ANS

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: alles voor een plek aan een Chinese universiteit. Miljoenen aankomende studenten door heel China kunnen worden opgeveegd. Ongeveer een week geleden vonden toelatingsexamens plaats, waarmee scholieren met elkaar het gevecht aangingen om een plek op een der Chinese universiteiten te bemachtigen. En dat ging over lijken. Bij de kinderen werden zuurstof canisters toegediend, ze werden aan infusen van aminozuren gelegd en meisjes kregen tijdens de voorbereidingsperiode hormooninjecties zodat ze geen overlast ondervonden van hun menstruatie. Ouders van deze kinderen huurden speciale tutors, dwongen hun kroost tot educationele bootcamps en beloven absurd waardevolle cadeaus, zoals auto’s en geldbedragen, als beloning voor goede resultaten. Meer dan negen miljoen studenten vanuit heel China namen deel aan de Gaokao, het tweedaagse toelatingsexamen voor de universiteiten. De afgelopen 30 jaar waren er meer dan 70 miljoen inschrijvingen voor de toets. De punten die worden toegekend liggen tussen de nul en 750. Vanaf 500 punten maakt een scholier kans op een plek op de universiteit. Het aantal scholieren dat zich inschrijft voor de Gaokao neemt sinds 2008 ieder jaar af, waarschijnlijk omdat er simpelweg minder Chinezen met de juiste leeftijd zijn en omdat meer studenten een buitenlandse universiteit verkiezen boven een nationale instelling.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: protesten in het Verenigd Koninkrijk In het Verenigd Koninkrijk dreigen honderden buitenlandse studenten de universiteiten te moeten verlaten. De subsidie voor buitenlandse studenten aan universiteiten wordt namelijk ingetrokken. Vorige week heeft the Home Office, het Ministerie voor binnenlandse zaken, een beslissing genomen waarbij ze de London Metropolitan University (LMU) duperen door buitenlandse studenten niet langer een subsidie toe te kennen. Het besluit van the Home Office berust op een verslag van de UK Border Agency (UKBA), waarin staat dat de immigratie van de studenten ernstige storingen teweeg zou brengen. Tegen de beslissing zijn honderden studenten, docenten en medewerkers in protest gekomen. Uitgerust met spandoeken, megafonen en koffers waren zij en masse te vinden in Downing Street, waar the Home Office gevestigd is. De getroffen buitenlandse studenten moeten hun studie aan een andere universiteit vervolgen of zullen worden geconfronteerd met uitzetting naar land van herkomst zonder een behaald diploma. Protesterende buitenlandse studenten zeiden dat ze weigeren te worden behandeld als criminelen en illegale immigranten. Het besluit kan tijdelijk omgekeerd worden als de LMU juridische stappen onderneemt. Gehoopt wordt op een rechterlijke toetsing van het besluit. Indien de hoge rechter de universiteit toestaat om de zaak aanhangig te maken, zou LMU door zelf te financieren waarschijnlijk in staat zijn om de buitenlandse studenten binnen te houden voor de tijd dat de zaak bij de rechter ligt.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: studentenprotesten in Syrië Het kan je niet voorbij gegaan zijn: de maandenlange protesten tegen het Syrische regime die uitgelopen zijn in een bloedige strijd tussen oppositie en aanhang van het regime van president Assad. Meer dan een kwart van alle doden die gevallen zijn sinds de protesten in maart 2011 begonnen, is student. Dat meldt de Unie van Vrije Syrische Studenten (USFS). De unie heeft een campagne voor burgerlijke ongehoorzaamheid gestart waarin de 800.000 Syrische studenten worden opgeroepen de anti-regeringsprotesten actief te steunen. Op 8 februari postte zij een verklaring op Facebook waarin demonstraties, algehele stakingen op universiteiten en een boycot van bedrijven die het regime van Assad steunen werden aangekondigd. Daarbij worden studenten opgeroepen in het tweede semester te staken door niet deel te nemen aan colleges en sit-ins te organiseren, zodat universiteiten als uitvalsbases voor vredige demonstraties kunnen dienen. Een woordvoerder van USFS verklaart: ‘Hogeronderwijsinstellingen en universiteiten in de wereld moeten druk zetten op hun overheden om morele en wettelijke verantwoordelijkheid te dragen voor het beschermen van het Syrische volk.’ Volgens de organisatie zijn academici niet alleen van belang in de protesten, maar ook om Syrische universiteiten te hervormen tot ‘bakens van wetenschap, rechtvaardigheid en vrijheid volgens internationale standaarden’ en vrij te maken van de veiligheidsdiensten en corruptie in het land. Het actieplan van de unie heeft een eerste stap gevonden met een groot protest op de campus van de Aleppo Universiteit, in de tweede stad in Syrië. Een protest dat wederom uitliep op veel arrestaties door de veiligheidsdienst, zo maakten mensenrechtenorganisaties in het land bekend. De studenten werden met messen, kogels en traangras uiteen gedreven, waarna arrestaties en martelingen volgden. Ondanks het hardhandig neerslaan van de protesten, hebben de studenten van Aleppo zich tot een doorlopende protestbeweging ontwikkeld die inmiddels als vuurlinie van de demonstraties geldt.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: Belgische studentensteden wapenen zich tegen herrieschoppersDe Vlaamse universiteiten beginnen traditiegetrouw hun collegejaar een maand later dan in Nederland. Met de komst van talloze nieuwe studenten komen er ieder jaar ook weer tientallen nieuwe wildplassers, herrieschoppers en dronken vandalen de Belgische studentenstad binnen. Zowel stadsbesturen, universiteiten als studentenvertegenwoordigers hebben er genoeg van en bedenken van alles om de rust in de stad te behouden. Leuven Leuven is een relatief kleine stad met zo’n 40.000 studenten en dat kan natuurlijk maar een ding betekenen: overlast. De relatie tussen de Leuvenaar en de student in de stad zijn dan ook niet altijd even aangenaam. Om de studenten dit jaar in toom te houden hebben studenten, het stadsbestuur en de universiteit een complete campagne uitgewerkt en komt er meer blauw op straat. Een aantal voetpatrouilles zal prominent aanwezig zijn in het straatbeeld. Om studenten sneller en efficiënter te beboeten wordt het GAS-reglement toegepast. GAS, wat een acroniem is van Gemeentelijke Administratieve Sancties, geeft de agenten meer mogelijkheden om overlast en asociaal gedrag aan te pakken. De sanctionerende ambtenaar kan een geldboete opleggen zonder tussenkomst van het parket. ‘Vanaf het moment dat we dingen zien die niet door de beugel kunnen, verbaliseren we. Maar we hopen, door onze opvallende aanwezigheid, dat we zo weinig mogelijk moeten doen', zo vertelt commissaris Marc Vranckx van de Leuvense politie. Gent In de stad Gent werken ze niet met ‘meer blauw op straat’, maar lieten ze de creativiteit erop los. Stadsbewoners bedachten een ludieke actie met affiches. Het idee is dat op posters en kaarten ene mevrouw Marianne de Kotmadam studenten verzoekt geen nachtlawaai te maken, maar ‘hun bakkes toe doen’. In totaal ontvingen al zo’n 30.000 studenten een postkaartje met de slogan ‘Bakkes toe, de buren slapen!’ in hun welkomstpakket. Daarnaast wordt de actie ook gevoerd op het internet, in nieuwsbrieven en op verschillende schermen in de stad. Antwerpen Waar de eerder genoemde steden hun studenten aanpakken door met het vingertje te wijzen, komt Antwerpen met een komisch relativerend filmpje. Onder het motto ‘Doe alsof je thuis bent, maar doe niets wat je thuis niet zou doen’ probeert Antwerpen haar studenten rustig te houden. Ongeveer 40.000 studenten ontvingen het filmpje in hun mailbox en het was daarnaast ook nog te zien op een groot scherm bij het studentenfeest Studay. In de spot is te zien hoe een ladderzatte student zijn kroeggedrag in een huiselijke omgeving overneemt. ‘Dit zijn ook de zaken die je echt niet in je eigen huis gaat doen, maar vaak doen studenten onder invloed dit wel in de Antwerpse straten’, zo vertelt Kurt van Buggenhout, het creatief brein achter het filmpje. Ook bij deze campagne werd aan de internationale student gedacht. Zo wordt er namelijk in de clip geen Antwerps studentenlied gezongen, maar een Engels. ‘Dan komt de boodschap ook duidelijker over bij internationale studenten, daarom wordt er ook niet gesproken', aldus Buggenhout.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: Chinezen geven alles voor een plek aan een Amerikaanse topuniversiteit.Tienduizenden Chinese tieners gaan op zomerkamp in Amerika. Hun doel is niet het schieten van ontelbare foto’s, de rondreis dient ter voorbereiding van hun studie aan een Amerikaanse topuniversiteit enkele jaren later. De tijgermoeders- en vaders van deze jongeren hebben een flinke zak geld over voor een diploma van universiteiten als Harvard of Princeton. Dit felbegeerde papiertje staat in hun ogen garant voor een glansrijke carrière van hun kroost. De universiteiten in China voldoen niet meer, sinds deze door een massale toestroom van studenten flink in achting zijn gedaald. In het academisch jaar 2010-2011 volgden 157.558 Chinese studenten Amerikaanse opleidingen, zo meldt het onafhankelijke Institute of International Education. Dit is een groei van 20 procent ten opzichte van het jaar daarvoor. Bedrijven als  Beijing Neo-Linde Training Center verzorgen niet alleen voorbereidende zomerkampen, voor zo’n 15 duizend dollar regelen zij een toelating op een universiteit als Princeton. Chinakenner en eigenaar van Kemeixin, een Chinees bedrijf dat studenten met Amerikaanse ambities steunt, Melcher, schreef in 2010 een onthullend rapport over deze dubieuze industrie. Hij concludeerde op basis van interviews het volgende: maar liefst 90 procent van alle referentiebrieven, 70 procent van de essays en de helft van de cijferslijsten van Chinese studenten waren vervalst. ‘Veel van de Chinese applicaties zijn volledig geschreven door derden’, zo stelt hij. Hoewel de Amerikaanse studenten zich zorgen maken over de groeiende hoeveelheid Chinezen op de campus en de schimmige wegen via welke zij daar terecht komen, zijn de Amerikaanse universiteiten afhankelijk van de bijbehorende toestroom aan geld. Het Institute of International Education berekende onlangs dat internationale studenten, van wie bijna een kwart Chinees, de onderwijsinstellingen 17 miljard euro opleveren. Dit bedrag kunnen zij niet missen in tijden van dalende inkomstenbronnen en forse bezuinigingen.  

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: Problemen met de BaMa-structuur in Duitsland. Het is ruim twaalf jaar geleden dat het universitaire onderwijssysteem dat wij kennen, die van de bachelor-masterstructuur (BaMa), zijn intrede heeft gedaan. Met de ondertekening van de Bolognaverklaring in 1999 sloten 29 Europese landen een pact om onderwijs op een gelijk niveau te krijgen en internationalisering te bevorderen. In Nederland is er altijd veel discussie geweest over de BaMa-structuur, in oktober 2011 wijdde ANS er nog aandacht aan. Ook bij onze oosterburen is er nu tumult ontstaan over de BaMa-structuur. Universiteiten zien het aantal studenten dat hun bachelor niet afmaakt stijgen met 10 procent in vier jaar. Lag het aantal studenten dat voortijdig stopt met zijn of haar bachelor in 2006 nog op 25 procent, in 2010 was dit gestegen naar 35 procent. Dit is opmerkelijk, want op de Duitse hogescholen, de zogenaamde Fachhochschulen, halveerde het aantal studenten dat wegliep zonder bachelordiploma in vier jaar tijd. Universiteiten wijden de stijging in het aantal voortijdig bachelorverlaters aan de BaMa-structuur, zo blijkt uit een rapport (.pdf), dat onlangs verscheen. Die is namelijk veel later ingevoerd doordat er door universiteiten hard over werd gediscussieerd. Op de Fachhochschulen was de implementatie veel makkelijker en sneller. Bondskanselier Merkel en haar regering proberen een hulpende hand te bieden, maar kampen met meer problemen in het hoger onderwijs. Er is de laatste jaren namelijk een gigantische toename in het aantal studerenden, waardoor een plek vinden aan een universiteit voor scholieren steeds lastiger wordt. Tot 2015 investeren ze daarom ruim vijf miljard in hoger onderwijs.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: De heksenjacht op plagiaatpolitici in Duitsland.In Nederland hadden we tot voor kort nog onze handen vol aan plagiërende wetenschappers, bij onze oosterburen is dat niet anders. Daar zijn het echter met name politici die het moeten ontgelden. Zaterdag stapte Annette Schavan, nota bene minister van Onderwijs en Wetenschap, op omdat ze in haar proefschrift plagiaat zou hebben gepleegd. Schavan werd hier vorig jaar al van beschuldigd door een anonieme blogger die zichzelf Robert Schmidt noemt. Op zijn blog nam hij het proefschrift uit 1980 aan de universiteit van Düsseldorf van de Duitse ex-minister onder de loep. De blogger suggereerde dat Schavan daarin veel werk van andere wetenschappers heeft geparafraseerd zonder daar een bron bij te vermelden. De faculteitsraad van de faculteit der filosofie kwam na analyse tot dezelfde conclusie, waarna haar doctorstitel werd afgepakt. Daarop eisten oppositiepartijen in Duitsland haar aftreden. Hoewel Schavan iedere vorm van fraude in haar wetenschappelijk werk ontkent en de universiteit voor de rechter sleept, nam ze gisteren toch haar ontslag. Waarschijnlijk heeft dat alles te maken met de aanstaande verkiezingen in Duitsland. Schavan representeert namelijk dezelfde partij als bondskanselier Angela Merkel en die kan geen akkefietjes gebruiken in de maanden voorafgaand aan de stembusgang. Dit is niet het enige fraudegeval van politici in Europa dat recent aan het licht kwam. In 2011 werd de doctorstitel van de Duitse minister van Defensie afgepakt vanwege plagiaat. Karl-Theodor Zu Guttenberg trad daarop ook af. Ook buiten Duitsland waren politici aan de beurt. De Hongaarse president Pál Schmitt en de Roemeense president Victor Ponta liepen eveneens tegen de lamp. De eerste had 200 van de 215 pagina's van zijn proefschrift over de Olympische Spelen overgenomen van anderen, Ponta pleegde plagiaat in zijn proefschrift over het Internationaal Strafhof. De Roemeense president had overigens een prachtige smoesje om zijn fraude goed te praten. Ponta zei niet op de hoogte te zijn van het feit dat je aanhalingstekens moet gebruiken als je iemand citeert.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: valse bommeldingen op Britse universiteiten. Britse universiteiten worden er zo langzamerhand gek van. Al wekenlang krijgen ze via verschillende wegen bommeldingen binnen, die allen niet op waarheid berust blijken te zijn. Zo'n drie weken geleden begonnen de meldingen, die soms via de telefoon, maar voornamelijk via anonieme e-mails worden verspreid. Universiteiten namelijk de meldingen keer op keer serieus, waardoor complete gebouwen moesten worden ontruimd. De constante stroom van evacuaties en meldingen op universiteiten maken het er niet makkelijker op: 'We hebben ongeveer een dozijn meldingen binnengekregen sinds de eerste op 23 april. Ze waren allen vals, maar moesten toch serieus worden genomen. De eerste melding was specifiek gericht op twee kamercomplexen, maar de meesten waren algemeen', zegt David Alder, woordvoerder van de Universiteit van Bristol, tegenover de Britse krant The Guardian. Sinds drie weken krijgt ook de beroemde Universiteit van Cambridge bommeldingen, die steeds gericht zijn op een specifiek op een gebouw. Scotland Yard heeft inmiddels een landelijk onderzoek ingesteld naar universiteitsmeldingen. Ze ziet een duidelijk verband tussen de zaken, maar tast nog in het duister naar de precieze motieven achter de meldingen.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: vooral westerse aandacht voor de eerste Aziatische MOOC. Bij MOOC's (massive open online courses) denken we vooral aan leergierige Indiërs of Brazilianen die achter hun laptop watertandend een college op Stanford of Yale volgen. Dat is heel wat anders dan Engelse of Amerikaanse hoogleraren die een Aziatische cursus volgen over Wetenschap, Techniek en de Chinese samenleving in Hongkong. Toch is dit het geval nu voor het eerst een Aziatische universiteit een MOOC online heeft geplaatst. Naubahar Sharif, hoogleraar aan de Wetenschappelijke en Technische Universiteit van Hong Kong (WTUHK), heeft zijn collegereeks Science, Technology and Society in China omgevormd tot een online variant, die op 4 april van start ging. Het college was een uitrukkelijke wens van coursera, de grootste internationale aanbieder van digitaal onderwijs. Van de 3 miljoen (!) gebruikers van het Californische instituut is maar liefst 35 procent afkomstig uit de VS. Om meer Chinese studenten te trekken, zo was het idee, zou een Aziatische MOOC helpen. Was de cursus een succes? Jazeker, met 17.000 deelnemers over de hele wereld laat je een cursus als Inleiding Staatsrecht op de RU toch ver achter je. Jammer alleen dat 60 procent van deze deelnemers 'gewoon' uit de VS, Canada en andere rijke, westerse landen kwam. De hoofdmoot hiervan lijkt te bestaan uit nieuwsgierigen, die wel eens een kijkje willen nemen in de Aziatische collegezaal. Leuk voor hen en prima voor de reputatie van de WTUHK, maar hiermee schoot de eerste Aziatische MOOC zijn doel - meer Chinese studenten aanspreken - voorbij Het grootste probleem blijkt toch de taalbarrière te zijn. De universiteiten in Hongkong willen nog niet aan online colleges in het Mandarijn en instellingen buiten de administratieve regio Hongkong gaan gebukt onder het weinig liberale Chinese beleid. Ook vertalingen van Amerikaanse cursussen krijgen weinig voet aan de grond. Een prof aan de Chinese Tsinghua Universiteit liet eerder al optekenen: 'Chinese cursussen moeten worden gemaakt in China, niet in Amerika.' Is er dan helemaal geen licht aan de digitale horizon voor Chinese studenten? Misschien. Op 26 maart werd Andrew Ng, medeoprichter van coursera, uitgenodigd op dezelfde Tsinghua universiteit om te spreken over online educatie. Een teken dat er wellicht een toekomst ligt weggelegd voor MOOC's in Azië. Interesse in een lesje uit Hongkong? Er zijn al twee nieuwe MOOC's van de WTUHK aangekondigd: een over de geschiedenis van China en een over Chinees eten. Zie hieronder het introductiefilmpje van die laatste. We waarschuwen voor een hoog slapstickgehalte. 'Sometimes, we are in a good mood. Sometimes not. When that happens, the food tastes different!'

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: verdubbeling van collegegeld in Malawi Dat moet even slikken zijn geweest voor de Malawische studenten. De informatiebrief die het begin van het academisch jaar inluidde, bood geen warm welkom. Na zes alinea’s over fuserende locaties en afstudeerstatistieken, meldde de enige universiteit van het land dat het collegegeld met meer dan honderd procent zou stijgen. ‘The University also wishes to inform the general public that the tuition fee contribution for all continuing and new government sponsored students has been revised from K25,000.00 to K55,000.00 per year starting from the next academic year.’ Studenten met een ontoereikend budget kunnen het bedrag lenen bij de nationale bank van Malawi tegen het gebruikelijke rentepercentage. Daarnaast is het voor studenten ook mogelijk om in twee gelijke termijnen te betalen. De universiteit zag zichzelf tot een verhoging genoodzaakt door de crisis die het land teistert. De Malawische economie wordt namelijk geplaagd door een tekort aan brandstoffen en buitenlandse valuta. Dit is extra nijpend doordat de meeste buitenlandse donoren uit protest tegen het autocratische bewind van de voormalige president Bingu wa Mutharika hun steun hebben ingetrokken. Met Joyce Banda als nieuwe machthebber wordt gepoogd de economie nieuw leven in te blazen. De verhoging van de collegegelden is daar een voorbeeld van. Het hoger onderwijs is ook op een andere manier aan verandering onderhevig, blijkt uit de brief. In Malawi geldt sinds jaar en dag een controversieel quotasysteem, wat inhoudt dat elk van de 28 districten een gelijk aantal studenten naar de universiteit mag sturen, ongeacht het inwonertal. Deze geselecteerde studenten worden door de overheid gesubsidieerd. De universiteit deelt nu mee dat op naleving van het huidige beleid de keuzes niet langer op residentiële basis, maar op grond van kwaliteit worden gemaakt. Ook krijgen alle studenten, dus ook de niet-gesubsidieerde, een maandelijkse bijdrage voor de maaltijden en accommodatie.

 

Stel je voor: het is 23 mei, de eerste dag van de verkiezingen voor de studentenmedezeggenschap. Voor je het campusterrein mag betreden om naar college te gaan, moet je eerst langs de beveiliging om je te identificeren als student. Eenmaal binnen duik je midden in een grootscheeps campagnefestijn. Op het Erasmusplein staat Henk Bleker met een grote vlag om aandacht te zwaaien. Even verderop hoor je Jolande Sap en Diederik Samsom gezamenlijk politieke leuzen scanderen. Door de Thomas van Aquinostraat trekt een groep roodbroeken voorbij onder de bezielende leiding van Emile Roemer, terwijl van rechts een strijdbaar campagnelied gezongen wordt door Mark Rutte en zijn kornuiten. Onvoorstelbaar? Wel voor de Nijmeegse universitaire verkiezingen, maar aan de Palestijnse universiteit in Birzeit is deelname van landelijke partijen aan deze verkiezingen heel gebruikelijk. Fatah, Hamas en een verzameling van kleine ‘democratische partijen’ streden onlangs ook op universitair niveau naar een overwinning. Hamas trok zich echter op het laatste moment terug, omdat studenten en docenten uit hun achterban te maken kregen met invallen van het Israëlische leger, die de partij als terroristisch beschouwt. Lisanne verblijft in het kader van haar master Conflicts, Territories and Identities voor enkele maanden in Ramallah (West-Bank, Palestina) en deed vanuit daar verslag van de roerige verkiezingsperikelen rondom de studentenmedezeggenschap aan de Birzeit University. Hieronder lees je haar ervaringen van een uitzonderlijke politieke campagne rondom inspraak van studenten.

Studentenverkiezingen, maar dan anders

Tekst: Lisanne Wie voor een langere periode in het buitenland verblijft, weet dat hij of zij vaak vreemd zal opkijken van de gebeurtenissen daar. Je bent je vaak niet (helemaal) bewust van het lokale nieuws en de lokale politiek, waardoor een plaatselijke feestdag of demonstratie onverwacht op je pad komt. Zelf verblijf ik voor een langere periode in Ramallah, van waaruit ik dagelijks naar het dorpje Birzeit ga voor mijn stage aan de plaatselijke universiteit. Waar ik er eerder al van opkeek dat Internationale Vrouwendag een extra dagje vrij inhoudt, keek ik de afgelopen week regelmatig verbaasd uit het raam van mijn kantoor. Optochten met vlaggen, muziek en leuzen trokken voorbij – en hoewel ik wist dat er studentenverkiezingen waren, had ik niet verwacht dat die op deze manier zouden worden aangepakt. Lees hier een verslag van de gebeurtenissen – vanuit het perspectief van een buitenstaander. Controles aan de poort Na een kort ritje met een groepstaxi kom ik elke ochtend even voor negenen aan op de universiteit. Twee tot vier portiers staan bij de poort alles in de gaten te houden, op het hek prijkt een bord ‘wapens verboden’. Maar al ruim een week zijn de controles aan de poort van de universiteit strenger dan anders: wie naar binnen wil moet een studentenkaart laten zien. Als stagiaire heb ik die niet, maar met een korte uitleg mag ik toch naar binnen. Na een paar dagen herkennen de portiers me en krijg ik een knikje als ik aan kom lopen: loop maar door, jij bent die intern bij het Media Development Center. Eenmaal op de campus merk ik de eerste dagen weinig van de verkiezingen, die blijken pas een week later gehouden te worden. Waarom de beveiliging is aangescherpt? Niet per se om de angst voor aanslagen of andere gekke grappen, waar velen misschien in eerste instantie aan zouden denken. Nee, en dit wordt me pas achteraf duidelijk, het gaat erom dat alleen studenten van de BZU (Birzeit University) hun stem uit kunnen brengen: corruptie is een populair middel om aan de macht te komen of te blijven, en met name Fatah (de partij van president Abbas) staat erom bekend hier gebruik van te maken. Fatah? Wat hebben die nu met studentenverkiezingen te maken? Thuis, aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, doen slechts studentenpartijen mee: Akku, asap en Siam zijn de grootste spelers. Zij hebben met de plaatselijke Nijmeegse politiek weinig van doen, laat staan met de provinciale of landelijke. Partijen focussen zich op kwesties binnen de universiteit, maken zich hard voor de rechten van de student, en dat is het wel zo’n beetje. Heel normaal in Nijmegen en andere studentensteden: op deze manier blijven de verkiezingen een interne aangelegenheid van de universiteiten. In Palestina is dit blijkbaar niet zo. Op dinsdag neemt Hamas de straten op de campus over, op woensdag is het de beurt aan Fatah. Kleinere partijen, samen te voegen onder de noemer ‘democraten’, zijn ook aanwezig maar maken geen kans op de overwinning. Hamas lijkt hiervoor vooraf favoriet: na een afwezigheid van drie jaar wordt de rentree van de partij groots aangepakt met optochten, pamfletten en vooral veel groene vlaggen (groen is de kleur van Hamas, geel van Fatah en rood van de democratische fracties). Waarom de partij eerder niet meedeed? Ook deze verklaring is er een die je in Nederland niet snel zult horen: in de afgelopen jaren is het Israëlische leger regelmatig huizen binnengevallen van verkiesbare Hamas-leden. De partij wordt door Israël als een terroristische organisatie beschouwd. Om de veiligheid van deze personen te garanderen is de partij de afgelopen jaren gezwicht voor de macht van het Israëlische leger. Debatteren De laatste dag voor de verkiezingen staat in het teken van debatteren: lessen worden ingekort of ze vervallen om studenten de gelegenheid te geven de debatten te volgen. Of is aanwezigheid verplicht? In de lunchpauze neem ik met een collega een kijkje bij het debat: de parkeerplaats die voor de gelegenheid is ingericht als politieke arena staat vol met studenten. Op een podium doen de lijsttrekkers van de verschillende partijen hun pleidooi en gaan ze met elkaar in discussie. Helaas is ons Arabisch te slecht om er ook maar een woord van te verstaan, voor ons is het inhoudelijk dus niet zo interessant. Het evenement doet me wel even denken aan mijn eigen universiteit in Nederland: ik heb bij de Nijmeegse studentenverkiezingen nog nooit zo’n levendig debat met zo’n grote opkomst gezien. Ik heb zelfs in de afgelopen vijf jaar nog nooit mijn stem uitgebracht op een van de partijen, het zegt me allemaal niet zoveel. Gezien de opkomst en het gejoel van het publiek lijken de verkiezingen hier veel meer los te maken bij de studenten. Misschien speelt hier ook een rol dat landelijke partijen aanwezig zijn, het draait hier om meer dan alleen zetels in de student council. De uitslag van de verkiezingen zal een boodschap zijn naar de rest van Palestina en kan wellicht worden beschouwd als een peiling onder de jongeren op de BZU: hoe liggen de verhoudingen? Hamas, de partij die dus voor het eerst sinds drie jaar weer van plan is mee te doen, lijkt vooraf op een overduidelijke overwinning af te stevenen. Net als bij de laatste landelijke verkiezingen lijken de studenten hier een boodschap af te willen geven naar de huidige machthebbers van Fatah: we zijn de corruptie zat, er moet nu écht iets gebeuren. Tijd voor een nieuw geluid, lijkt men te denken: Hamas! Helaas zullen we nooit weten of Hamas ook deze studentenverkiezingen met overmacht zou hebben gewonnen. Ondanks schriftelijke garanties van de Palestijnse Autoriteit dat leden van Hamas dit jaar wel veilig zouden zijn, blijken er toch invallen te zijn geweest bij studenten die Hamas steunen. Om anderen niet verder in gevaar te brengen, trekt de partij zich op het laatste moment terug uit de verkiezingen. Hier blijkt opnieuw de machteloosheid van de Palestijnse Autoriteit: een schriftelijke garantie stelt niets voor, en ondanks dat Ramallah en Birzeit onder Area A vallen (wat wil zeggen dat de macht volledig bij de Palestijnse Autoriteit ligt) kon het Israëlische leger toch ongestraft de huizen van aan Hamas gelinkte studenten en docenten binnenvallen. Verkiezingsdag: eerlijke overwinning? Op de verkiezingsdag zelf blijkt de opkomst met moeite (lees: door middel van omkoping en chantage) boven de vijftig procent uit te komen. Waarschijnlijk zien de studenten het nut van de verkiezingen niet meer in: de kleinere partijen, waarvan de democraten de grootste zijn, zullen nooit winnen van grootmachten Fatah en Hamas. Nu ook die laatste zich heeft teruggetrokken ligt de einduitslag van tevoren al vast. Fatah boekt inderdaad een overduidelijke overwinning. Naast de terugtrekking van Hamas blijken ook frauduleuze praktijken een rol te hebben gespeeld: er gaan op de campus geruchten dat het Fatah toch is gelukt mensen van buiten de universiteit naar binnen te smokkelen om op hun partij te stemmen. Bij Fatah mag dit uiteraard de pret niet drukken, en ’s avonds is het dan ook feest in de straten van Ramallah. De overwinning wordt gevierd met een optocht door de stad, waarbij de feestvreugde wordt benadrukt met schoten in de lucht en met claxons. De volgende ochtend zijn de vele vlaggen, pamfletten en andere posters van de campus verdwenen: nog een paar vlaggen hoog in de bomen getuigen van de verkiezingen van gisteren. Opvallend is dat van de vijf vlaggen die vanaf de openbare weg te zien zijn, er drie groen zijn: de kleur van Hamas. Bron: http://maannews.net/eng/ViewDetails.aspx?ID=473412

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: internationale Aziatische studenten kiezen voor Taiwan.'Vroeger gingen wij naar het buitenland om hoger onderwijs enkel te ontvangen, nu moeten we naar het buitenland om hoger onderwijs aan te bieden.' Volgens Teresa Ju hebben Taiwanese hoger opgeleiden de verplichting de landen op het zuidoost-Aziatische vasteland uit het intellectuele slop te krijgen. Twintig jaar geleden trokken Taiwanese jongeren massaal naar Europa en de Verenigde Staten om te studeren, nu moeten zij hun kennis gebruiken om ontwikkelingslanden te helpen, aldus de directrice van een Taiwanees educatiecentrum in centraal Vietnam. Op dit moment studeren zo'n 48.000 internationale studenten in Taiwan, een verdubbeling ten opzichte van 2007 en het viervoudige van 2005. Tegen 2020 hoopt de Taiwanese regering minstens 130.000 internationale studenten van onderwijs te voorzien. Het leeuwendeel van deze kennismigranten is Vietnamees, maar ook Indonesiërs, Mongolen en Maleisiërs worden aangetrokken door het Taiwanese studieklimaat. De in januari herkozen president Ma Ying-jeou heeft zelfs beloofd het aantal toegestane Chinese studenten te verhogen. Tot nu toe staan strenge restricties op dit aantal: maximaal 2000 Chinezen mogen in Taiwan studeren, uit angst voor baantje-pik. Ook vanuit China gelden restricties op studeren in Taiwan. De relatie tussen beide landen is nog altijd erg slecht. Het gros van de internationale gemeenschap erkent de regering in Taipei niet en met de 23 landen die Taiwan, officieel nog altijd de 'Republiek China', wel erkennen wenst China geen officiële relaties aan te gaan. De internationalisering is een onderdeel van een breed intensiveringsprogramma van de Taiwanese overheid. Sinds 2006 wordt er flink geïnvesteerd in onderwijs, met vorig jaar nog een injectie van 50 miljard Taiwanese dollars (omgerekend 1,7 miljard dollar). Negen Taiwanese universiteiten staan nu in de top-500 van de jaarlijkse Shanghai-ranking, in 2005 waren dat er slechts vijf. Het paradepaardje, de National Taiwan University, nadert de top-100. In 2020 hoopt de regering ten minste één universiteit in de top-50 te loodsen. Niet alleen de relatief hoge kwaliteit lokt internationale studenten naar Taiwan. De cultuur en levenswijze op het eiland is vergelijkbaar met die in zuidoost-Azië, waardoor studenten uit Vietnam, Korea of Maleisië zich snel aanpassen. Daarnaast zijn de collegegelden laag en zijn levensmiddelen en onderdak betaalbaar. Zijn dat alle voordelen? 'De meeste docenten studeerden in de Verenigde Staten, Japan of Europa', vertelt Nomingerel Davaadorj, een Mongoolse student in Taipei. 'Zij hebben dezelfde moeilijkheden als wij ervaren en begrijpen wat wij nodig hebben.'

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: curiositeiten in the Oxford UnionThe Oxford Union staat weer in de schijnwerpers. Deze keer niet door een springerige Koreaan die een lezing komt geven, maar vanwege vermeende vriendjespolitiek en ongewenste gasten. Als onderdeel van een evenement ter ere van klokkenluiders, is WikiLeaks oprichter Julian Assange uitgenodigd als spreker op de Oxford Union Society. Gezien zijn politieke asiel in Ecuador zal hij zijn lezing houden en vragen beantwoorden via een videoverbinding vanuit de ambassade. Tot dusver geen vuiltje aan de lucht, zij het niet dat de studentenraad van Oxford University, OUSU, daar een stokje voor wil steken. Volgens een van de leden is de uitnodiging van Assange een veronachtzaming van het Europees aanhoudingsbevel alsmede van de beschuldigingen van verkrachting in Zweden. De mening van OUSU wordt door vele studenten in het Verenigd Koninkrijk gedeeld:'after all, we wouldn't expect them to invite someone who has escaped from prison to come and speak', aldus een student. De negatieve aandacht voor Engeland's grootste debatclub komt op een zeer ongemakkelijk moment. Gisteren bleek namelijk dat er gesjoemeld is met de toegangskaarten voor lezingen, zo ook voor die van PSY. Uit uitgelekte Facebookgesprekken blijkt dat de voormalige president van The Oxford Union vrienden buiten de loting zou hebben gesteld. Deze vriendjespolitiek wordt glashard ontkend door woordvoerders van The Union. De Facebookgesprekken waren immers informeel en daarnaast staat het de president vrij om vrienden uit te nodigen. Dat die vrienden geen contributie betalen en een aanzienlijk deel van de stoelen bezet houden, doet er blijkbaar niet zo toe.

 

ANS-Online kijkt in het weekend over ’s lands grenzen en brengt je buitenlands studentennieuws. Deze week: extra gelden voor onderwijs in Zweden.Moeten de bezuinigingen op onderwijs en onderzoek worden doorgevoerd door een afschaffing van de basisbeurs, het invoeren van een langstudeerboete of een korting op subsidies? Terwijl politiek Nederland het hoofd breekt over deze keuzekwestie, gaat Zweden voor een betere oplossing: het investeert niet minder maar meer geld in het hoger onderwijs. De Zweedse overheid besloot 450 miljoen euro toe te voegen aan het budget voor hoger onderwijs en onderzoek. In totaal stijgen de geldbronnen voor dit beleidsterrein met 30 procent tussen 2006 en 2016. Inmiddels vormt deze post ook maar liefst 3,46 procent van het bruto nationaal product en hiermee komt Zweden na Israël, Finland en Zuid-Korea als vierde op de wereldranglijst. Diederik Samson en Mark Rutte zouden dus heel wat kunnen leren van hun Zweedse collega’s. De Nederlandse hoger onderwijs- en onderzoeksuitgaven staan met 7,8 miljard euro (1,2 procent van het bruto binnenlands product) in 2010 in schril contract met de Zweedse 14,3 miljard euro. Studenten in Zweden hoeven geen collegegeld te betalen en krijgen studiefinanciering die voor een deel terugbetaald moet worden. Zweeds onderwijsminister Jan Björklund kan Mark en Diederik uitleggen waarom het belangrijk is in niet te zuinig te zijn als het om wetenschap gaat. Hij sprak zich afgelopen week uit over het belang van onderzoekers die risico durven te nemen en niet bang zijn om te falen in hun zoektocht naar een wetenschappelijke doorbraak. Toch is er ook in Zweden veel kritiek op de nieuwe plannen. De vergroting van het budget gaat namelijk gepaard met het in grotere mate toekennen van gelden aan onderzoek op basis van onderzoekskwaliteit, gemeten aan onder andere publicaties en externe financiering. Het rendementsdenken lijkt dus ook in de Scandinavische staat hoogtij te vieren. Desalniettemin is de boodschap voor het (komend) Nederlands kabinet duidelijk: extra geld voor onderwijs en onderzoek, zo kan het ook.