar. Die prijs heeft de Brit met Oegandees bloed meer dan terecht ontvangen. Niet alleen omdat zijn rauwe soulstem briljant is, maar vooral ook vanwege de bak emotie die hij in zijn muziek legt. Als Kiwanuka iets zingt, meent hij het. Eerlijk, bescheiden en klein, zoals bijvoorbeeld op Worry Walks Beside Me. Dat, aangevuld met nummers die een prachtige begeleiding hebben, zoals Tell Me A Tale of I Won’t Lie, maken van dit album een parel die eigenlijk alleen maar mooier wordt naarmate de nacht vordert. Erik van Rein

Klik hier voor het archief.

 

Iedere week belicht ANS-Online een plaat die op kantoor wordt grijsgedraaid. De ene keer een golden oldie, de andere keer überhippe kutmuziek.

Thee Oh Sees - Carrion Crawler / The Dream (2011) Eigenlijk is het een beetje eng. Jaarlijks brengen Thee Oh Sees meerdere platen uit. Allen fantastisch, laat daar geen twijfel over bestaan. Toch moet hun muziek hier op kantoor vaak binnen de kortste keren plaatsmaken voor de hits van De Jeugd Van Tegenwoordig en consorten. Het is begrijpelijk. Zulke rauwe energie is namelijk zelfs voor ervaren cultuurvreters snel te veel. De muziek zweeft tussen punk en repetitieve rock ’n roll, de productie is zo droog als surf. Je hoort de liters alcohol door aderen suizen, een tatoeagenaald voor de twintigste keer over een arm razen en het zoveelste publiek kapot gaan. Maar bovenal hoor je een dronken, impulsieve, iets te vieze sekspartij met twee meisjes die je achteraf gezien niet aankan. Dat voor acht euro meemaken noem ik schappelijk. Joeri Pisart

Klik hier voor het archief.

 

Het grote aanbod aan muziek doet menig Nijmeegs student van zijn stoel vallen in verwarring. Een keuze maken is niet makkelijk en behoeft enige assistentie. Daarom brengt ANS iedere maand de albumtip, op aangeven van cd- en lp-speciaalzaak de Waaghals. Welke albums overstijgen het niveau van onderzetter en verrijken de eenzame studie-uren?

The War on Drugs - Slave Ambient Voordat Kurt Vile, van wie dit jaar het uitstekende Smoke Ring For My Halo verscheen, zelf platen ging maken, zat hij in The War On Drugs dat in 2008 Wagonwheel Blues uitbracht. Vile is bij wijze van vriendendienst nog in een paar liedjes op Slave Ambient te horen, maar de plaat is toch vooral het werk van Adam Granduciel. Hij trekt The War On Drugs naar een hoger plan. Zijn nasale stem doet aan de jonge, verbeten Bob Dylan denken, terwijl de muziek dreint en zuigt zoals neo-psychedelische bands als Spiritualized in hun beste dagen. Granduciel blijft vaak in een toonhoogte en tempo hangen, wat in het Your Love Is Calling My Name, met een voortdenderende ritmesectie, iets hypnotiserends heeft. The War On Drugs maakt geen klassieke rocksongs, maar laat de gitaren lekker dreinen zonder dat de liedjes naar een climax voeren. Die dreinen zonder dat het monotoon wordt en Granduciel zingt met het hart op de tong.

(Recensie door Gijsbert Kamer de Volkskrant)

Jonathan Wilson - Gentle Spirit Gentle Spirit is niet alleen de naam van het solodebuut van songwriter, muzikant en producer Jonathan Wilson, maar is ook representatief voor het karakter van de artiest uit Noord-Carolina. Warme, soepele melodieën ingebed in lagen van snaarinstrumenten en wollige orgelmotieven begeleiden Wilsons eerlijke verhalen over verloren en gevonden menselijke waarden. Daarbij liggen in Wilsons muziek ook zijn Blue Ridge ervaringen en de atmosferische gitaren van Neil Young en Quicksilver Messenger Service verklonken. Sterker nog, Gentle Spirit ligt overduidelijk in de lijn van muziek uit de late jaren zestig, begin jaren zeventig. Het is dan ook niet verrassend dat Wilson het album grotendeels opnam in de befaamde Laurel Canyon in Los Angeles. Met Gentle Spirit omarmt Jonathan Wilson de muzikale cultuur uit vroegere dagen en levert een unieke mix van folk, country, rock & roll en pop. Het album is gemixed door Wilson met Thom Monahan, bekend door zijn werk met artiesten als Vashti Bunyan, Devendra Banhart en Vetiver.

Wooden Shjips - West Sinds het begin in 2006 is Wooden Shjips als een raket gegaan. Ze brachten singles uit bij de vleet en tal van albums die op het moment dat ze uitkwamen bijna altijd al weer achterliepen op de snelle ontwikkeling van de psychedelische spacerockers uit San Francisco. Eigenlijk is de nieuwe plaat West het eerste Wooden Shjips album dat barst van de ambitie en waar een echt releaseplan achter zit. Bovendien zitten ze nu heel logisch bij Thrill Jockey temidden van geestverwanten White Hills, Arbouretum en Trans Am. En voor het eerst heeft Wooden Shjips niet in hun eigen oefenruimte opgenomen, maar in een goede studio en dat hoor je er aan af. Phil Manley (Trans Am) produceerde het album en Sonic Boom (Spacemen 3) deed de mastering. De mythologie, romantiek en het idealisme van West-Amerika lopen als rode draad door de nummers. De stabiele ritmes denderen onverstoorbaar door, opgejaagd door dikke lagen distortion. Daar bovenop lopen slepende gitaarmelodielijnen. Een fijne mix van psychedelische muziek, een eclectisch Neil Young element, Velvet Underground, Can, Thirteenth Floor Elevators, The Family Dog en de landerigheid van Spacemen 3. De LP is gelimiteerd op transparant vinyl.

 

De grond beeft als Shaking Godspeed begin 2010 voor het eerst van zich laat horen. Een verrassende EP op Quadrofoon Records in januari 2010, gevolgd door een overrompelende show op Noorderslag en een onafgebroken reeks optredens door Nederland; waar de band ook speelt, de seismische activiteit neemt overal toe. En vooral: de hongerige luisteraar die meer wil. Veel meer.

Shaking Godspeed bestaat uit zanger/gitarist Wout Kemkes, drummer Maarten Rischen en toetsenman/bassist Paul Diersen. Inderdaad, een trio. En trio's zijn cool, zo bewijst de geschiedenis. Helemaal als het deze jongens zijn.

Wat krijg je dan als een dergelijk trio in de studio duikt? Wel, Awe bevat tien nummers die een zompige, op turf gestookte band laten horen. Een fijn hallucinerende partij rock met groovy blues-accenten. Alles ingespeeld op puur instinct in een driemansbezetting. Orgels, dwingend drumwerk en vooral die bezwerende gitaarlijnen; Awe is een ervaring die nog lang bij blijft. Kom het zelf ervaren tijdens de uitgebreide clubtour dit najaar, als de band met Charlie Jones' Big Band, The Paceshifters en Sunnpimp Nederland doorkruist.

Aanstaande donderdag presenteren ze Awe in Merleyn en dat belooft een avond te worden waarover nog lang nagepraat zal worden!

Zaterdag 30 oktober zal Club 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen in Merleyn plaatsvinden. Deze maand met de Arnhemse jonge honden van Phoenix Park, en ook Daybroke zal voor een fijn stuk muziek zorgen.

Jong geleerd, dat geldt zeker voor het Arnhemse Phoenix Park. Het gros van de bandleden zat nog op de middelbare school toen de band in 2007 al smaakmaker was van een groot aantal Gelderse bandcompetities. Met hun aanstekelijke, op Britse leest geschoeide indierock en verfrissende vocalen zorgden ze toen al voor een frisse wind door onze muziekminnende regio.

Ondertussen zijn we weer een paar jaar verder en Phoenix Park is er alleen maar volwassener en beter op geworden. Het hippe geluid van 2007 is ingeruild voor een wat tijdlozer totaalplaatje; toenmalige invloeden als Arctic Monkeys en The Libertines zijn langzaam verdrongen door Led Zeppelin, The Who en The Kinks. En The Beatles niet te vergeten: met hun fraaie interpretatie van Beatles-klassieker Helter Skelter wist Phoenix Park in april van dit jaar zelfs de Beatles Unlimited Golden Apple Award 2010 te winnen. Op Club 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen zullen de mannen hun zegetocht doorzetten.

De line-up van het Brabantse Daybroke leest weg als een mooie dwarsdoorsnede van de Nederlandse rockscene. Met oud-leden van Wealthy Beggar, Woost, The 925's en The Pax zit het met de ervaring en behaalde strepen bij Daybroke wel goed. Muzikaal zit het ook wel snor bij het kloeke kwartet: strakke, puntige rock met sterke hooks en spanningsbogen, en dat alles in een poppy, dansbaar jasje. Hapklaar voer voor liefhebbers van Foo Fighters, Triggerfinger en Queens of the Stone Age. Kortom, een affiche om van te smullen! Bovendien is er een prettige actie bedacht: koop een ticket voor deze avond en krijg een kaartje voor GESEL XL cadeau!

Tekst: Edwin Niemantsverdriet

Op 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen lees je alles over de regionale popmuziekscene: recensies van de leukste optredens, cd- en demobesprekingen van de beste lokale bands en natuurlijk het laatste muzieknieuws uit jouw regio. Klik hier voor de complete concertagenda van deze week.

 

Woensdag kun je weer met 50% korting naar een concert in Merleyn en wel naar Earl Greyhound en the Gospel. Earl Greyhound is een kleurrijk trio uit Brooklyn, geïnspireerd door Led Zeppelin. Hoewel ze het experiment dat we van die grootmeesters kennen grotendeels achterwege blijft, serveren ze een grootse en aanstekelijke portie rock. De donkere gitaarriffs en jaren '70 grooves staan garant voor een meeslepende luistertrip.

The Gospel is wars van navelstaarderij en intellectueel geneuzel, met hun fetish voor vettige soul, cheesy rock en ranzige discogrooves. Gierende hammondorgeltjes, sexy gitaarriffjes en ultradansbare deuntjes: het is alsof Mick Jagger, Booker T en Sly Stone samen in de darkroom zijn beland.

Vrijdag moet je voor een fijne portie muziek in de NDRGRND zijn, waar zo als altijd gratis lokaal en nationaal muzikaal talent te bewonderen is. Vandaag zal The Phoenix Explosion er spelen. Nog nooit van gehoord? Dat kan kloppen, maar namen als Green Lizard en Krezip doen vast een belletje rinkelen. Bandleden uit deze bands spelen nu namelijk in dit rockmonster! Deze band kon wel eens de verrassing worden van het lopende clubseizoen, dus grijp je kans om deze giganten in spe in een intieme setting te bewonderen. Het voorprogramma wordt verzorgd door Ivy Skate and Noah Star, het Nijmeegse duo singer-songwriters, dat er een sport van maakt om iedereen aan het meezingen te krijgen. De vrolijke nummers doen zomers en zonnig aan en zullen een fijne opwarmer zijn voor een prima avondje muziek!

Mag het wat harder? Pak dan de trein naar Arnhem voor een zeer speciale combi-avond in de Willemeen te Arhnem. Twee van Neerlands top punkbands, Cenobites en Gewapend Beton, openen de avond met een heftig punkconcert, waarna direct over wordt gegaan naar Tektron, een dansfeest gericht op alternatieve dansstijlen als tekno, acid en tribe. Hoe een en ander gaat uitpakken is vooralsnog ongewis, maar bijzonder wordt het in ieder geval.

Zaterdag zal het stil zijn achter de bar van de Blauwe Hand. Barvrouw Lea zal dan namelijk haar album Can I Come By aan Nijmegen presenteren in Merleyn. Er zijn nog een aantal kaarten beschikbaar, maar wees er snel bij!

Tekst: Edwin Niemantsverdriet

Op 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen lees je alles over de regionale popmuziekscene: recensies van de leukste optredens, cd- en demobesprekingen van de beste lokale bands en natuurlijk het laatste muzieknieuws uit jouw regio. Klik hier voor de complete concertagenda van deze week.

 

Komende week worden er zowel in Arnhem en Nijmegen nieuw werk van Nijmeegse en Arnhemse acts gepresenteerd.

Donderdagavond 30 september zal de Nijmeegse artieste Lea live in de winkel van Kroese Nijmegen komen spelen. De instore is ter promotie van Lea's fantastisch klinkende debuutcd 'Can I come by?' die ze net uitgebracht heeft. Aanvang van de instore is omstreeks 20.00 uur. Lea is een van de nieuwste artiesten die onderdak hebben gekregen bij het Nederlandse platenlabel Excelsior. Lea is zangeres, gitariste en liedjesschrijfster. Direct nadat Lea in maart 2009 haar handtekening zette onder een platencontract bij Excelsior Recordings vertrok ze naar Amerika, naar de roots van haar muzikale voorkeur: New Orleans, Memphis, Nashville en New York City. Daar kregen haar liedjes uiteindelijk de vorm en ziel de ze nog nodig hadden. Weer thuisgekomen ging Lea hard aan de slag, et nu als resultaat de cd 'Can I Come By?', een volwassen en doorleefd klinkende cd, zeker voor een debuutalbum.



Diezelfde avond spelen de mannen van het Nijmeegs/Arnhemse Krach in LuxorLive. Zullen daar een schijfje met de eerste single, twee albumtracks en twee remixes presenteren, genaam 'Kompakt Disk'. Een van deze nummers is al enthousiast ontvangen door 3voor12 en gebombardeerd tot "Hollandse Nieuwe" . Daarnaast zijn ze ook nog door 3voor12 verkozen tot de band van de maand september. De release in de Kleine Zaal zal een speciaal feestje worden: Krach neemt het DJ-duo Die Lui mee. Tegen het einde van de set gaat de band een clash aan met de dj's, om vervolgens een stampende dj-set op het publiek af te vuren.



Naast Krach en Lea presenteren ook de jongens van de Nijmeegse rockband Taxidermist (zie foto boven) hun nieuwe EP ŒArrangement in muziekkroeg Merleyn. Taxidermist is een vierkoppige band, die grooverock, stoner, postrock en funk verwerkt tot een eigen sound met referenties naar bands en muzikanten als Queens of the Stone Age, Rage against the Machine, Jimi Hendrix en Masters of Reality. In het Taxidermist-lab wordt een gruizig en groovend klinkende ritmesectie gecombineerd met eigenzinnig rockend gitaarspel, psychedelische orgelpartijen, synths en donkere, getergde vocalen. Bij de entree is overigens de EP inbegrepen, dus dat is mooi meegenomen!

Tekst: Edwin Niemantsverdriet